، تهران , (اخبار رسمی): کاغذ کتاب‌ها، سرنوشت خوبی ندارند؛ زیرا هر روز در زندگی با آن‌ها مواجه می‌شویم. اما، جالب است بدانید که یک فرد، تصمیم گرفت تا عصاره این کاغذها را بگیرد و در شیشه بریزد و به عنوان یک رایحه هیجان انگیز، بفروشد! رایحه کاغذ، همیشه توجه بسیاری را به خود جلب می‌کند.
به گزارش لوکس بایر، ممکن است شما هم چنین حسی را تجربه کرده باشید. اگر من مدیر یک کتابخانه الکترونیکی بودم، دوست داشتم با افتخار نام عطر Paperback از شرکت Demeter را فریاد بزنم؛ رایحه ای که شما را به سفر به درون کتابخانه یا کتابفروشی مورد علاقه تان، می‌برد. در هیاهویی که عطرها شما را به فرش قرمز عطر پر از احساس Araby دعوت می‌کنند؛ عطر کاغذها و کتاب های کهنه، شما را به سفری می‌برد که در آن، کتاب کهنه کاترین کوکسون را، به کتابدار پیر کتابخانه تحویل می‌دهید!
عطر Paperback، خود را با عبارتِ "شیرین و دوست داشتنی، بهمراه حسی از رایحه کاغذهای قدیمی و کهنه"، تبلیغ می‌کند، که به نظر من توصیف بسیار خوبی است، و با خودم فکر می‌کردم که اطرافیان می‌گویند: "چه عطر دوست داشتنی استفاده کرده ای؛ بوی دایره المعارف درون انباری خانه ام را می‌دهی!" البته این بدین معنا نیست که شما باید همیشه بوی عطرهایی که دیگران انتظارش را ندارند، بدهید! عطرهایی همچون L’Artisan Parfumeur Dizing! که بسیار فوق العاده است و به نوعی بوی مقوا می‌دهد.
در واقع، رایحه کاغذ کهنه، به طرز قابل ملاحظه ای پیچیده است. در مقاله ای بنام "مَتریالِ دگراتومیک"، در مورد رایحه کتاب های کهنه، چنین نوشته شده است: دانشمندان دانشگاه لندن، برای اندازه گیری ترکیبات فرار ساخته شده هنگامیکه کاغذ رو به کهنگی می‌رود، فضای اطراف آن را، مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند: فضای اطراف کاغذهای در حال فساد، حاوی روزین، اسید استیک، فورفورال و لینگنن و دیگر ترکیبات، است. این ترکیبات و بویژه لینگنن، بیشترین نقش را در رایحه کاغذهای کهنه دارند. لوکا تورین، منتقد عطریات، در بررسی خود از عطر Dzing! می‌گوید لینگنن، نوعی پلیمر است که از پژمرده شدن درختان جلوگیری می‌کند و از لحاظ شیمیایی، به مولکول های وانیل نزدیک است. "هنگامیکه این ماده درون کاغذ تشکیل می‌شود و سال ها درون آن باقی می‌ماند؛ تجزیه شده و رایحه بسیار خوبی از آن منتشر می‌شود. علت اینکه کتاب های قدیمی بویی شبیه به وانیل مرغوب دارند، همین امر است و ناخودآگاه حسی از دانش طلبی در ما زنده می‌کند".
این ارتباط ناخودآگاه، باعث شد برخی بذله گویان، نوعی خوش بو کننده خیالی هوا بنام عطرِ کتاب را، به سخره بگیرند: "آیا تا بحال برایتان پیش آمده که احساس کنید هنگام مطالعه، چیزی را از قلم انداخته اید؟" از میان گزینه های زیر یکی را انتخاب کنید: "رایحه کتاب های نو"، "بوی کهنگی"، "رد پایی از احساس".
هماهنگی میان این نوت های عطری را تصور کنید؛ رایحه جلدهای چرمی، صفحات کاغذی، چسب و بوک مارک!
### پایان خبر رسمی