، تهران , (اخبار رسمی): بواسیر در مراحل ابتدایی بیماری با استفاده از درمان‌های گیاهی یا تغییر سبک زندگی قابل درمان است اما در مراحل پیشرفته‌تر یعنی زمانی که هموروئید دچار ترومبوز (هموروئید درجه ۳ و ۴) می‌شود با استفاده از این روش‌ها قابل درمان نبوده و نیاز به روش‌های پزشکی تهاجمی‌تر دارد.
هموروئیدکتومی عمل برداشت هموروئید به منظور درمان قطعی این بیماری است؛ بواسیر یا هموروئید به واریسی شدن یا گشاد شدن عروق در مقعد گفته می‌شود. بواسیر در مراحل ابتدایی بیماری با استفاده از درمان‌های گیاهی یا تغییر سبک زندگی قابل درمان است اما در مراحل پیشرفته‌تر یعنی زمانی که هموروئید دچار ترومبوز (هموروئید درجه ۳ و ۴) می‌شود با استفاده از این روش‌ها قابل درمان نبوده و نیاز به روش‌های پزشکی تهاجمی‌تر دارد. یکی از روش‌های تهاجمی تر هموروئیدکتومی است که می‌تواند این بیماری را درمان کند اما این روش به ندرت مورد استفاده قرار می‌گیرد زیرا که علاوه بر مشکلات متعدد و درد و خونریزی پس از جراحی، هموروئیدکتومی همراه با عوارض متعددی خواهد بود.
روش‌های انجام جراحی هموروئیدکتومی
هموروئیدکتومی دارای روش‌های متعددی است که شامل روش‌های باز، بسته، استاپلر،رابربند و اسفنگتروتومی داخلی-جانبی است. اما در اغلب موارد دو روش باز و بسته برای درمان این عارضه مورد استفاده قرار می‌گیرد که در ادامه به آن پرداخته شده است:
هموروئیدکتومی بسته: این روش اغلب جهت درمان هموروئیدهای داخلی کاربرد دارد، در این حالت هموروئید می‌تواند با استفاده از وسایل مختلفی مانند چاقوی جراحی، قیچی، الکتروکوتر، یا حتی لیزری برش داده شده و سپس با استفاده از نخ قابل جذب ترمیم می‌شود. این روش در بیشتر از ۹۵% از موارد موفق عمل می‌کند.
هموروئیدکتومی باز: این روش مشابه بسته عمل کرده و هموروئیدی خارج می‌شود ولی این بار برش در سمت چپ زده شده و باز رها می‌شود. در مواردی که محل برش مناسب نبوده و یا احتمال عفونت باشد، پزشک از ترکیبی از روش‌های باز و بسته استفاده می‌کند.
خطرات جراحی هموروئیدکتومی
از خطرات هموروئید کتومی می‌توان به این موارد اشاره کرد:
- خونریزی از آنال در محل عمل
- ایجاد لخته خون (هماتوم) در محل برش برای جراحی
- ایجاد مشکل دفع
- عفونت
- انسداد روده یا به دام افتادن مدفوع در آنال
مراقبت‌های بعد از جراحی هموروئیدکتومی
پس از عمل جراحی مراقبت از آن بسیار حائز اهمیت است زیرا که احتمال عفونت، عود مجدد و … وجود دارد به علاوه این مراقبت‌ها به فرد در درمان سریع‌تر نیز کمک می‌کند. برخی از مراقبت‌ها پس از عمل جراحی به این شرح است:
رژیم غذایی: بهتر است رژیم غذایی فرد بیمار سرشار از فیبر باشد. زیرا خوراکی‌های غنی از فیبر عملکرد دستگاه گوارش را بهبود بخشیده و از یبوست جلوگیری می‌کند. در نتیجه فشار وارده به رکتوم کاهش می‌یابد و این امر در تسریع درمان موثر است.
ورزش: ورزش سبک می‌تواند در بهبود بعد از جراحی موثر باشد برای این منظور ورزش‌هایی مانند شنا (بعد از بهبودی زخم )، پیاده‌روی و کگل پیشنهاد می‌شود.
بالش نرم: بهتر است هنگام نشستن از بالش نرم به شکل دونات استفاده کرد.
حمام سیتز: حمام سیتز با استفاده از آب درمانی زخم حاصل از عمل بواسیر را درمان می‌کند، برای این منظور بیمار باید سه مرتبه در روز در وان آب گرم یا لگن مخصوص حمام سیتز بنشیند. رعایت بهداشت در این زمینه ضروری است زیرا امکان انتقال عفونت وجود دارد.
مصرف مایعات: مصرف مایعات به خصوص آب می‌تواند در نرم کردن مدفوع و جلوگیری از یبوست موثر باشد.
مصرف داروهای مسکن و آنتی بیوتیک: مصرف این دست از داروها باید مطابق با نظر و دستور پزشک انجام شود و در مصرف آنها زیاده‌روی نشود.
پماد آنتی هموروئید: مصرف پماد یا شیاف آنتی هموروئید پس از هر اجابت مزاج به بهبود سریع‌تر کمک می‌کند.
مراقبت از زخم: معمولاً افراد پس از طی ۱۰ روز از جراحی بهبودی نسبی پیدا کرده و می‌توانند به فعالیت‌های روزمره خود برسند اما تا یک ماه بعد از عمل باید از زخم خود محافظت کند.
یخ: در صورتی که شخص درد زیادی داشته باشد می‌تواند از کیسه یخ برای استعمال بر روی زخم استفاده کند.
عوارض هموروئیدکتومی
عوارض این جراحی به این شرح است:
- تنگ شدن کانال آنال (باریک شدن مدفوع)
- ابتلا به بواسیر
- ایجاد فیستول (معمولاً مابین کانال آنال و رکتوم)
- پرولاپس رکتوم (بیرون زدن بافت روده از مقعد)
### پایان خبر رسمی