، تهران , (اخبار رسمی): آن‌گونه که پیش‌بینی می شود، تا سال ۲۰۲۰ پنجاه میلیارد دستگاه به یکدیگر متصل خواهد شد؛ این امر چالش‌های زیادی را به دنبال خواهد داشت و اصلی‌ترین چالش، مسئلۀ داده‌هاست.
به گزارش اخبار رسمی به نقل از روابط عمومی آی‌اوتی‌تی، اینترنت اشیا فقط در مورد دستگاه‌های متصل به شبکه نیست، بلکه مسئلۀ مهم‌تر مربوط به ذخیره‌سازی داده‌هاست. آن‌گونه که پیش‌بینی می شود، تا سال ۲۰۲۰ پنجاه میلیارد دستگاه به یکدیگر متصل خواهند بود؛ این امر چالش‌های زیادی را به دنبال خواهد داشت و اصلی‌ترین چالش، مسئلۀ داده‌هاست. دستگاه‌های IoT وظایف مختلفی را انجام می‌دهند؛ وظایفی که ممکن است کاری ساده مانند گرفتن و بارگذاری تصاویر در شبکه‌های اجتماعی و یا فرایندی دشوار مانند انتقال داده‌های پیچیده‌تر به قطعات سخت‌افزاری مختلف یک سازمان باشند.
ذخیره‌سازی داده‌ها درIoT
بیش از آنچه که فکرش را بکنید، داده برای ذخیره‌سازی وجود دارد. معمولاً داده‌های تولیدشده به دو نوع تقسیم می‌شوند. نوع اول فایل‌هایی هستند با حجم داده زیاد شامل تصاویر و ویدئوهای تولیدشده توسط تلفن‌های هوشمند، دوربین‌های دیجیتال و دستگاه‌هایی از این قبیل. نوع دوم را اما داده‌های کوچک تشکیل می‌دهند، مانند داده‌های گزارش شده از سنسور. این سنسورهای کوچک میلیاردها فایل اطلاعاتی را که به صورت تصادفی در دسترس قرار می‌گیرند، تولید می‌کنند.
پیش از این، شرایط به گونه‌ای بود که یک مرکز داده تنها یک نوع از داده‌های مذکور را ذخیره می‌کرد و درنتیجه، بیشتر درگیر ثبت داده‌های مبتنی بر تصویر بود. اما با تغییر چشم‌انداز IT و نوآوری در این حوزه، اکنون سرورهای مرکز داده مجبورند با هر دو نوع داده سروکار داشته باشند و هردو را در سیستم‌های ذخیره‌سازی مختلف، مدیریت کنند. در همین راستا، شاهد تغییرات قابل توجهی نیز در شیوۀ ذخیره‌سازی داده‌ها بوده‌ایم؛ برای مثال، داده‌های مبتنی بر تصویر که در گذشته معمولاً برروی سیستم‌های NAS ذخیره می‌شدند، درحال انتقال به فضاهای ذخیره‌سازی مبتنی بر اشیا هستند، درحالی‌که داده‌های تولید شده توسط سنسورها به منظور تجزیه و تحلیل سریع‌تر، به سامانه‌های ذخیره‌سازی تمام فلش منتقل شده‌اند.
امنیت داده‌ها
دستگاه‌های IoT مختلفی وجود دارند و هریک برای انجام وظایف خاصی طراحی شده‌اند؛ برای مثال، یک ردیاب سلامت مسئول جمع‌آوری سوابق سلامت مانند ضربان قلب، تعداد گام‌های طی شده، الگوی خواب و غیره است. در حقیقت، ازآنجایی‌که این دستگاه سوابق بهداشتی فرد را دراختیار قرار می‌دهد، حجم بالایی از اطلاعات را تولید خواهد کرد و به مراقبت نیاز دارد. داده‌های تولیدشده توسط این دستگاه‌های متصل، بر فرایند حفاظت از داده‌ها نیز تأثیر می‌گذارد. حفاظت از این داده‌ها حتی حیاتی‌تر از داده‌های پیشین است؛ چراکه اطلاعاتی درمیان آن‌ها وجود دارد که هرگز نمی‌توان مجدداً تولیدشان کرد و درنتیجه مستلزم محافظت بهتر و امنیت بیشتر هستند.
کدام داده‌ها را باید نگه داریم و از دست کدامیک باید رها شویم؟
پاسخ این سؤال کاملاً به این بستگی دارد که چه چیزهایی را لازم دارید و آمادگی دور ریختن چه چیزهایی را دارید. چنان که پیش‌تر نیز گفته شد، دستگاه‌های شما حجم بسیار زیادی از داده‌ها را تولید خواهند کرد و شما باید انتخاب کنید که کدامیک را نگه دارید. برای نمونه، کاربران تلفن‌های همراه می‌بایست تصمیم بگیرند که چه تصاویر و ویدئوهایی را باید نگه دارند و چه مواردی را می‌توانند برای همیشه پاک کنند. به همین شکل، سازمان‌ها نیز باید خوب به چنین پرسشی فکر کنند و تصمیم بگیرند؛ اما تصمیم آن‌ها باید مبنایی بلندمدت داشته باشد. این بدان معناست که باید از حذف داده‌هایی که ممکن است درآینده نیاز به مراجعه به آن‌ها باشد، اجتناب کنید. اکثر سازمان‌ها ممکن است به مجموعۀ اضافه‌ای از داده‌ها نیاز داشته باشند؛ داده‌هایی که می‌توان در آینده از آن‌ها در خدمات دیگر و به منظور ایجاد تمایز استفاده کرد.
### پایان خبر رسمی