، تهران , (اخبار رسمی): آزبست ماده بسیار تطبیق پذیر، قوی، ارزان و غیر قابل اشتعال است که در ساختمان، ساخت پارچه نسوز و ساخت و ساز استفاده می‌شود. استفاده از آن به ۲۵۰۰ سال گذشته برمی‌گردد و در بسیاری از خانهها در سراسر جهان هنوز استفاده می‌شود.
آزبست همچنین یک ماده فیبر مانند بسیار سمی است که توسط هوا انتقال می‌یابد و باعث ایجاد تعداد زیادی از سرطان‌های غیر قابل درمان در انسان می‌شود. این ماده در بسیاری از خانه ها در سراسر جهان وجود دارد و هنوز استفاده می‌شود.
آزبست یک ماده بسیار قدیمی است که برای اولین بار توسط انسان‌ها در دوره پارینه سنگی به عنوان آبکاری سرامیک استفاده شد. کوزه‌های شکسته‌ی حاوی آزبست از ما قبل تاریخ در فنلاند، روسیه مرکزی، نروژ و سوئد یافت شده است.
اولین استفاده ثابت شده از آزبست به ۲۵۰۰ قبل از میلاد مسیح بر می‌گردد.
از زمان‌های قدیم در دنیای غرب و آسیا آزبست به عنوان یک ماده شگفت آور طبیعی شناخته شده است و منبع نخ و رشته بسیار خوبی برای کالاهای پارچه‌ای بسیار گران‌قیمت بوده و به همین علت در دستمال‌ها، پوشش‌ها، رومیزی‌ها و البسه‌های مخصوص استفاده می‌شد.
دوران روم و یونانی‌ها
در حدود ۳۰۰ قبل از میلاد مسیح در غرب که برای اولین بار در منابع یونانی ذکر شده، به نام “آزبست” (به معنای “غیر قابل انجماد”) نام گذاری شده است.
رومی‌ها و یونانی‌ها اشاره کرده‌اند که آزبست دارای هدایت حرارتی کم بوده و به آتش و اسید مقاوم است اما همچنین می‌دانستند که آزبست دارای اثرات بیولوژیکی خیلی مضر است.
علاوه بر منابع غربی، منابع چینی، سینالایی و هندی در استفاده از این ماده در عهد قدیم اشاره دارند. اولین استفاده قطعی از پارچه آزبست در آسیا در یک گزارش کتبی به تاریخ پایان قرن ۵ میلادی بر می‌گردد. یک پارچه ضد آتش که با قرار گرفتن در معرض آتش نمی‌سوزد.
گرچه یونانی‌ها و رومی‌ها ارزش زیادی برای این ماده به خاطر استفاده‌های زیاد آن قائل بودند ، ولی همچنین خطرات بهداشتی مرتبط با آن را به رسمیت می‌شناختند. پلینی بزرگ طبیعت‌گرای رومی و استرابو جغرافیدان یونانی ممکن است اولین کسانی باشند که به “بیماری ریه” بردگانی که در معادن آزبست کار می‌کردند پی بردند. آن‌ها اشاره کردند که کارگرانی که در معادن کار می‌کنند از شیوع بیماری ریه رنج می‌برند و در جوانی عمر خود را از دست می‌دهند. پلینی بزرگ اولین کسی بود که توصیه میکرد تنفس خود را در برابر مواد ازبستی محافظت کنند.
یونانی‌ها از آزبست به عنوان فتیله مشعل‌های دائمی در وستال‌ها (کالج)، همچنین به عنوان لباس‌های مراسم تشییع جنازه پادشاهان و هم به عنوان دستمال استفاده می‌کردند.
شایعه شده بود که رومی‌ها دستمال‌های تمیز آزبستی را به میان آتش پرتاب می‌کردند و وقتی آن را از اتش در می‌آورند سفیدتر از موقعی بود که در آتش پرتاب شده بود به همین دلیل رومی‌ها به آن آمیانتوس (نوعی سنگ پنبه یا پنبه کوهی) به معنی بی نظیر می‌گفتند.
