، (اخبار رسمی): برای اتصال اجزای مختلف سازه فولادی، روش‌های مختلفی وجود دارد. در حال حاضر جوشکاری رایج ترین روش اتصال در ساختمان های فولادی است. افزایش و عدم ثبات قیمت آهن در بازار، اهمیت انتخاب بهترین روش جوش را بیشتر می‌کند. جوشکاری ذوبی، غیرذوبی و قوسی از انواع روش های اتصال جوشی هستند.
اتصال جوشی یکی از اتصالات دائم در ساخت سازه های فولادی است که روش های متعددی دارد. جوشکاری بهتر است توسط افراد ماهر انجام شده و بعد از اتمام آن، مورد کنترل و بازرسی قرار گیرد.
سازه فولادی مجموعه‌ای از اجزای فلزی است که با اتصالات مختلف به یکدیگر وصل شده اند و پیکره اصلی ساختمان فولادی را تشکیل می دهند. هر چه این اتصالات مقاوم تر باشد، ایمنی ساختمان نیز افزایش می یابد. پس انتخاب بهترین روش اتصال در سازه فولادی بسیار اهمیت دارد. اتصال جوشی یکی از اتصالات دائم در ساخت سازه های فولادی است که روش های متعددی دارد. افزایش روزانه قیمت آهن در بازار اهمیت انتخاب بهترین روش جوش را دو چندان می کند.
البته ایجاد اتصال در بین اجزای ساختمان فولادی به جوشکاری ختم نمی‌شود و روش های متنوع دیگری نیز وجود دارد. امروزه اهمیت بالای کیفیت در نحوه اتصال اجزای ساختمان باعث شده است به طور مجزا در دوره های آموزشی مختلف به آن پرداخته شود و شما می توانید از بین آن ها، بهترین دوره طراحی اتصالات را انتخاب کنید.
جوشکاری ذوبی در این روش از یک منبع حرارتی مانند شعله، لیزر یا اشعه استفاده شده و عمل ذوب روی سطح مورد نظر انجام می‌شود. با برداشتن منبع حرارتی، بخش مذاب دچار انجماد می‌شود و در نهایت فرایند جوش باعث اتصال دو قسمت به یکدیگر می‌شود. جوشکاری ترمیت یکی از انواع جوشکاری ذوبی است.
در اتصال جوش ذوبی دو بخش کاملا مجزا به چشم می خورد:
- منطقه ذوب شده فلز مبنا یا مورد جوش
جوشکاری غیر ذوبی به جوشکاری غیرذوبی، جوشکاری حالت انجماد نیز گفته می‌شود که در آن عمل اتصال از طریق اعمال فشار انجام می‌شود. برای فلزاتی مانند نقره، مس و آلومینیوم انجام فرایند جوشکاری در دمای محیط امکان پذیر است، اما در مورد فولاد، باید دما را به حدود 400 تا 500 درجه سانتی گراد رساند. جوشکاری فورجی، پتکه ای و آهنگری از قدیمی ترین روش های جوشکاری غیرذوبی است.
جوشکاری قوسی قوس الکتریکی در واقع به تبدیل انرژی الکتریکی به انرژی نورانی و حرارتی گفته می‌شود که نمونه های آن را احتمالا قبلا دیده اید. پدیده رعد و برق یا جرقه روی شمع اتومبیل به نوعی قوس الکتریکی است. از قوس الکتریکی در صنایع مختلف برای جوشکاری و برشکاری استفاده می‌شود.
اکثر قوس های الکتریکی در فرایند جوشکاری بین دو فلز ایجاد می‌شود که یکی الکترود و دیگری قطعه کار است. قوس های ایجاد شده را می توان به دو دسته الکترود مصرفی و الکترود غیر مصرفی تقسیم کرد. در الکترود مصرفی، حرارت ایجاد شده هم قطعه کار را ذوب می کند و هم الکترود. در واقه منطقه جوش آمیزه ای از هر دو فلز است. در حالت غیرمصرفی مانند الکترود تنگستن یا کربن، خود الکترود ذوب نشده و فقط قطعه کار ذوب می‌شود.
روش های اجرای جوش قوس الکتریکی
- جوشکاری قوسی با الکترود روکش دار (SMAW) جوشکاری قوسی زیرپودری (SAW) جوشکاری قوسی تو پودری (FCAW) جوشکاری قوسی کربنی (CAW) جوشکاری قوسی با الکترود تنگستنی با حفاظت گاز خنثی (GTAW/TIG) جوشکاری قوسی با الکترود فلزی تحت پوشش گاز محافظ (GMAW / MIG – MAG) جوشکاری قوسی پلاسما (PAW)
به طور کلی جوشکاری مورد قبول باید ویژگی های زیر را داشته باشد:
- جوش سالم و بی عیب با مشخصات مکانیکی مورد نظر نوار جوش در ابعاد و شکل مورد نیاز حداقل کردن تغییر شکل و تنش های به جا مانده از جوشکاری
نتیجه گیری با وجود رواج استفاده از جوشکاری به عنوان روشی برای اتصال در سازه های فولادی، هنوز گمانه زنی هایی در ارتباط با آن وجود دارد. دلیل این بدگمانی ها نیز رفتار سازه جوشکاری شده در برابر حوادثی مانند زلزله است. با این وجود، هنوز جایگزین مناسبی نیز برای آن وجود ندارد. اصلی ترین معضلی که ممکن است در جوشکاری رخ دهد، بی دقتی و عدم رعایت اصول آن است.
کنترل جوش یکی از موضوعات مهم است، که باید رعایت شود. جوشکاری بهتر است توسط افراد ماهر انجام شده و بعد از اتمام آن مورد کنترل و بازرسی قرار گیرد. در نهایت نیز روی سطح جوشکاری ضد زنگ زده شود تا از خوردگی جلوگیری شود.
### پایان خبر رسمی