، ارومیه , (اخبار رسمی): این روزها هر رستورانی که بروید، حتما خوراک گوشت بلدرچین را در منوی غذایی آنها مشاهده خواهید کرد، لذیذ و پر خاصیت بودن گوشت بلدرچین سبب شده تا هر کسی به فکر امتحان کردن آن باشد.
تاریخچه اهلی شدن بلدرچین به چین و ژاپن بر می‌گردد، در دوران جنگ جهانی دولت برای جبران کمبود پروتئین عمومی کشور پرورش بلدرچین به عنوان پرنده‌ای با درصد پروتئین بالا و سرعت رشد زیاد معرفی شد
برخی به فکر پرورش بلدرچین افتاده‌اند. بلدرچین‌ها به دلیل سرعت رشد بالا و مصرف کمی که دارkد فکر هر صاحب سرمایه ای را به خود مشغول می‌کند.
بر طبق اسناد تاریخی، تاریخچه اهلی شدن این پرنده پرخاصیت به چین و ژاپن بر می‌گردد، در دوران جنگ جهانی دولت برای جبران کمبود پروتئین عمومی کشور پرورش بلدرچین به عنوان پرنده‌ای با درصد پروتئین بالا و سرعت رشد زیاد معرفی شد. امروزه نیز در بسیاری از کشورها همانند کره جنوبی، انگلستان، فرانسه، آلمان، روسیه، ایتالیا و هنگ‌کنک تولید گوشت و تخم بلدرچین در سطح بالایی صورت می‌گیرد.
گونه‌های بلدرچین
در این مقاله آشنایی جزئی با انواع گونه‌های بلدرچین‌ها و منشا پیدایش آنها مطرح می‌شود. بلدرچین‌ها دارای گونه‌ها و نژادهای مختلفی هستند که هر منطقه جغرافیایی یک گونه خاص از این پرنده را در خود جای داده است. هر یک دارای ویژگی‌های ظاهری خاصی است.
خصوصیات ذاتی بلدرچین‌ها عمدتا شبیه به هم است و در ظاهر با هم فرق دارند. از ویژگی‌های مشترک بلدرچین‌ها می‌توان به سرعت رشد بالای آنها، تولید تخم زیاد، دوره بلوغ کوتاه، وزن کم و مصرف غذای خیلی کم آنها اشاره کرد. اکثر بلدرچین‌ها از مقاومت بدنی بالایی برخوردارند و کمتر از سایر پرندگان دچار بیماری می‌شوند. این پرندگان همیشه در حال جنب‌وجوش هستند و به دلیل تولید گلیکوژن بالا در عضلات خود، گوشت‌شان بسیار لذیذ بوده و از قدیم مورد توجه شکارچیان و اشراف بوده است.
بلدرچین‌ها دارای گونه‌های زیادی هستند، مهم‌ترین آنها در زیر آمده است.
۱- بلدرچین معمولی
این نوع بلدرچین با نام علمی coturnix coturnix و نام انگلیسی آن common quail معروف هستند. منشا پیدایش این گونه بلدرچین آسیا، افریقا و اروپا بوده و در مناطق شمال ایران نیز یافت می‌شود. این نوع بلدرچین قادر به پروازهای طولانی و مهاجرت است. طول این گونه بلدرچین ۱۶ الی ۱۸ سانتی متر است و یک نوار سفید رنگ بالای چشم خود دارند. وزن آنها پس از بلوغ کامل به ۹۰ الی ۱۲۰ گرم می‌رسد.
۲- بلدرچین ژاپنی
این نوع بلدرچین بسیار شبیه به نوع معمولی آن است، نام علمی آن Coturnix japonica و نام انگلیسی آن Japanese quail است. این نوع بلدرچین در شرق آسیا و در کشورهای چین، ژاپن، کره جنوبی، ویتنام و تایلند یافت می‌شود. بلدرچین ژاپنی ابتدا به منظور آوازخوانی پرورش می‌یافتند، اما بعدها که امپراطور ژاپن پس از خوردن گوشت بلدرچین از بیماری سل رهایی یافت تولید انبوه این بلدرچین مورد توجه قرار گرفت. هدف پرورش‌دهندگان بیشتر برداشت تخم آنها است. طول بلدرچین ژاپنی پس از پایان سن بلوغ و رشد کامل به ۲۰ سانتی متر می‌رسد و وزنش بین ۱۰۰ تا ۱۶۰ گرم متغیر است. در ایران بیشتر از تخم و گوشت بلدرچین ژاپنی استفاده می‌شود چون با ذائقه ایرانی‌ها بسیار سازگار است.
