، رفسنجان , (اخبار رسمی): تاثیر تغییرات فصلی در پسته، جوانه‌های گل آذین جانبی روی شاخه‌های یک‌ساله محوری در اوایل فروردین بیدار می‌شوند و در مدت دو هفته ۱۰۰ تا ۳۰۰ گل در هر خوشه آن تلقیح می‌شوند و به اصطلاح بارمی بندند. در اردیبهشت تا خرداد پوست هسته (نه مغز میوه) یعنی پوست بیرونی جا باز می‌کند.
مغز پسته از اواخر خرداد تا مرداد ماه رشد می‌کند و محفظه داخل پوست را می‌پوشاند. در تیرماه وقتی که رشد مغز پسته مجددا آغاز شد دلیل بر آن نیست که سایر مغز پسته‌ها در همان خوشه همزمان با هم رشد کنند
در همین مرحله که پوست هسته یعنی پوست بیرونی جا باز می‌کند، نرمی پوست است که نسبت به حمله آفات و بیماری‌ها آسیب پذیر می‌شود و در مقابل ضربه قطرات باران لکه‌دار می‌شود یا شکاف بر می‌دارد تا آنکه در خرداد سفت می‌شود.
مغز پسته از اواخر خرداد تا مرداد ماه رشد می‌کند و محفظه داخل پوست را می‌پوشاند.
از مرداد تا شهریور ماه است که مغز پسته در محفظه خود می‌رسد و پوست خشبی خود را با یک شکاف در قطر طولی باز می‌کند و به اصطلاح (خندان) می‌شود. در این حالت است که پوست بیرونی میوه چروک می‌خورد و مغز پسته از داخل محفظه خشبی جدا شده می‌افتد.
شاخه‌های درخت پسته همزمان و همراه با پوست رشد می‌کند. رشد نو جشت‌ها از اواخر فروردین آغاز و در اواخر خرداد پایان می‌یابد.
با گسترش رشد نو شاخه‌های جوان برگ‌های دوتایی و مرکب همراه با جوانه‌های گل‌دهنده محوری تشکیل می‌شوند و همزمان با آنها یک جوانه رویشی تنها نیز در نوک شاخه‌ها می‌روید.
گل‌ها در اردیبهشت تا خرداد دگرگون می‌شوند و در تیر، مرداد و شهریور به حالت سکون در می‌آیند تا مهر ماه که تحولات گل آذین از سرگرفته می‌شود. گاهی در اواخر خرداد تا تیر هم جهش اضافی دیگری در شاخه‌ها دیده می‌شود که باعث تولید جوانه‌های رویشی و جانبی می‌شوند.
در اواخر مرداد برگ‌ها از خوشه‌های سنگین میوه فاصله می‌گیرند و غالبا آثار پژمردگی و پیری زودرس در آنها دیده می‌شود تا اینکه در اواخر مهر تا آبان ماه می‌ریزند ودرخت را لخت و عریان در حال خواب و استراحت رها می‌کنند. هر چه درخت بالغ‌تر باشد رشد صعودی و عمودی آن مشخص‌تر می‌شود.
مشکلات فیزیولوژیکی
درخت پسته با توجه به میزان باردهی و رابطه آن با مواد هیدروکربنه از نظر فیزیولژیکی مسائلی را نشان می‌دهد که مکانیسم خاص آنها کمتر شناخته شده است.
تناوب
چنانکه اشاره شد پسته روی شاخه‌های یک‌ساله و به‌طور جانبی بار می‌دهد و به ترتیبی که سن درخت بالا می‌رود عارضه تناوب (یا سال‌آوری) متناوبا پدید می‌آید به این معنا که که پسته در سال‌های پرباری ریز و کوچک می‌شود و در سال‌های کم باری درشت‌تر. با آنکه مکانیسم خاص این پدیده هنوز روشن نشده است اما نباید مشکل رقابت و چگونگی عمل مواد هیدروکربنه را در این عارضه نادیده گرفت. شاید مشکلی در ترکیب و تاثیر هورمون‌های تنظیم‌کننده گیاهی باشد.
به هر صورت هنگام پر شدن مغز پسته در تیر ماه است که اغلب نطفه و جوانه‌های میوه دهنده در داخل خوشه ناگهان می‌میرند و می‌ریزند. در واقع هرچه بار بیشتر باشد ریزش میوه‌های نارس نیز بیشتر است. به این ترتیب است که پس از یکسال پرباری، بی‌باری سال بعد دور از انتظار نیست و هیچ گونه اقدامی در تنظیم حیاتی و حفظ تعادل باردهی اعم از تغذیه یا محلول‌پاشی با هورمون‌های تنظیم‌کننده و غیره موثر و موفق نخواهد بود. تنها راهی که برای مهار کردن این عارضه یا تخفیف شدت آن توصیه می‌شود انجام هرس‌های فنی و مداوم همه ساله است.
تناوب منحصر به پسته نبوده و شامل اغلب درختان میوه معتدله می‌شود با این تفاوت که در درخت پسته باعث ریزش جوانه‌های نارس می‌شود و چنین به نظر می‌رسد که فقط درخت پسته حاوی پدیده سقط میوه قبل از رسیدن باشد.
تناوب از نظر فیزیولوژیکی صدمه‌ای به خود درخت پسته یا به حیات آن نمی‌زند و فقط موجب کمبود تولید و درآمد سالیانه می‌شود.
سقط جنین
گفته شد که مغز پسته همزمان با پوست بیرونی خود رشد نمی‌کند و هنگامی که پوست میوه سفت و خشبی شد رابطه فتوسنتز نیز با مغز پسته در درون محفظه قطع می‌شود و رشد آن متوقف می‌شود و در تیر ماه وقتی که رشد مغز پسته مجدادا آغاز شد دلیل بر آن نیست که سایر مغز پسته‌ها در همان خوشه همزمان با هم رشد کنند.
لذا وقتی که ارتباط فتوسنتز با بعضی از مغز پسته‌ها در یک خوشه قطع شد طبیعی است که پوست پسته خالی یا به اصطلاح پوک می‌شود بدتر اینکه پسته‌های پوک طوری به خوشه می‌چسبند که حتی هنگام برداشت محصول و تکاندن مکانیکی درخت نیز به راحتی نمی‌افتند جالب‌تر آنکه درصد پسته پوک در سال‌های کم باری بیشتر از سال‌های پرباری است.
### پایان خبر رسمی