، تهران , (اخبار رسمی): بیش از 90 درصد افراد اوتیسم از مشکلات احشائی رنج می‌برند، ولی هیچ‌کسی دلیل این مورد را نمی‌داند. تحقیقات اخیر یک سری جهش‌های ژنتیکی مشابه را نشان داده‌اند که در روده و مغز وجود دارند که می‌تواند دلیل اصلی مربوط به این مشکل باشد.
تحقیقات صورت گرفته ارتباط روده و مغز را در افراد اوتیسم تایید می‌کنند.
افراد مبتلا به اوتیسم از یک سری مشکلات روده‌ای رنج می‌برند که هیچ کس دلیل آن را نمی داند. محققان اخیرا یک سری جهش های ژنتیکی مشابهی را کشف کرده اند– که در روده و مغز وجود دارند – که می تواند دلیل این مشکل باشد.
این کشف وجود داشتن یک ارتباط مابین سیستم عصبی مغز و روده را در افراد اوتیسم تایید می‌کند و یک راه درمان اوتیسم به حساب می‌آید و مسیری جدید را در تحقیقات مربوط به درمان‌های بالقوه باز می‌کند که می‌تواند منجر به رفع مشکلات رفتاری مربوط به افراد اوتیسمی شود که به دنبال رفع کردن مشکلات احشائی خود هستند.
پروفسور الیسا هیل یاردین، به عنوان مسول گروه تحقیقی در دانشگاه RMIT معتقد است که دانشمندان از مدت‌ها پیش تلاش می‌کنند تا با بررسی مغز افراد اوتیسم، شناخت مناسبی از این افراد به دست بیاورند، ولی ارتباطات موجود مغز با سیستم‌های عصبی احشائی اخیرا کشف شده است.
هیل یاردین گفته است: ما مطلع هستیم که مغز و روده دارای نورون‌های مشابه زیادی هستند و برای اولین بار تایید می‌کنیم که این سیستم‌ها دارای جهش‌های ژنتیکی مشترکی هستند که در افراد اوتیسم وجود دارد. بیش از 90% افراد اوتیسم از مشکلات روده‌ای رنج می‌برند که این مشکلات می‌توانند تاثیر قابل توجهی بر روی زندگی روزمره آنها و خانواده‌های‌شان داشته باشند. یافته‌های ما بیانگر این است که این مشکلات معده‌ای روده‌ای، می‌تواند ریشه در جهش‌های مشابه ژنتیکی داشته باشد که عامل ایجاد مشکلات ذهنی و رفتاری در افراد اوتیسم است. این یک روش تفکر جدیدی در مورد این مسئله است –برای متخصصان بالینی، خانواده‌ها و محققان– و منجر به گسترده شدن افق‌های موجود در تحقیقات درمانی مربوط به بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا به اوتیسم می‌شود.
ژن اوتیسم و ارتباط روده و مغز
مطالعات صورت گرفته یک جهش ژنتیکی را نشان داده است که بر روی ارتباطات عصبی موجود در مغز تاثیر می‌گذارد و به عنوان اولین عامل ایجاد اوتیسم و همچنین عامل ایجاد بدعملکردی در روده شناسایی شده است.
محققان در مورد درمان بیماری اوتیسم به نتایج جدید به دست آمده از مطالعات حیوانی پیش بالینی را با کارهای بالینی چاپ نشده و مطالعات قابل توجه صورت گرفته توسط محققان سوئدی و یک متخصص ژنتیک فرانسه در سال 2003، ترکیب کرده‌اند.
مطالعه دو برادر اوتیسم توسط پروفسور کریستوفر گیلبرگ (دانشگاه گوتنبرگ)، پروفسور ماریا راستم (دانشگاه لاند) و پروفسور توماس بورگرون (موسسه پستئور)، اولین مطالعه‌ای بود که جهش ژنتیکی را به عنوان عامل ایجاد اختلال رشد عصبی شناسایی کرد.
جهش صورت گرفته از طریق تغییر «ولکرو» (یک نوع نایلون که برای محکم کردن استفاده می‌شود) مابین نورون‌هایی که آنها را کنار یکدیگر نگه می‌دارند، بر روی ارتباطات تاثیر می‌گذارد.
در حالی‌که مطالعه سال 2003 بر روی شناسایی مبناهای ژنتیکی در افراد اوتیسم متمرکز بود، ولی گیلبرگ و رستم همچنین یک سری نکات بالینی را در مورد مشکلات احشائی قابل توجه این برادران متوجه شدند.
