، تهران , (اخبار رسمی): مدیر عامل کارنو در خصوص برگزاری دومین نمایشگاه تهران پلاست گفت: دومین نمایشگاه تهران پلاست به صورت بین المللی باید کارایی داشته باشد و در این صورت می‌تواند عرصه بسیار خوبی برای صنعت تکمیلی به حساب آید.
علی معینی‌فر در گفتگو با خبرنگار نسیم اقتصاد ادامه داد: مشتریان این نمایشگاه به صورت هدفمند و تخصصی از غرفه‌ها بازدید داشتند. خود صنف باید از منفی گرایی خارج شوند و بر اساس واقعیت‌های موجود، منافع خود را در دراز مدت به دست آورد.
مدیر عامل کارنو درباره‌ی تفاوت دو نمایشگاه ایران پلاست با تهران پلاست اظهار داشت: ایران پلاست که توسط پتروشیمی برگزار می‌شود در همه حال از صنایع تکمیلی استفاده می‌کند؛ ولی دستاورد آن در نهایت به نابود کردن صنعت تکمیلی می‌انجامد و نمایشگاه تهران پلاست در حال حاضر اول راه است و جای امیدواری است که بتواند گامی در جهت رونق این صنف بر دارد.
وی با بیان این که صاحبان اصلی پتروشیمی مشخص نیستند، تاکید کرد: من به عنوان یک تولید کننده می‌خواهم بدانم: 1- صاحبان اصلی پتروشیمی چه کسانی هستند و میزان سهام و مشخصات فردی‌شان کاملا ذکر شود، 2-مواد اولیه را در چه تاریخی به چه قیمی خریداری کرده‌اند و نحوه‌ی پرداخت آن چگونه بوده است؟، 3- این افراد سهام پتروشیمی را از کجا خریداری کرده‌اند که می‌توانند سهام صنایع تکمیلی را زمین بزنند، 4- به چه دلیل مواد اولیه‌ی نفتی به خارجی‌ها ارزان‌تر به فروش می‌رسد؛ ولی به تولید کننده‌ی داخلی به قیمت دو برابر به فروش می‌رسد، 5- مالیات ارزش افزود چرا برای تولید کننده داخلی است؟ ، 6- چرا محصولات داخلی در فروشگاه‌های شهروند وجود ندارد؛ ولی محصولات کشور همسایه بسیار وجود دارد (و شعار حمایت تولیدکننده داخلی چرا در قالب حرف و سخن دیده می‌شود و نه در عمل)!
وی تصریح کرد: اصل اولیه در اقتصاد یک کشور این است که رابطه بین بخش‌های مختلف اقتصادی به نحوی تنظیم شود که این بخش‌ها مکمل هم باشند و به نوعی با تکمیل بخش‌های پایین دستی یک صنعت پایه‌ای و اساسی، بیشترین میزان ارزش افزوده و همچنین اشتغال پایدار در کشور ایجاد شود. اما در ایران به دلیل نبود حکمیت و حکمرانی مناسب بین بخش‌ها ی مختلف وضعیت برعکس شده، خام فروشی تشویق شود و توسعه صنایع با ارزش افزوده بیشتر معمولاً نادیده گرفته شود و بدتر از آن، گاهی توسعه این صنایع با تنبیهات و مجازات‌های ناخواسته‌ای نیز روبرو می‌شود!
وی در خصوص این که شاید بارزترین نمونه‌ی این عدم توازن را در صنعت پتروشیمی و پلاستیک ایران شاهد باشیم خاطر نشان کرد: قاعدتاً پتروشیمی و پلاستیک، بخش‌های بالادستی و پایین دستی یک صنعت واحد به نام صنعت تولید مواد شیمیایی هستند که قرار است در این صنعت زنجیره‌ی ارزش تا جایی که ممکن است در درون مرزها تکمیل شود و با تولید محصولات با ارزش افزوده بیشتر، اشتغال بیشتری ایجاد شده و کمک بیشتری به رشد اقتصاد کشور صورت گیرد.
وی معتقد است، واحدهای پتروشیمی باید خوراک گازی خود را با قیمت‌های نسبتاً پایینی از وزارت نفت دریافت کنند و محصولات خود را عمدتاً به سایر کشورها صادر کنند، عنوان کرد: عمده‌ی این محصولات صادراتی در سایر کشورها در مقام مواد اولیه مورد استفاده قرار گرفته و به محصولات با ارزش افزوده بالاتر تبدیل شوند. اما اگر قرار باشد به تولیدکنندگان پلاستیک در ایران تحویل داده شوند نه تنها تخفیفی در کار نیست؛ بلکه تولیدکنندگان ایرانی مجبورند این مواد اولیه را با قیمت بالاتری، آن هم به صورت نقدی، خریداری کنند.
وی در پایان یادآور شد: خوراک‌های گازی یا مایع مشتق از گاز یا نفت، به عنوان ماده‌ی اولیه در پتروشیمی‌ها به کار گرفته می‌شود تا محصولات شیمیایی تولید شود و سپس این محصولات به عنوان ماده اولیه صنعت پلاستیک، نقش ایفاء می‌کنند.؛اما در ایران وضعیت برعکس شده و این دو صنعت نه مکمل هم، بلکه رقیب هم، و گاهی به عنوان مانع توسعه یکدیگر، عمل کنند و مسولان باید جواب گو و راهگشا صنعت باشند نه اینکه چوب لای چرخ تولید کننده بگذارند.
### پایان خبر رسمی