، تهران , (اخبار رسمی): درمان ارتودنسی به دو مرحله تقسیم میشود: فاز فعال حرکت دندان (زمانی که دستگاه ارتودنسی در دهان بیمار قرار دارد) و فاز نگهداری نتایج به دست آمده پس از برداشت ارتودنسی ثابت.
درمان ارتودنسی به دو مرحله تقسیم میشود: فاز فعال حرکت دندان (زمانی که دستگاه ارتودنسی در دهان بیمار قرار دارد) و فاز نگهداری نتایج به دست آمده پس از برداشت ارتودنسی ثابت
حرکات دندان در دوران درمان ارتودنسی چگونه انجام میشود؟
اسامی اجزا مختلف وسایل ارتودنسی چیست؟
الاستیک‌ها در ارتودنسی چه کاربردی دارند؟
همکاری و عدم همکاری بیمار چه اثراتی در نتایج درمانی دارد؟
در این مقاله به اختصار به سوالاتی پرداخته شده است که بیماران در سایت دکتر سیامک همت پور متخصص ارتودنسی مطرح می‌کنند. با وجود اینکه هر مورد درمانی با دیگری متفاوت است، مراحلی از درمان وجود دارد که تمام بیماران پیش از اتمام ارتودنسی تجربه می‌کنند. برای پاسخ به سوالات کلی شرح مختصری از فرآیند درمان ارتودنسی در ادامه آمده است.
به طور کل درمان ارتودنسی به دو مرحله تقسیم میشود: فاز فعال حرکت دندان (زمانی که دستگاه ارتودنسی در دهان بیمار قرار دارد) و فاز نگهداری نتایج به دست آمده پس از برداشت ارتودنسی ثابت.
در طول دوره درمان فعال، زمانی که ارتودنسی ثابت یا ارتودنسی نامرئی (شفاف) در جای خود قرار می‌گیرد، دندان‌ها در هر مرحله دچار تغییراتی می‌شوند. این تغییرات شامل موارد زیر است:
چینش مناسب: ردیف کردن دندان‌ها در فرم مناسب قوسی شکل
بستن فضاهای بین‌دندانی: در موارد کشیدن دندان و یا وجود فضای اضافی ببن دندانی
تطابق قوس بالا و پایین: مطمئن شدن از اینکه فک بالا و پایین دارای عرض یکسانی بوده و برهـمایش درستی دارند.
اصلاح موارد اوربایت و اورجت: این اصطلاحات به ترتیب به همپوشانی عمودی و افقی دندان‌های جلو اشاره دارد. اگر دندان‌های جلویی فک بالا بیرون‌زدگی زیادی داشته باشند (اورجت)، کاهش آن اهمیت بسیاری دارد. به همین نسبت اگر اوربایت دندان‌های جلو خیلی عمیق باشد، کاهش میزان اوربایت برای بهبود نتیجه نهایی و کمک به پیشگیری از مشکلات بعدی ضروری است.
اصلاح روابط بین قوس بالا و پایین: ممکن است برای گرفتن این نتیجه مجبور به استفاده از الاستیک‌هایی (کش) شوید که تعویض آن در هر مرحله بر عهده خود بیمار است.
اتمام کار و جزئیات: این مرحله به اطمینان یافتن از جزئیات اختصاص دارد و اینکه آیا دندان‌ها برای برداشته شدن دستگاه ارتودنسی آمادگی دارند یا خیر.
بخش‌های مختلف دستگاه ارتودنسی چه نام دارند و چه کاری انجام می‌دهند؟
براکت ارتودنسی
براکت‌ها جزیی از ارتودنسی ثابت هستند. براکت‌ها که به روی هر کدام از دندان‌ها چسبانده می‌شوند، به دقت طراحی و آماده شده‌اند که مجموعه‌ای از سیم‌ها را در طول درمان در خود جای دهند.
