اطلاعات تماس
[نمایش اطلاعات]
کد: 13950727161745793

نخستین همکاری باستان شناسی ایران و اتریش

کد: 13950727161745793

https://goo.gl/3bFfbO

، تهران , (اخبار رسمی): نخستین کاوش مشترک باستان شناسی ایران و اتریش پس از پیروزی انقلاب اسلامی در تپه آنا قیزلی ،دارای آثاری ازدوره اورارتویی صورت گرفت.

نخستین همکاری باستان شناسی ایران و اتریش

به گزارش اخبار رسمی به نقل از روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری ، غلام شیرزاده ،سرپرست ایرانی هیأت کاوش تپه آناقیزلی روستای چورس با اعلام این خبر گفت :کاوش باستان شناسی تپه آناقیزلی نیمه مهر ماه امسال با مشارکت تیم مشترک از دانشگاه اینسبورگ اتریش به سرپرستی درویش زاده و هیات ایرانی به سرپرستی اینجانب به انجام رسید. 
 این باستان شناس ادامه داد: بر اساس تفاهم نامه ای که در ابتدای سال 1394 میان دانشگاه اینسبورگ اتریش و پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، به امضا رسید، یک برنامه 4 ساله برای مطالعه و کاوش باستان شناسی در تپه آناقیزلی تدوین شد. 
او گفت :در فصل اول این پروژه که مطالعات ژئومغناطیس، بررسی میدانی محوطه و کاوش باستان شناسی در قالب آن در نظر گرفته شده بودنتایج عملیات ژئومغناطیس نشان داد که فضاهای معماری متعددی به همراه دیوار دفاعی در سطح محوطه وجود دارد. شیرزاده با بیان اینکه تپه آناقیزلی سال 1382 به شماره 9418 در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده افزود : این تپه بر روی صخره طبیعی بلندی در جوار روستای چورس در فاصله 5 کیلومتری جنوب غرب شهر قره ضیاءالدین مرکز شهرستان چایپاره واقع شده است. 
سرپرست ایرانی هیأت کاوش تپه آناقیزلی چایپاره این مساله را نشانگر وجود یک شهر بزرگ اورارتویی در تپه آناقیزلی چورس اعلام کرد . به گفته این باستان شناس ، ساختارهای معماری پیش گفته در جهات مختلف محوطه گسترش یافتند و به نظر می رسد دامنه گسترش این ساختارها به جهت شمال بیشتر بوده است. 
وی با اشاره به وجود دیوار دفاعی در جوانب مختلف محوطه تصریح کرد : به نظر می رسد، ساکنان تپه آناقیزلی در دوره آبادانی محوطه، دیوار تدافعی بزرگی را به دور شهر به منظور محافظت آن در مقابل دشمنان کشیده بودندکه بخش هایی از این دیوار در جهات غربی و شمالی محوطه دیده می شود.   
 سرپرست ایرانی هیأت کاوش در تپه آنا قیزلی گفت :در کاوشی که در بخشی از محوطه در مقیاس 8 × 8 متر به انجام رسید، آثار دیوارهای قطور سنگی به دست آمد که بر اساس یافته های سفالی بدست آمده از داخل محدوده کاوش به دوره اورارتویی تعلق دارند. 
به گفته وی ، علاوه بر این هیات کاوش به منظور شناسایی دوره های فرهنگی احتمالی دیگر در محوطه، اقدام به بررسی میدانی محوطه و زمین های اطراف آن کرد.
مدیر پایگاه ملی اورارتوشناسی بسطام ، نکته مهم در طی این بررسی را  وجود قطعات متعدد سفال در سطح محوطه و حتی زمین های اطراف آن اعلام کرد که به نظر می رسد، در دوره اورارتوها در این محل در کنار منازل مسکونی، کارگاه های تولید سفال نیز وجود داشته و تولیدات سفالی این محل به مراکز دیگر اورارتویی فرستاده می شدند. 
او افزود :در کنار قطعات سفال، وجود ابزارهای سنگی نیز دارای اهمیت بودکه عموماً از سنگ های ابسیدین و سنگ چخماق ساخته شده اند. به گفته این باستان شناس ، برخی از این ابزارهای سنگی قدیمتر از دوره اورارتویی هستند و به احتمال زیاد مربوط به دوره نوسنگی هستند. 
وی در پایان خاطر نشان ساخت که فصل دوم کاوش در این محوطه به احتمال زیاد در اردیبهشت و خردادماه سال آینده به انجام خواهد رسید.  
کاوش در تپه آناقیزلی شهرستان چایپاره استان آذربایجان غربی با مجوز ریاست پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری به انجام رسید

### پایان خبر رسمی

اخبار رسمی هویت منتشر کننده را تایید می‌کند ولی مسئولیت صحت مطلب منتشر شده بر عهده ناشر است.

پروفایل ناشر گزارش تخلف
درباره منتشر کننده:

سازمان میراث فرهنگی ،صنایع دستی و گردشگری

گردشگری در سرزمین ایران از پیشینه‌های چند هزار ساله برخوردار است. در تمامی دوران باستان، تا قبل از اسلام مستندات تاریخی حکایت از گسترش شهرها، راه‌ها و اقامتگاه‌ها در سرزمین پهناور ایران دارد. آثار مکتوب‌ بر جای مانده حاکی از سفر یونانیان و رومیان به ایران است، اگرچه از سیاحانی که قبل از اسلام به ایران سفر کرده‌اند اطلاع دقیقی در دست نیست. در قرون اولیه پس از اسلام، بعد از پشت سر نهادن یک دوره بحرانی، رویکرد ادبی، فرهنگی و علمی در ایران آغاز شد و از رونقی بی‌نظیر برخورداد گردید . شاعران و نویسندگان به گشت و گذار در سرزمین اسلامی پرداختند که حاصل آن سفرنامه‌هایی بود که اکنون بر جای مانده و از خلال آنها می‌توان با جغرافیا، فرهنگ و تمدن آن روزگار آشنا شد. از جمله معروفترین این جهانگردان می‌توان به ناصرخسرو قبادیانی شاعر، فیلسوف و سفرنامه‌نویس قرن پنجم اشاره کرد. از سوی دیگر به تدریج و به ویژه طی قرون هفتم به بعد جهانگردان غربی نیز در پی سفر به شرق و از جمله ایران برآمدند. در همان دوران اقامتگاه‌هایی در ایران تأسیس شد که بسیاری از آنها همچنان بر جای مانده است. ایران در دوران صفویه و علی‌الخصوص در دوره شاه عباس اول به عنوان کشوری جذاب نظر بسیاری از جهانگردان اروپایی را به خود جلب کرد. به همین دلیل می‌توان دوره سلطنت شاه عباس اول تا انقراض سلسله صفوی را یکی از مهمترین ادوار توسعه جهانگردی در ایران به حساب آورد.

اطلاعات تماس
[نمایش اطلاعات]
منتشر شده در سرویس:

گردشگری و میراث فرهنگی