، اهواز , (اخبار رسمی): آرنج تنیس بازان یا تنیس البو (Tennis Elbow)، به التهاب تاندون هایی می گویند که اکستنسوری در بازو را به برجستگی استخوان خارجی آرنج متصل می کند. حرکات تکراری مچ دست و همچنین فشار زیاد روی این عضله منجر به این وضعیت می شود.
آرنج تنیس بازان چیست؟
آرنج تنیس بازان یا تنیس البو یا درد آرنج می تواند برای هر کسی رخ دهد و این نوع از آسیب دیدگی فقط مختص به بازیکنان تنیس نیست. به عنوان مثال آرنج تنیس بازان، در بازیکنان گلف که حرکات دست به سوی پشت دارند یا در تعمیرکاران لوازم منزل که باید پیچ ها را سریع و محکم ببندند نیز اتفاق می افتد.
تاندینوپاتی اپی کندیلیت جانبی که نام دیگر آرنج تنیس بازان است، اصطلاح لاتین دقیق تری برای آسیب به تاندون خارجی آرنج در اثر فعالیت هایی غیر از تنیس است. از آنجا که تاندینوپاتی اپی کندیلیت جانبی یک بیماری تخریب کننده برای تاندون است که اولین مراحل آن شامل التهاب و درد است، بهبودی بیمار به سلامت عمومی بدن بیمار بستگی دارد. بنابراین، مصرف الکل و دخانیات، غذاهای فرآوری شده چرب و چاقی می تواند بهبود را به تأخیر بیندازد.
دلایل بروز تنیس البو
هر حرکت تکراری مچ دست، از جمله ورزش تنیس، استفاده بیش از حد از چکش یا پیچ گوشتی، نقاشی یا هر فعالیتی که نیاز به انقباض مداوم یا فشار روی تاندون بازو داشته باشد، می تواند سبب بروز آرنج تنیس بازان شود. برای جلوگیری از درد آرنج، افرادی که به دلیل سبک زندگی در معرض این بیماری هستند، باید مراقبت های لازم را انجام داده و محتاط باشند.
علائم آرنج تنیس بازان و تشخیص آن
آرنج تنیس بازان معمولاً به مشکلات جدی منجر نمی شود. اما اگر وضعیت ادامه یابد و یا درمان شروع نشود، از دست دادن حرکت و عملکرد آرنج و بازو می تواند از جمله عوارض آن باشد. در زیر به چند مورد از علائم درد آرنج اشاره می کنیم:
- احساس نرمی در قسمت خارجی آرنج
- سفتی صبحگاهی عضلات آرنج
- ضعف و بی حسی در دست
- درد در عضلات بازو که به هنگام استفاده از عضلات، بدتر می شود.
- درد علیرغم مراقبت های محافظه کارانه، تداوم دارد.
- درد در عضلات بازو و آرنج، فعالیت روزانه را محدود می کند.
پزشک طی دوره ارزیابی به بررسی علت التهاب، تغییرات ظاهری و ساختاری عضله، تاندون و ناهنجاری های حرکتی بیمار بر اساس علت آرنج تنیس می پردازد. بعد از بررسی های دقیق این موارد، پزشک در مورد سابقه بیماری ها، سطح فعالیت، شغل، نوع فعالیت تفریحی و مصرف داروها، سوالاتی را مطرح می کند. اگر در بررسی های انجام شده، علائم نشان دهد که مشکل دیگری در مفصل آرنج وجود دارد، ممکن است به تصویر برداری با استفاده از اشعه ایکس نیاز باشد.
البته، احتمال خیلی کمی وجود دارد که پزشک برای تشخیص، نیاز به آزمایش خون، سی تی اسکن یا MRI داشته باشد؛ اما برای رد سایر شرایط خاص، از این آزمایشات استفاده می کند. پزشک پس از انجام تمامی معاینات، اقدام به طراحی برنامه مراقبتی و درمانی مناسب با نوع آسیب دیدگی بیمار می کند.