۳- بلدرچین چینی
این نژاد از بلدرچین‌ها که به آبی آسیایی و پادشاه بلدرچین‌ها معروف است، بسیار پر جنب و جوش بوده و ظاهر بسیار زیبایی دارد. نام علمی آن Coturnix chinensis و نام انگلیسی آن Chinese quail است. طول بلدرچین بالغ چینی به ۱۴ سانتی متر و وزن آن بین ۲۸ الی ۴۰ گرم است.
۴- بلدرچین کاهگلی
نام علمی این بلدرچین Coturnix pectoralis و نام انگلیسی آن Stubble quail است. منشا پیدایش این گونه‌ی بلدرچین مربوط به جنوب شرقی و جنوب غربی استرالیا می‌شود. طول این بلدرچین در بلوغ کامل به ۱۸ سانتی متر می رسد و وزن آن ۹۹ تا ۱۳۰ گرم می‌شود.
۵- بلدرچین آبی آفریقایی
تصویر بالا یک نمونه ماده و نر از گونه آفریقایی بلدرچین را نشان می‌دهد. نام علمی این بلدرچین Coturnix adansonii و نام انگلیسی آن African Blue quail است. منشا پیدایش این گونه جنوب آفریقا است. طول این بلدرچین ۱۴ الی ۱۶ سانتی‌متر و وزن بالغ آن ۴۴ گرم است.
۶- بلدرچین کالیفرنیایی
بلدرچین کالیفرنیایی که نام علمی آن Callipepla californica و نام انگلیسی آن California quail است. زیباترین گونه بلدرچین‌ها محسوب می‌شود و جزو پرندگان زینتی محسوب می‌شود. در کشورهای غربی مزارع مخصوصی جهت پرورش و بازدید عمومی این پرنده وجود دارد. وزن این‌گونه تا زمان بلوغ به ۱۶۰ گرم می‌رسد. خصوصیات ظاهری این پرنده وجود کاکلی به شکل قطره اشک در بالای سر پرنده است. این کاکل در دو جنس نر و ماده وجود دارد.
۷- بلدرچین گامبلی
این گونه بلدرچین شباهت زیادی با بلدرچین کالیفرنیایی دارد. وجه تمایز این گونه با گونه کالیفرنیایی آن در سر آنها است. سر بلدرچین گامبلی نر قرمز رنگ است. نام علمی آن Callipepla gambelii و نام انگلیسی آن Gambel’s quail است. این پرنده از قدرت تخم گذاری خوبی برخوردار است.
۸- بلدرچین باب وایت شمالی
نام علمی این گونه Colinus virginianus و نام انگلیسی آن Northern bobwhite quail است. این پرنده بومی کشورهای کانادا، آمریکا و مکزیک است. طول این گونه پس از بلوغ ۲۴ الی ۲۸ سانتی متر و وزنش پس از بلوغ کامل به ۱۷۰ گرم می‌رسد.
۹- بلدرچین کوهی
این گونه زیبا از بلدرچین‌ها که دارای کاکل بلند سیاه رنگ در سر خود است، ظاهر خود را از سایر بلدرچین‌ها متمایز ساخته است. طول یک بلدرچین کوهی بالغ به ۲۸ سانتی‌متر و وزنش پس از بلوغ کامل به ۱۱۰ گرم می‌رسد. دوره جوجه کشی این گونه بین ۲۱ الی ۲۵ روز متغیر است.
علاقه‌مندانی که قصد پرورش بلدرچین به صورت انبوه را دارند بهتر است بلدرچین معمولی و ژاپنی استفاده کنند زیرا با صرفه‌تر هستند. توجیه اقتصادی بالایی نیز خواهند داشت.
### پایان خبر رسمی