، مشهد , (اخبار رسمی): قراردادهای عدم افشای اطلاعات در پروژه ها دقیقاً مثل قرار و مدارهای قبل از ازدواج هستند. این که فریلنسرها نسبت به این قراردادها حس خوبی نداشته باشند قابل درک است اما برخی از کارفرماها با آنهایی که از این نوع قرارداد استفاده نمی کنند، با احتیاط بیشتر رفتار می‌کنند.
قراردادهای عدم افشای اطلاعات به طور صد در صد از نشت اطلاعات محرمانه جلوگیری نمی کنند، اما اگر چنین قراردادی وجود نداشته باشد یعنی، این ایده ی من تقدیم شما
به گزارش سایت پارس فریلنسر، این نوع قراردادها در مدیریت پروژه بسیار مفید هستند و در حرفه ی آزادکاری یا Freelancing هم بسیار مهم و مثمر ثمر هستند.
یکی از چیزهایی که همه از آن متنفرند، قراردادهای عدم افشای اطلاعات هستند. یکی از سوپر میلیاردها در مستندی گفت، هر زمان که تصمیم می‌گرفتم با دختری ازدواج کنم، خانواده به من می‌گفتند اول قرار و مدارهای قبل از ازدواج را بگذار.
قراردادهای عدم افشای اطلاعات در پروژه‌ها دقیقاً مثل قرار و مدارهای قبل از ازدواج هستند. این که فریلنسرها نسبت به این قراردادها حس خوبی نداشته باشند قابل درک است اما برخی از کارفرماها با آنهایی که از این نوع قرارداد استفاده نمی کنند، با احتیاط بیشتر رفتار می‌کنند.
مهندسین اتوماسیون و کنترل سیستم، تعداد زیادی از این قراردادها را امضا می‌کنند و این کار برای آنها امری عادیست. این که از شخصی انتظار انجام کاری را داشته باشیم اما ندانیم که تا به حال این کار را انجام داده یا نه، به امری عادی تبدیل شده است.
گاهی دیده میشود که شخصی ایده ای دارد و می‌خواهد آن را به تجارت تبدیل کند اما با پیمانکار قرارداد عدم افشای اطلاعات نمی بندد. این به این معنیست که این شخص برای خودش احترام قائل نیست و نمی خواهد از ایده ای که مال خودش می‌باشد حفاظت کند. درهرحال این شخص ایده ی خود را به کسی می‌دهد که احتمالاً نه او را دیده و نه می‌شناسد. این یعنی او برای اینکه پیمانکار ایده اش را بدزد به او دستمزد می‌دهد.
اساساً مالکیت‌های معنوی که با عقد قرارداد از دسترسی بدون مجوز به آنها جلوگیری نمی شود، بی ارزش هستند. در استرالیا برنامه ای تلویزیونی به اسم” shark tank” پخش میشود که در مورد انتقال اطلاعات به سرمایه گذارانی حرفه ایست. این برنامه مشابه برنامه ایست که در آمریکا تولید میشود و در حال حاضر IP یا مالکیت معنوی یکی از موضوعاتیست که روی آن بحث‌های زیادی میشود.
ایده‌هایی بسیار عالی مطرح شده اند که با شکست مواجه شدند فقط به این دلیل که صاحب ایده حقی نسبت به ایده ی خود نداشته است. کسانی که برای گرفتن حق انحصاری ثبت اختراع، ثبت برند یا روش‌های دیگر حفاظت از حقوق معنوی، اقدام نکرده اند نمی توانند اعتراض کنند . چرا که با این کار اعلام کرده اند شخص دیگری می‌تواند حق استفاده از ایده یا اطلاعات آنها را داشته باشد و فقط یک جواب برای پرسش‌های آنها وجود دارد. اگر قانوناً مالکیت معنوی ایده ی خود را ندارید، نمی توانید دیگران را مجاب به سرمایه گذاری کنید.
