، تهران , (اخبار رسمی): یکی از مهم‌ترین موضوعات در این خصوص تعدد دستگاه‌های امدادرسان و عدم‌تعیین متولی و مدیریت واحد حوادث ترافیکی است.
به گزارش اخبار رسمی به نقل از روابط عمومی سازمان هلال احمر ، بابک نوراللهی ، کارشناس ایمنی و مدیریت بحراندر مقاله ای نوشت :"هرچند عوامل مختلفی از جمله برنامه‌ریزی عملیاتی، تجهیزات و امکانات امدادی، نیروی انسانی ماهر و آموزش‌دیده، شرایط و موقعیت جغرافیایی منطقه حادثه و سایر عوامل دیگر در عملکرد نیروهای امدادرسان نقش داشته و زحمات امدادگران زحمتکش که در جاده‌های کشور مشغول خدمات‌رسانی به مردم کشور هستند، قابل چشم‌پوشی نیست، اما یکی از مهم‌ترین موضوعات در این خصوص تعدد دستگاه‌های امدادرسان و عدم‌تعیین متولی و مدیریت واحد حوادث ترافیکی است."
مشروح این مقاله به شرح زیر است:
حوادث و سوانح ترافیکی ازجمله موضوعات مهم و داغ کشور طی سال‌های اخیر است، به‌طوری که هر روزه تعدادی از هموطنان در اثر وقوع حوادث و سوانح رانندگی در سطح جاده‌های بزرگ و کوچک و حتی داخل شهرهای کشور کشته یا مصدوم می‌شوند. طبق گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی پلیس راهور ناجا اعلام شده است در طول 10روز ابتدایی آغاز طرح نوروزی یعنی 25 اسفند 1394 تا پایان روز جمعه 6 فروردین بیش از 5هزار و 500 فقره تصادفات در جاده‌های کشور رخ داد که بر اثر آن متاسفانه 252 نفر سر صحنه کشته شدند. به‌طوری که در گزارش‌های سالانه جهانی معمولا ایران در رتبه نخست تا سوم قرار دارد که جای بسی تاسف و نگرانی است. هرچند طی سال‌های گذشته در حوزه‌های مختلف ازجمله آموزش و اطلاع‌رسانی مردم اقدامات گوناگونی صورت گرفته و این آمار تا حدود بسیاری کاهش یافته است، به گونه‌ای که طبق گزارش‌های منتشرشده از مراجع مربوطه طی 10سال گذشته در تصادفات فوتی، حدود 10هزار نفر کاهش داشته‌ایم. در این میان تعداد حوادث ترافیکی منجر به آتش‌سوزی در خودروها نیز چشمگیر بوده است؛ از آتش‌سوزی خودروهای تولیدی یکی از تولیدکنندگان داخلی به دلیل نقص در باک بنزین و سیستم سوخت‌رسانی تا اتوبوس‌های مسافربری که بعد از تصادف دچار آتش‌سوزی شده و به دلیل عدم پیش‌بینی ملزومات ایمنی و خروج‌های اضطراری مناسب، مسافران در داخل آن محبوس، کشته یا دچار سوختگی‌های شدید می‌شوند.
حال با توجه به آمارهای متفاوتی از سوی مراجع مختلف تحقیقاتی و علمی در داخل و خارج کشور در زمینه حوادث ترافیکی، این سوال مطرح می‌شود که علت بالا بودن آمار این حوادث و نیز مصدومان و کشته‌های آن چیست؟ برای پاسخ به این سوال و کنکاش در زمینه عوامل و دلایل آن می‌توان موضوعات مختلفی را طرح کرد. مسائلی که به‌عنوان حلقه‌های گمشده ایمنی در جاده‌ها مطرح می‌شود و راهکارهای رفع مشکل نیز در دست افراد و سازمان‌های مختلف است، به این مفهوم که بخشی در دست دولتمردان، بخشی خودروسازان و بخش مهمی نیز برعهده مردم است.
