، تهران , (اخبار رسمی): با نگاهی اجمالی به برجسته ترین و متداول ترین موارد استفاده اینترنت اشیاء، میتوان ۵ گروه کاربردی نظیر پوشاک هوشمند، خانه هوشمند، شهر هوشمند، محیط زیست هوشمند و سازمان هوشمند را شناسایی کرد.
به گزارش اخبار رسمی به نقل از روابط عمومی شرکت آی‌اوتی‌تی iott، این گروه از محصولات، پوشاک (به معنی خاص کفش و لباس) و تجهیزات جانبی قابل پوشیدن (مثلا به دست یا بازو بستن) را شامل می‌شود.
تجهیزات ردیاب فعالیت که علائم حیاتی بدن مانند ضربان قلب، فشار خون، و دما، و اطلاعات فعالیتهای جسمانی مانند مسافت طی شده، تعداد گامهای برداشته شده، یا میزان کالری مصرفی را به کمک حسگرهای خود ثبت میکنند و از طریق سیستم الکترونیکی و نرمافزاری تعبیه شده، بدون نیاز به دخالت انسانی، در اختیار تولیدکننده، اپراتور، و یا سایر دستگاههای متصل به اینترنت میگذارند، نمونه خوبی از اینترنت اشیاء هستند.
تاریخچه
برخی خوانندگان شاید ساعتهای مچی مجهز به ماشین حساب را که در سالهای ۱۹۸۰ مد شده بود، به خاطر داشته باشند. سالهای بعد، انواع زیورآلاتی مانند عینک، گردنبند، و گوشواره، و پوشاکی مانند کراوات که درونشان، میکروفون یا دوربین تعبیه شده بود، به بازار عرضه شدند.
به تدریج، هم کیفیت تجهیزات تعبیه شده و هم ظرافت زیورآلات مربوطه ارتقاء یافت. در سال ۲۰۰۸، گوشواره‌هایی با میکروفون مخفی بلوتوث و کراواتی با دوربین عکاسی رنگی ساخته شد. سال بعد، شرکت ZED که اکنون دیگر وجود خارجی ندارد، هدفون‌هایی جاسازی شده در کلاه پشمی و هدبند روانه بازار کرد.
تکامل
فناوری پوشاک هوشمند، ریشه در ایده فراگیر شدن کامپیوترها و کامپیوترهای پوشیدنی دارد. نخست، کامپیوترهای کوچک با بخشی از قابلیتهای عادی برای انجام اموری خاص ساخته شد.
سپس، بر تعداد و تنوع این قابلیتها، افزوده و از حجم و ابعاد دستگاه، کاسته شد. اکنون، با ارتقاء و توسعه قابلیتها، تلاش‌های مربوطه، معطوف به تولید پوشاکی شده است که امکان ثبت فعالیتهای شخصی را فراهم آورند.
موج جدید گزارش‌های کمی شخصی، به‌ویژه در میان ورزشکاران و علاقمندان به حفظ و بهبود تندرستی، ناشی از پیشرفت‌های فناوری تولید پوشاک هوشمند است. طبق نتایج حاصل از پژوهشی که فوربز در سال ۲۰۱۴ انجام داد، ۷۱درصد از جوانان ۱۶ تا ۲۴ ساله، خواهان فناوری پوشاک هوشمند هستند.
گام های نخست
در سالهای اخیر، شرکت‌های پیشگام فناوری و شرکت‌های تولید پوشاک مد روز، پا به پای هم به گسترش فناوری پوشاک هوشمند کمک کرده‌اند؛ در سال ۲۰۰۹، سونی اریکسون و کالج مد لندن، طی اقدامی مشترک، مسابقه‌های برای طراحی پوشاک دیجیتال برگزار کردند.
برنده این مسابقه، لباسی طراحی کرده بود که هنگام دریافت تماس، روشن می‌شد و در همان سال، کارگاه خلاقیت مد نیویورک، شاهد عرضه شلوارهای کیبورددار بود.
انواع پوشاک ویژه ستاره‌های موسیقی و سینما برای نمایش طیف متنوعی از امکانات و رنگ و نور روی صحنه اجرای زنده یا قدم گذاشتن روی فرش قرمز رویدادهای هنری که جای خود را دارد.
کلاه‌های مجهز به فناوری هولوگرافیک اپتیک برای سربازان ارتش آمریکا یا گوگل گلس معروف، از جمله دیگر پوشاک هوشمند کاربردیتر هستند.
حوزه عمل
استفاده عمومی از پوشاک هوشمند را میتوان در دو گروه شخصی و حرفهای تقسیمبندی کرد. در هر صورت، آنچه تاکنون تولید شده است، کارکرد زینتی، کنترل جسمانی، درمانی، ثبت فعالیت بدنی، همگامی ارتباطات میان دستگاههای دیگر، نظارت بر بیماران خاص، سنجش هشیاری، هدایت در مسیر، ارتباطی، یا رسانهای داشته‌اند.
فروش پوشاک هوشمند مچی از سال ۲۰۱۳، روند رو به رشدی داشته و طبق پژوهش‌های انجام شده در سال ۲۰۱۴، ۲۰درصد بزرگ‌سالان آمریکایی، حداقل یکی از انواع این پوشاکهای هوشمند را استفاده میکنند.
به لطف سامسونگ و اپل، ساعتهای مچی هوشمند، دومین گروه جذاب از این نوع پوشاک است. تجهیزات پوشیدنی کنترل‌کننده عوارض جسمانی بیماران، یکی ازشناخته‌شده‌ترین گروه‌های پوشاک هوشمند است که با ثبت علائم مربوطه، وضعیت بیمار را به اطلاع پزشک میرساند. این فناوری، انقلابی در سیستم بهداشت و درمان پدید خواهد آورد.
### پایان خبر رسمی