محققان تیم محور روده مغز در RMIT، در فعالیت بالینی خودشان یک سری مطالعاتی را در مورد عملکرد و ساختار روده در موش‌ها انجام داده‌اند که مشابه با جهش ژنتیکی «ولکرو» است.
تیم آنها یک سری تاثیرات جهشی را پیدا کردند که عبارتند از:
• انقباض‌های احشائی
• تعداد نورون‌ها در روده‌های کوچک
• واکنش‌های مربوط به انتقال دهنده نورون‌های حیاتی، اهمیت زیادی در افراد اوتیسم دارد (در مغز به خوبی شناسایی شده‌اند، ولی از قبل مشخص نبوده است که نقش مهمی در روده دارند.)
همچنین پروفسور اشلی فرنکز به عنوان یک فرد شرکت کننده در این تحقیق (از دانشگاه لاتروب)، تفاوت‌های قابل توجهی را در میکروب‌های احشائی در موشهای دارای جهش و موشهای بدون جهش پیدا کردند، هر چند که دو گروه در محیط‌های یکسانی نگه داشته شده بودند.
هیل یاردین بیان کرده است که در حالی که جهش ولکرو خاص در موارد محدودی صورت می‌گیرد، ولی یک مورد در بین بیش از 150 مورد جهش ژنتیکی مربوط به اوتیسم است که منجر به ایجاد تغییر در ارتباطات نورونی می‌شود. ارتباطی که ما تایید کرده‌ایم یک مکانیسم گسترده‌تری را نشان می‌دهد و مشخص می‌کند که جهش‌هایی که بر روی ارتباط مابین نورون‌ها تاثیر می‌گذارند، می‌توانند عامل اصلی مشکلات احشائی ایجاد شده در اکثر بیماران باشند.
افق‌های تحقیقی جدید در محور روده – مغز
هیل یاردین به عنوان یکی از اعضای ARC آینده و نائب رئیس تحقیقات ارشد در مکتب علوم سلامتی و علوم پزشکی در RMIT، بیان کرده است که کار وی یک هدف جدید را برای رشد روش‌های درمانی شناسایی کرده است که به طور خاص برای انتقال دهنده‌های عصبی موجود در روده طراحی شده است.
وی در ادامه همچینین بیان کرده است که مشخص شده است که باید شناخت بهتری نسبت به داروهای اوتیسمی موجود به دست آید و همچنین مشخص شده است که انتقال دهنده‌های عصبی مورد نظر در مغز بر روی روده فرد تاثیرگذار هستند. یک مسیر امیدوارکننده دیگری که وجود دارد عبارت از بررسی نحوه ارتباط جهش‌های ژنتیکی موجود در سیستم عصبی با میکروب‌های موجود در روده است.
در حال حاضر می‌دانیم که این میکروب‌ها از طریق محور روده – مغز، اثر متقابلی بر روی مغز می‌گذارند، بنابراین باید پرسید که آیا قرار گرفتن آنها در یک وضعیت مناسب، منجر به بهبود حالت روانی و رفتار می‌شود یا نه؟ هر چند که این مورد منجر به معکوس شدن جهش ژنتیکی نمی‌شود، ولی ما می‌توانیم تاثیرات آن را کاهش دهیم و یک تفاوت واقعی در کیفیت افراد دارای اوتیسم و خانواده‌های آنها ایجاد کنیم.
این تحقیق صورت گرفته با همکاری دانشگاه گوتنبرگ و لوند (سوئد)، کالج پزشکی بیلور (ایالات متحده)، دانشگاه مینهو (پرتغال)، دانشگاه لاتروب، دانشگاه ملبورن، موسسه علوم اعصاب و سلامت روان فوری و دانشگاه موناش (استرالیا)، در چاپ‌های جدید تحقیقات اوتیسم منتشر خواهد شد.
این تحقیق از طریق جایزه رشد ایده، از طریق برنامه تحقیق اوتیسم و برنامه تحقیق بالینی اجرا شده از طریق کنگره (CDMRP) و حوزه دفاعی (DoD) ایالات متحده، دولت ویکتوریا، از طریق طرح زیرساخت عملیاتی، شورای سلامت ملی و تحقیقات بالینی (NHMRC) و بخش علوم اعصاب بیمارستان رویال ملبورن، حمایت مالی شده است.
علاقه‌مندان به مطالعه مطالبی در خصوص اوتیسم و دریافت مشاوره می‌توانند به مرکز مشاوره مشاورانه مراجعه کنند.
### پایان خبر رسمی