، تهران , (اخبار رسمی): برخی متعصبین اصرار دارند که برای Gamification هیچ واژه‌ی معادلی در فارسی وجود ندارد و باید از همان دیکته فارسی همان لغت انگلیسی استفاده کرد.
نقش گیمیفیکشن در بازاریابی
به گزارش روابط عمومی حساب من، فرض کنید به یک کافی‌شاپ رفته‌اید و در لحظه‌ای که در حال پرداخت هزینه هستید، کسی که آنجا کار می‌کند، یک کارت تخفیف کوچک را هم در کنار صورت حساب شما روی میز می‌گذارد و می‌گوید: «کسانی که 9 مرتبه به اینجا مراجعه می‌کنند، یک مرتبه به صورت کامل مهمان ما هستند».روی کارت، علامت 9 فنجان قهوه ترسیم شده و قبل از تحویل کارت به شما، روی یکی از آنها مهر زده می‌شود. به دفعه بعدی که می‌خواهید به یک کافی شاپ بروید فکر کنید.
خصوصاً فرض کنید که به خاطر جبران لطف یک دوست، یا از روی یک اجبار اجتماعی، مجبور شده‌اید کسی را در یک کافی شاپ مهمان کنید. از میان گزینه‌هایی که برای نوشیدن یک قهوه دارید، کدام را انتخاب می‌کنید؟ حالا به یک گزینه جالب‌تر فکر کنید: فرض کنید وقتی که کارت را روی میز شما می‌گذارند، با چهره‌ای مهربان به شما لبخند بزنند و بی‌سر و صدا، به جای یک مرتبه، دو مرتبه برگه شما را مهر کنند. آزمایش نشان می‌دهد اگر روی کارت علامت 10 عدد فنجان باشد (یک دعوت رایگان به ازای 10 بار حضور در کافی‌شاپ) و برای شما 2 عدد فنجان را مهر کنند، احتمال حضور مجدد شما در کافی‌شاپ به میزان قابل توجهی بیشتر از زمانی است که روی کارت علامت 9 عدد فنجان باشد (یک دعوت رایگان به ازاء 9 بار حضور) و یک فنجان را برای شما مهر کنند.
آنچه در اینجا خواندید، دو موضوع مختلف علمی است که در قالب یک داستان برای شما توضیح داده شد: مورد اول (شناخته شده‌ترین مثال گیمیفیکیشن) داشتن یک کارت امتیاز است. من قهوه می‌خورم و امتیاز می‌گیرم! چیزی شبیه بازی‌های دوران کودکی. برنده می‌شوم و امتیاز می‌گیرم و رکورددار می‌شوم! حتی امتیازی دارم که می‌توانم به وسیله آن خودم را با دیگران مقایسه کنم.
مورد دوم (ریشه روانشناسی بازی آفرینی یا گیمیفیکیشن) نگرش ذهن انسان به سرمایه‌گذاری است. هر مهر که روی این برگه می‌خورد به من یادآوری می‌کند که من در این کافی شاپ سرمایه گذاری کرده‌ام و منطقی نیست که این سرمایه‌گذاری را رها کرده و یک تجربه جدید را آغاز کنم. در این شرایط، انگیزه‌هایی مثل تنوع طلبی، کنجکاوی، جستجوی فرصت های جدید، در برابر وسوسه حفظ سرمایه‌گذاری قبلی، کمرنگ‌تر می‌شوند. تعریف گیمیفیکیشن یا بازی آفرینی از همین نقطه آغاز می‌شود: اینکه می‌توان عناصر بازی را وارد بسیاری از حوزه‌های انسانی کرد.
دانشمندان حوزه گیمیفیکیشن تاکید دارند که یکی از قدیمی‌ترین تجربیات انسان در زندگی، بازی کردن است. انسان، زمانی آنقدر فرصت داشت که زمانی را درگیر کار شود و زمانی دیگر را برای کارهایی تحت عنوان زندگی شخصی کنار بگذارد. امروز فرصت‌ها کمتر و کمتر شده است. منچ بازی کردن‌های گذشته، نشستن پای صفحه شطرنج و انواع بازی‌های ورزشی، اگر چه هنوز هستند، اما هر روز سهم کمتری از زندگی ما را به خود اختصاص می‌دهند. فرصت بازی کردن کم شده اما رغبت به بازی کردن، که در طول هزاران سال، در جسم و جان ما انسانها شکل گرفته و تقویت شده، کمرنگ نشده است. این است که ما هنوز هم، حتی در ساده‌ترین رفتارهای روزمره، از فرصت‌هایی که برای تجربه لذت بازی دست می‌دهد، صرف‌نظر نمی‌کنیم!
تجربه بازی و رقابت، در لا به لای زندگی روزمره ما، خیلی بیشتر از مواردی است که در اینجا اشاره کردیم. کسانی که در اینستاگرم عکس می‌گذارند، بارها و بارها، به صفحه خود بازمی‌گردند و تعداد لایک‌ها و کامنت‌ها را نگاه می‌کنند. کسانی که در فیس بوک و سایر #شبکه های اجتماعی مطلب دارند، دائماً در انتظار به اشتراک گذاشته شدن مطالبشان هستند. قسمت عمده کلیک‌های کاربران در شبکه‌های اجتماعی، به خاطر درج محتوای جدید نیست، بلکه به خاطر بررسی مجدد مطالب قبلی و امتیازهایی است که در این بازی مجازی، کسب کرده‌اند! امروزه در ادبیات علمی، ایجاد کردن بازی در لایه‌های مختلف یک کسب و کار یا یک سایت یا هر فرایند دیگر را، Gamification می‌نامند. فارسی زبان‌ها، واژه‌های متعددی را برای ترجمه این لغت انتخاب کرده‌اند. از بازی وار سازی، بازی نمایی، بازی گرایی در کسب و کار تا بازی نگری. برخی متعصبین هم اصرار دارند که برای Gamification هیچ واژه‌ی معادلی در فارسی وجود ندارد و باید از همان دیکته‌ی فارسی همان لغت انگلیسی استفاده کرد.
### پایان خبر رسمی