از پارچه آزبست برای آستر دوزی زره و همچنین از کاغذ آزبست برای نوشتن استفاده می‌شد. این پارچه بیشتر برای استفاده دولت‌مندان و ثروت‌مندان بود.
قرون وسطی
پس از سقوط امپراتوری روم و در عصر قرون وسطی، استفاده از ازبست و معدن آزبست به شدت کاهش یافت. اقلام باقی‌مانده مانند دستمال سفره و لباس پوشیدنی بسیار گران و معروف بود.
گفته می‌شود که چارلز بزرگ (Charlemagne) یک رومیزی بافته شده از آزبست داشت تا مهمانانش را تحت تاثیر قرار دهد. پس از شام، او سفره را از روی میز می‌کشید و به شومینه پرتاب میکرد. صحنه بسیار نمایشی بود زمانی که سفره ازبستی در آتش نمی‌سوخت و مهمانان بسیار شگفت زده می‌شدند.
گفته می‌شود صلیبی که حضرت مسیح به آن بسته شد از جنس این ماده بوده است. مارکو پولو نیز در سفرهای خود از اقلام پارچه‌ای که با پارچه آزبست ساخته می‌شد گفته بود و همچنین نحوه استخراج و بافتن پارچه آزبست در آسیا را مشاهده کرده بود.
انقلاب صنعتی در انگلستان
استفاده از آزبست در انگلستان در دهه ۱۷۰۰ مجددا آغاز شد اما تا اواخر دهه ۱۸۰۰ انقلاب صنعتی گسترش چندانی نیافت.
انقلاب صنعتی نمایان‌گر رونق بزرگی برای صنعت آزبست بود. کارخانه‌ها در همه جا شروع به افتتاح شدن کردند و استفاده‌های جدیدی برای “ماده معدنی معجزه آسا” به طور منظم اختراع شد. معادن تجاری آزبست در اواخر دهه ۱۸۰۰ به وجود آمدند و کارآفرینان متوجه شدند که این ماده می‌تواند در موارد صنعتی و تجاری به کار رود و می‌تواند آن‌ها را ثروت‌مند کند.
صنعت راه آهن یکی از نخستین صنایعی بود که به طور گسترده از آزبست و محصولاتی که شامل آزبست بود استفاده میکرد. همچنان که صنعت راه آهن در حال رشد بی اندازه بود نیاز به آن نیز افزایش یافت.
مهندسان راه آهن از این ماده در واحد‌های خنک کننده خطی، واگن باری و اطاق کارگران قطار استفاده می‌کردند و این مواد به عنوان عایق برای لوله‌ها، دیگ‌های بخار و آتشدان‌ها در لکوموتیوهای بخار به کار می‌رفت.
قرن بیستم
در جریان قرن بیستم، محققان متوجه شدند تعداد زیادی از مرگ و میر‌ها و مشکلات ریوی به علت وجود معدن آزبست در این شهرها است. در سال‌های ۱۹۱۷ و ۱۹۱۸ در مطالعات متعددی مشاهده شد که کارگران معدن آزبست در سنین جوانی به طور غیر طبیعی می‌میرند.
اولین تشخیص آزبستوز در سال ۱۹۲۴ بود که در یک مجله پزشکی عنوان شد. یک زن پس از ۱۳ سال کاری که با آزبست مرتبط بود در سن ۳۳ سالگی فوت کرد و یک دکتر انگلیسی اذعان کرد که علت مرگ همان چیزی است که آن را “آزبستوز” می‌نامند. به دنبال این کار، مطالعه بر روی کارگران آزبست در انگلستان انجام شد که نشان می‌داد ۲۵٪ از آن‌ها مدرکی دال بر بیماری‌های ریوی مرتبط با آن ماده بودند.
مدارک محکمی در دهه ۱۹۳۰ و ۱۹۴۰ مربوط به ازبست نشان می‌دهد که بسیاری از تولید کنندگان آزبست از مسائل جدی و خطرناک استفاده از ازبست آگاهی داشتند اما این اطلاعات را از کارگران و عموم مردم پنهان نگه می‌داشتند.