درمان آرنیج تنیس بازان
درمان تنیس البو شامل استفاده از یخ به مدت 20 دقیقه، به صورت غیر مستقیم و دو بار در روز برای کمک به کاهش التهاب و تسکین درد آرنج، موثر است. همچنین برای جلوگیری از آسیب دیدگی بیشتر و کاهش درد آرنج باید به عضله آسیب دیده، استراحت داد. سایر گزینه های درمانی نیز شامل داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی بوده که می تواند به کاهش درد و تورم کمک کند. مراقبت های محافظه کارانه در منزل می تواند اصلی ترین و موثر ترین روش درمان آرنج تنیس بازان باشند.
اگر مراقبت های محافظه کارانه، نتیجه مطلوبی نداشته باشد، پزشک تصمیم می گیرد، اقدامات درمانی بعدی را شروع کند. برای درمان آرنج تنیس بازان و تسکین التهاب آن و همچنین تأمین نیازهای شخصی هر فرد در مرحله بعد، برنامه فیزیوتراپی آرنج تنیس بازان، یک روش کارآمد است. بررسی های انجام شده روی این بیماری، نشان داده است که به کارگیری چند نوع مراقبت برای درمان آرنج تنیس بازان موثرتر است. این چند نوع مراقبت شامل آموزش بیمار، تمرینات ورزشی، مدیریت روی بافت تاندون، تکنیک های دستی، تزریق استروئید، چسب عضلانی آرنج و آتل است. بسته به نیاز بیمار و تشخیص پزشک می توان از این روش های درمانی به همراه هم استفاده کرد. اما از آنجا که تمرینات ورزشی بهترین و در دسترس ترین گزینه مدیریت درمان آرنج تنیس بازان است، مدیریت درمانی معمولا با تمرینات ورزشی، شروع می شود.
فیزیوتراپیست ممکن است به یک بیمار، افزایش انعطاف پذیری و تمرینات قدرتی در منزل را توصیه کند. تمرینات، کشش های تدریجی، فیزیوتراپی و به دنبال آن کرایوتراپی می تواند بهبودی آرنج تنیس را تسریع کند. فیزیوتراپی تنیس البو همچنین می تواند روش هایی را برای جلوگیری از آسیب مکرر آرنج با تمرینات کششی و ارزیابی عوامل خطر برای آرنج تنیس، فراهم کند.
جراحی نیز به عنوان روشی برای درمان تنیس البو، معمولاً آخرین چاره است و برای افرادی تجویز می شود که با وجود درمان های غیر جراحی، باز هم علائم دارند. عمل اپی کندیلیت جانبی که برای تسکین درد آرنج در اکثر افراد موفقیت آمیز است، شامل یک برش کوچک از آرنج برای اصلاح تاندون یا گاهی آزاد شدن و سپس اتصال مجدد تاندون به استخوان است. به طور معمول، متخصص ارتوپدی عمل اپی کندیلیت جانبی را انجام می دهد و شش هفته پس از جراحی تنیس البو، ارجاع به فیزیوتراپیست و چند ماه فیزیوتراپی در منزل را توصیه می کند.
عدم پیگیری مراقبت های درمانی برای مبتلایان به تنیس البو، منجر به بازگشت بیماری می شود. بنابراین برای تنیس بازان، استفاده از راکت متوسط، کم کردن کشش چسب عضله، استفاده از آرنج بند طی ورزش تنیس، در دست گرفتن راکت به صورت استاندارد و استفاده از راکتی که از مواد با کیفیت ساخته شده است، می تواند خطر آسیب دیدگی را کاهش دهد. همچنین مشاوره به بازیکنان تنیس می تواند به بهبودی آنها کمک زیادی کند. برای دیگر افراد، باید از هرگونه حرکت تکراری اجتناب شود و با اولین نشانه های درد، استراحت کرده تا از آسیب دیدگی مجدد تاندون آرنج خودداری کنند.