مطمئناً فریلنسرهای زیادی هستند که به واسطه ی انجام کارهای این چنینی، اطلاعات زیادی در مورد قوانین مالکیت معنوی و قوانین حق انحصاری ثبت اختراع دارند و استفاده از اطلاعات آنها موجب پیشرفت در این زمینه خواهد بود
اگر از بستن قراردادهای NDA یا همان قرارداد عدم افشای اطلاعات می‌ترسید، دقیقاً بفهمید که در مورد چه چیزیست یا دقیقاً از چه چیزی حمایت می‌کند.بعضی از این قراردادها به طور مشخص اعلام می‌کنند هر کاری که انجام می‌دهید متعلق به دیگریست. اگر فکر می‌کنید محتوای قرارداد معقول نیست، آن را امضا نکنید. قراردادهای عدم افشای اطلاعات (سایت پارس فریلنسر) اعتبار12 ماهه دارند و جزو بهترین و منصفانه ترین قراردادهای موجود هستند.
این مقاله براساس اطلاعات قانونی و توسط وکلا نوشته نشده پس اگر نیاز به اطلاعات معتبر دارید، از وکلا کمک بخواهید.
تجارب شخصی براین اساس هستند که در قراردادهای NDA یا قراردادهای عدم افشای اطلاعات، طرف قرارداد نه تنها سعی در کنترل کردن فریلنسر ندارد بلکه برای او ارزش هم قائل میشود. همچنین وقتی کارفرما این قرارداد را می‌بندد، به این معنی است که برای پروژه برنامه دارد، پس احتمال اینکه قطع همکاری کند بسیار پایین است. به عبارت دیگر احتمال اینکه فریلنسر، حق الزحمه ی خود را به طور کامل دریافت کند و امنیت شغلی داشته باشد بیشتر خواهد شد.
مخترعان و تولیدکنندگانی که از این عقیده حمایت می‌کنند، به طور بالقوه از پیشنهادات شراکت استقبال می‌کنند-(به خصوص در جاهایی مثل سایت پارس فریلنسر که می‌توانن در آن بدون اینکه در حقشان ظلم شود، پول به دست بیاورند) اکثر مخترعان در مراحل ابتدایی تبدیل یک ایده به عمل، با محدودیت منابع مالی مواجه هستند. اگر از قراردادهای عدم افشای اطلاعات استفاده کنند، در حقیقت برای ایده‌های خود ارزش قائل می‌شوند و میتوانند سرمایه جذب کنند.- چرا با استفاده از حقوق مالکیت معنوی، اقدام به جذب سرمایه نکنند؟
یکی از مطالبی که Shark Tank به آن اشاره می‌کند به طور مختصر این است که اینکه 100 درصد یک دلار را بگیرید، بهتر است یا 1 درصد یک میلیون دلار ؟ با توجه به اینکه انتخاب دوم 10 هزار برابر اولی برای شما درآمد کسب می‌کند. پس اگر صاحب ایده هستید، باید بدانید اگر از مقدار کمی از حقوقتان صرف نظر کنید، و برای عملی کردن ایده تان، به یک سایت فریلنسری پول دهید، می‌توانید آن قدر ایده ی خود را توسعه بدهید که سرمایه گذاران بزرگی را جذب کنید. اما همانطور که Shark Tank ثابت کرده است، اگر از مالکیت معنوی خود از همان روز اول حمایت نکنید، شکست می‌خورید.
اینکه چند نفر بخواهند، بر سر شراکت روی یک پروژه به توافق برسند، به خودشان مربوط است. چون ما وکیل مسلط به قوانین مالکیت معنوی یا قرارداد نیستیم- اما با توجه به 27 میلیون کاربری که در سایت‌های فریلنسری فعالند و همه به مالکیت معنوی احترام می‌گذارند، حداقل یک نفر برای شراکت پیدا میشود.
نکته ی آخر اینکه، هر کسی می‌خواهد با بقیه کار کند و یک لقمه نان حلال در بیاورد. اما صرف نظر از اینکه این شخص صاحب، تولید کننده، پیمانکار، کارگر یا سرمایه گذار است، اگر از مالکیت معنوی محافظت نکند، همه ی ذینفعان شکست می‌خورند.
قراردادهای عدم افشای اطلاعات به طور صد در صد از نشت اطلاعات محرمانه جلوگیری نمی کنند، اما اگر چنین قراردادی وجود نداشته باشد یعنی، این ایده ی من تقدیم شما، ناراحت میشم اگه ندُزدیش…
علاقه‌مندان برای کسب اطلاعات بیشتر و خرید یک نمونه از این قراردادها میتوانند به سایت پارس فریلنسر به آدرس http://parsfreelancer.ir مراجعه کنند.
### پایان خبر رسمی