قوانینی در سال ۱۹۳۱ تصویب شد (این اولین قوانین مرتبط با آزبست بود: “مقررات صنایع آزبست، ۱۹۳۱”) برای افزایش تهویه و اینکه بیماری ازبستوز یک بیماری غیر قابل عذر است. در دهه ۱۹۳۰ مجلات پزشکی عمده‌ای شروع به انتشار مقالاتی کردند که آزبست را به سرطان منتسب می‌کردند.
با توجه به ظهور سیلیکوزیس بیماری ریوی ناشی از استنشاق گرد و غبار سیلیس، دوباره کنکاش در مورد بیماری‌های مربوط به آزبست پس از چندین سال به عقب افتاد.
شرکت‌های آزبستی همچنان به استفاده از آزبست در تولید و ساخت و ساز خود ادامه دادند. علی رغم این واقعیت که بسیاری از مواد جدید مانند عایق فیبر فایبر گلاس اختراع شدند تا جایگزین آزبست شوند، بسیاری از شرکت‌ها جایگزین‌های جدیدتر و امن‌تر را نادیده گرفتند. آن‌ها به سادگی به خاطر سود، از خطرات و مضرات آزبست گذشتند، درست مثل صنعت دخانیات.
در سال‌های اولیه قرن بیستم، اتوموبیل‌ها بسیار محبوب شدند و صنعت خودرو سازی نیز از آزبست استفاده میکرد. در اتومبیل، این “ماده معدنی جادویی” در لنت ترمز و در صفحات کلاچ همه به عنوان “اصطکاک محصول” استفاده می‌شود.
آزبست نیز برای ترمزهای آسانسورهای تازه ساخته شده نیز استفاده می‌شد.
با این حال، این صنعت ساختمان سازی بود که بیش‌ترین افزایش استفاده در آزبست را به خود اختصاص داد.
به طور طبیعی، همه می‌خواستند خانهها و ساختمان‌های تجاری‌شان امن و سالم باشد و آزبستی که مقاومت زیادی در برابر آتش داشت، به نظر می‌رسید محصول مناسبی برای آن اهداف است. به زودی در همه جا در خانهها و ساختمان‌های تجاری مصرف آزبست زیاد شد. از آزبست برای عایق بندی ها ، عایق‌بندی کف و سقف، در نمای بیرونی، در قیر کاری و روکش‌های سقف استفاده شده می‌شد.
آزبست نیز می‌تواند در ایرانیت‌سازی یا ساخت ایرانیت، اندود گچ و سیمان، به عنوان نوار آزبستی برای دیوارهای پیش ساخته، واشرسازی، لوله‌های سیمانی، ناودونی‌ها، گچ‌کاری، بتونه‌کاری، آب‌بندی و بسیاری دیگر از محصولات ساختمانی یافت شود. مدارس و سالن‌های تئاتر نیز حتی دارای پرده‌هایی از جنس پارچه نسوز آزبست بودند که به دلیل مقاومت در برابر حرارت، از خیلی پارچه‌های استاندارد دیگر ایمن‌تر است.
بیش‌ترین استفاده از آزبست در دهه ۱۹۴۰ تا ۱۹۷۰ بود که حدود۳ هزار محصول ساخته شده از خواص منحصر به فرد آن استفاده میکرد.
افراد می‌توانند استفاده از آزبست را در مو خشک کن‌ها، اتو و اتوی فرش، تستر‌ها ، قهوه جوش‌ها و پتو‌های الکتریکی پیدا کنند.
هشدارها و مقررات سال‌های ۱۹۷۰ که باعث پایان دادن بسیاری از صنایعی که از آزبست استفاده می‌کردند شد با این حال هنوز هم برخی از کشورهایی که معدن آزبست دارند مبادرت به صادرات آزبست می‌کنند.
در سال‌های اخیر استفاده از پارچه نسوز آزبست بدون غبار یا پارچه نسوز آزبست فویلدار به علت مضرات کم، زیاد شده است.
فروشگاه نسوز آوران فعال در زمینه تولید و عرضه انواع محصولات نسوز از جمله نخ نسوز، سرامیک نسوز، سیلیکون نسوز و ... است.
علاقه‌مندان می‌توانند جهت کسب اطلاعات بیشتر به سایت فروشگاه نسوز آوران آترا مراجعه کنند.
### پایان خبر رسمی