درمان آرنج تنیس بازان با فیزیوتراپی
آموزش بیماران در مورد وضعیت آسیب دیدگی و گزینه های مدیریت درمانی، ممکن است برای کوتاه مدت موثر باشد و نمی تواند به عنوان یک اقدام دائمی مورد استفاده قرار گیرد. با این حال، اگر در ترکیب با سایر اقدامات درمانی برای مدیریت آرنج تنیس به کار گرفته شود، تأثیر بیشتری دارد. اما خوب است بدانیم که درمان آرنج تنیس بازان با فیزیوتراپی همیشه یک استراتژی موثر در درمان این بیماری بوده است.
کاهش فشار روی تاندون با ترفند بلند نکردن اجسام سنگین، اقدامی مفید است. درد و تورم در پاسخ به افزایش فشار رخ می دهد که در مرحله مدیریت درد، کاهش فشار روی تاندون ضروری است. در مراحل بعدی برای بالا بدن مقاومت عضلات آرنج و بازو، باید همزمان با انعطاف پذیری بافت تاندون، به تدریج فشار را افزایش داد. برای افزایش مقاومت تاندون ملتهب، فیزیوتراپیست به بیمار آموزش می دهد تا اجسام را با آرنج خم شده و به واسطه نیروی بازو بلند کند.
برای تمرینات فیزیوتراپی آرنج تنیس بازان، استفاده از تمرینات ایزومتریک هم به صورت موضعی و هم در سایر مناطق بازو حین انقباض و بعد از آن، اثر کاهش التهاب دارد. تمرینات ورزشی ایزومتریک با شدت بالاتر از آستانه درد و زیر آستانه درد انجام می شود. تحقیقات و بررسی ها ثابت کرده است که تمرینات بالاتر از آستانه درد، در کاهش شدت درد در حالت استراحت و بلافاصله پس از تمرین تاثیر بسزایی دارند. از جمله یافته های جالب این مطالعه این است که ترس از تحرک خیلی بیشتر از تحرک، منجر به درد به هنگام تمرینات بالاتر از آستانه درد می شود.
پیشرفت تدریجی تمرینات برای افزایش تحمل تاندون در برابر فشار ضروری است. روش های مختلف برای پیشرفت تمرینات فیزیوتراپی آرنج تنیس بازان وجود دارد که شامل موارد زیر است:
- بیمار با آرنج و بازوی خم شده، چرخاندن عضلات را آغاز می کند، سپس زاویه کشش آرنج را افزایش می دهد.
- بیمار انگشتان خم شده را با فشار زیاد، باز می کند تا به واسطه انبساط طولانی عضله، آستانه درد را افزایش دهد.
- بیمار با استفاده از باند کشی ورزشی، حین ورزش به عضلات آرنج و بازو، دمبل می آویزد.
اینکه تمرینات ورزشی باید بدون درد انجام شود و از ورزش هایی که باعث تشدید درد می شود باید پرهیز کرد، توصیه های رایج در هر مراقبت درمانی است. با این حال، در تمرینات مرتبط با آرنج تنیس، تحمل درد و انجام تمریناتی که درد را تشدید می کند، به دلیل مقاومت و انعطاف تاندون آرنج توسط متخصص توصیه می شود.
خدمات فیزیوتراپی آرنیکا برای درمان تنیس البو
کلینیک فیزیوتراپی آرنیکا علاوه بر ارائه خدمات فیزیوتراپی زانو و فیزیوتراپی مینیسک زانو به ورزشکاران خدمات ویژه ای ارائه کرده است. مرکز فیزیوتراپی آرنیکا در اهواز این بار با خدمات فیزیوتراپی ارنج تنیس بازان یا تنیس البو برای ورزشکاران و مشاغلی که منجر به آسیب دیدگی و درد آرنج می شود، در صدد درمان این آسیب دیدگی است.
### پایان خبر رسمی