کار براکت‌ها کمک به اعمال نیرو به دندان‌ها به واسطه سیم روی آنها برای رسیدن به جایگاه نهایی‌شان است. هر براکت تنها به یک دندان اختصاص دارد، به این معنی که باید به دقت روی دندان نصب شوند تا بهترین نتیجه حاصل شود. اتصال براکت به دندان ساده و بدون درد است و نیاز به تزریق و یا مصرف دارو ندارد. برای این کار از چسب‌های مخصوص برای متصل کردن آنها به سطح دندان استفاده میشود.
سیم‌ها
سیم‌هایی که در دوران درمان ارتودنسی مورد استفاده قرار می‌گیرند، در داخل شیار کوچکی درون براکت‌ها متصل و با حلقه‌های لاستیکی کوچک یا سیم‌های فلزی نازک در جای خود محکم می‌شوند. البته در ارتودنسی دیمون نیازی به این حلقه‌های لاستیکی وجود ندارد. سیم‌های مراحل اولیه فشاری را به دندان‌ها وارد می‌کنند تا آنها را به جایگاه صحیح هدایت کنند.
سیم‌هایی که در طول مراحل اولیه درمان به منظور اصلاح به هم ریختگی و چرخش دندان‌ها استفاده می‌شوند، نازک و قابل انعطاف و از جنس نیکل تیتانیوم هستند. معمولا در این مرحله از درمان است که شاهد بیشترین و بزرگترین تغییرات هستیم.
در بیشتر معاینات در طول درمان، سیم‌ها عوض می‌شوند. همچنان که درمان ارتودنسی ادامه می‌یابد، متوجه می‌شوید که سیم‌های استفاده شده ضخیم‌تر و محکم‌تر می‌شوند.
تجهیزات جانبی ارتودنسی
تقریبا در هر مرحله از درمان ممکن است که اتصالات کوچکی به ارتودنسی اضافه شود. این اتصالات زنجیره‌ای از حلقه‌های کشی هستند که باعث حرکت دندان بر روی سیم و به سوی جایگاه صحیح می‌شوند.
الاست‌کهای بین فکی
این الاستیک‌ها جهت تنظیم روابط بین فکی و ایجاد رابطه صحیح و پایداربین فک‌ها استفاده می‌شوند و تنها در صورتی که به شکل ۲۴ ساعته (به جز مواقع غذاخوردن)استفاده شوند موثر واقع می‌شوند در غیر این صورت حرکات به شکل رفت‌وبرگشت که حرکتی مخرب برای دندان است خواهد بود. پس، از این حیث همکاری بیمار در رسیدن به نتایج مناسب بسیار مهم است.
برداشتن دستگاه ارتودنسی (بهترین بخش درمان)
بیماران معمولا نگران هستند که این بخش برای‌شان دردناک و ناخوشایند باشد. در واقعیت این مرحله بسیار ساده و راحت است و دستگاه ارتودنسی به سادگی و با فشاری اندک از دندان‌ها جدا میشود. سپس چسب روی دندان برداشته شده و سطح طبیعی آنها پدیدار میشود تا برای ساخت دستگاه نگهدارنده (retainer) قالب‌گیری شود.
نگهداری (Retention)
مرحله نگهداری راحت‌ترین اما مهم‌ترین بخش درمان است. بیمار باید طبق دستورالعمل پزشک و با رعایت نکات و استفاده از دستگاه نگهدارنده تمام تلاش خود را برای حفظ دندان‌های مرتب شده صرف کند.
سوال دیگری که اغلب از دکتر سیامک همت پور متخصص ارتودنسی پرسیده میشود این است که آیا با برداشته شدن دستگاه روی دندان لکه‌ای باقی می‌ماند یا خیر. اگر به خوبی از دندان‌ها مراقبت شود یا از رژیم غذایی طبق توصیه پزشک پیروی شده باشد ، جواب این سوال "خیر" است. مشکل تنها زمانی رخ می‌دهد که بیمار به خوبی و به دفعات کافی مسواک نزده باشد یا از نوشیدنی‌ها و خوردنی‌های حاوی شکر زیاد استفاده کرده باشد.
علاقه‌مندان در صورت تمایل به پرسش مستقیم از دکتر سیامک همت پور می‌توانند به سایت وی مراجعه کنید.
### پایان خبر رسمی