حلقه نخست: عوامل دخیل در وقوع حوادث و سوانح ترافیکی
دسته‌بندی عوامل دخیل در حوادث ترافیکی با توجه به منشأ وقوع حادثه به‌شرح ذیل است:
عامل خودرو یا وسیله نقلیه
درخصوص وسیله نقلیه باید عنوان کرد یک موضوع مهم در خودروها استانداردبودن قطعات آن است که درحال‌حاضر از تعداد حدود 400 قطعه یک خودروی متوسط تولیدی در کشور فقط 55مورد مشمول استاندارد اجباری است. موضوعات دیگر نیز ازجمله سال تولید، کیفیت خودرو، امکانات ایمنی موجود در خودرو و... از عوامل مهم و موثر در وقوع حوادث ترافیکی است.
عامل دیگر فضاهای تردد خودروها (معابر، جاده، بزرگراه و...)
طراحی، ساخت، بهره‌برداری و نگهداری؛ هر کدام مشمول مشخصات فنی و استانداردهای خاص خود است.
شرایط جغرافیایی و جوی
وضعیت شرایط جوی و منطقه به‌عنوان دیگر عامل مطرح است و نامناسب بودن آنها ضمن زمینه‌سازی برای وقوع حوادث ترافیکی، موجب تشدید حوادث ازجمله در جاده‌های بین‌شهری می‌شود.
عامل انسانی
درحقیقت عامل انسانی مهم‌ترین بخش است و معمولا در اکثر حوادث نیز به‌عنوان اصلی‌ترین عامل معرفی می‌شود. دانش و مهارت رانندگی، سلامت جسمی، روحی و روانی و احترام به قوانین ازجمله موضوعات مهم و مرتبط با عامل انسانی هستند.
نقش و میزان تاثیر هر یک از عوامل در بروز حوادث ترافیکی، یکی از مهم‌ترین موضوعات در این زمینه است که باید مطابق آن درخصوص ارایه راهکارهای لازم برای پیشگیری از بروز حوادث ترافیکی یا بعد از وقوع حوادث درجهت تعیین عامل یا عوامل آن برای تعیین خسارات و مسائل قضائی استفاده کرد.
حلقه دوم: قوانین و مقررات راهنمایی‌ورانندگی
مجموعه‌ای از دستورالعمل‌ها و الزاماتی است که از سوی قانونگذار وضع می‌شود و تنظیم‌کننده رفتار انسان و سایر بهره‌برداران است. ورود قوانین راهنمایی‌ورانندگی به ایران در اواخر دوران قاجار (1308 تا 1309) و آخرین ویرایش آن مربوط به سال 1389 تحت‌عنوان قانون رسیدگی به تخلفات رانندگی است و از آن زمان تاکنون این قوانین گرچه بسیار تغییر کرده‌اند اما گویا برخی از ما مردم برای رعایت‌نکردن قوانین راهنمایی‌ورانندگی همانیم که بودیم. آنچه درخصوص قوانین راهنمایی‌ورانندگی می‌توان عنوان کرد این است که در این قوانین صرفا به تخلفات رانندگان اشاره شده است. درصورتی‌که در حوزه حوادث ترافیکی دستگاه‌ها و نهادهای مختلفی وجود دارد که با توجه به مسئولیت‌های خود نقش دارند. در این قانون کمتر به برخوردهای قانونی با آن دستگاه‌ها پرداخته شده است.
حلقه سوم: ارگان‌های و سازمان‌های موظف در ایمنی‌سازی راه‌ها
اگر بخواهیم دستگاه‌های دولتی و عمومی را که در زمینه ایمنی راه‌ها و حوادث ترافیکی نقش و وظیفه دارند، بشماریم می‌توان وزارت راه، مسکن و شهرسازی (سازمان راهداری و حمل‌ونقل جاده‌ای)، شهرداری‌ها، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، وزارت صنعت، معدن و تجارت، وزارت کشور، راهنمایی‌ورانندگی، همچنین کمیسیون‌ها و کارگروه‌های مختلف ازجمله کمیسیون ایمنی راه‌ها و... را در این لیست جای داد. دستگاه‌های مختلفی که هر یک به طریقی در کاهش یا حتی افزایش حوادث ترافیکی نقش دارند. با بررسی قوانین و وظایف تعیین‌شده برای هر کدام از این نهادها باید متذکر شد که وظیفه به‌صورت کامل تعیین و ابلاغ شده ولی در عمل ضعف‌هایی در اجرای وظایف دیده می‌شود. بدون‌شک مهم‌ترین عامل تعدد دستگاه‌های مسئول و تصمیم‌ساز و عدم‌تعیین متولی و مدیریت واحد در زمینه ایمنی راه‌هاست.
حلقه چهارم: دستگاه‌های امدادرسان
اگر وضعیت امدادرسانی یک حادثه ترافیکی را در جاده‌های کشور تشریح کنیم، مشخص می‌شود دستگاه‌های مختلفی مسئول امدادرسانی هستند. فرماندهی صحنه حادثه که با پلیس است. درخصوص فوریت‌های پزشکی، اورژانس اقدامات لازم را انجام می‌دهد، همچنین رهاسازی، امدادونجات و اطفای آتش‌سوزی در شهرها و حومه با آتش‌نشانی شهری و در راه‌ها با جمعیت هلال‌احمر است. حال اگر حادثه ترافیکی منجر به فوت راننده یا سرنشینان شود، حمل متوفی نیز به مجموعه اقدامات دستگاه‌های امدادی اضافه خواهد شد. از سوی دیگر رفع موانع و بازگشایی مجدد مسیرهای تردد بعد از وقوع حوادث نیز با مجموعه راهداری خواهد بود. حال با درنظرگرفتن نقش و عملکرد هر یک از دستگاه‌های امدادی فوق جای این سوال باقی است، درصورت عدم‌حضور به‌موقع و موثر هریک از این دستگاه‌های امدادی وضعیت امدادرسانی چگونه پیش خواهد رفت؟ چه تعداد از مصدومیت‌ها و فوتی‌های حوادث ترافیکی در لحظه اولیه وقوع حادثه اتفاق افتاده؟ و چه تعدادی در لحظات بعد از حادثه و به دلیل عدم امدادرسانی مناسب؟ هرچند عوامل مختلفی از جمله برنامه‌ریزی عملیاتی، تجهیزات و امکانات امدادی، نیروی انسانی ماهر و آموزش‌دیده، شرایط و موقعیت جغرافیایی منطقه حادثه و سایر عوامل دیگر در عملکرد نیروهای امدادرسان نقش داشته و زحمات امدادگران زحمتکش که در جاده‌های کشور مشغول خدمات‌رسانی به مردم کشور هستند، قابل چشم‌پوشی نیست، اما یکی از مهم‌ترین موضوعات در این خصوص تعدد دستگاه‌های امدادرسان و عدم‌تعیین متولی و مدیریت واحد حوادث ترافیکی است.
حلقه پنجم: مردم
بدون‌شک حلقه نخست و آخر در کاهش حوادث و سوانح مختلف خود مردم هستند. نقشی که دو رویکرد را می‌توان از آن انتظار داشت یا به تعبیر دیگر همانند چاقوی دولبه عمل می‌کند. همان‌گونه که در قبل نیز اشاره شد اگر گزارش حوادث مختلف ترافیکی را نگاه کنیم، متوجه خواهیم شد عامل انسانی یکی از مهم‌ترین عوامل وقوع حوادث ترافیکی است. حال نقش و وظایف مردم چیست و چگونه باید باشد تا بتوان به حداقل‌های ممکن از نظر حوادث ترافیکی رسید؟ موضوعی که در چند عنوان کلی می‌توان خلاصه کرد بخشی توسط خود آنان و بخشی توسط دستگاه‌های متولی قابل انجام است:
- اجرای کامل قوانین و مقررات رانندگی
- فرهنگ‌سازی و آموزش مسائل ایمنی
- مشارکت در اجرای برنامه‌های پیشگیرانه
- همکاری در امدادرسانی به آسیب‌دیدگان حوادث ترافیکی
- همکاری با پلیس در سفرهای برون‌شهری و درون‌شهری
- برنامه‌ریزی و مدیریت مناسب سفر در ایام تعطیلات.
### پایان خبر رسمی