، محمدشهر , (اخبار رسمی): در اصل بسیاری از شرکت‌های ایرانی با داشتن مازاد ظرفیت تولیدی، به دلیل مشکلات بالا قادر به استفاده از این ظرفیت برای صدور کالا به خارج از کشور نیستند. در اینجا نقش شرکت‌های واسطه تجاری بیشتر مشخص می‌شود.
بهترین راه حل، کمک هدفمند دولت به توسعه صادرات شرکت‌های کوچک است
یک کارگاه تولیدی لباس و یا کفش را در ایران در نظر بگیرید. این کارگاه معمولا از بنیان‌گذار که در زمینه تولید این کالا متخصص است و چند نفر کارگر ماهر تشکیل شده است. این کارگاه حتی برای کارهای مالی خود نیز اقدام به استخدام حسابدار به صورت نیمه وقت می‌کند تا در هزینه‌ها صرفه‌جویی کند. کارهای مربوط به فروش و بازاریابی نیز معمولا توسط صاحب کارگاه انجام می‌شود. حال در نظر بگیرید که این کارگاه برای تکمیل ظرفیت تولیدی خود، نیاز به صادرات و فروش محصول در بازارهای خارجی دارد. برای صدور محصول تولیدی به یک بازار ناشناخته، نیاز به به کارگیری تیم ورزیده و متخصص است. این تیم باید در ابتدا با استخدام مدیر فروش حرفه‌ای و بازاریاب‌های مسلط به بازار کشور هدف، دست به تحقیقات بازار، نیازسنجی مصرف‌کننده‌ها در آن کشور، تبلیغات و ایجاد شبکه توزیع و فروش در آن کشور کند. این کار مستلزم صرف زمان و هزینه بسیار بالایی است که از عهده کارگاه کوچک تولیدی در ایران بر نمی‌آید. همینطور فروش کالا در بازار خارجی نیاز به برندینگ و نشان تجاری شناخته شده برای مردم در کشور هدف دارد.
در اصل بسیاری از شرکت‌های ایرانی با داشتن مازاد ظرفیت تولیدی، به دلیل مشکلات بالا قادر به استفاده از این ظرفیت برای صدور کالا به خارج از کشور نیستند. در اینجا نقش شرکت‌های واسطه تجاری بیشتر مشخص می‌شود. این شرکت‌ها به جای سرمایه‌گذاری در زمینه تولید کالا، نسبت به ایجاد شبکه فروش، تبلیغات و ایجاد برند در یک بازار خاص می‌پردازند و برای تامین کالا از شرکت‌های کوچک تولیدی که در سراسر دنیا وجود دارد استفاده می‌کنند.
به همین دلیل است که دیده می‌شود در کشورهایی مثل تایوان، چین، هنگ کنگ و یا هند و سریلانکا، صدها هزار کارگاه کوچک فعالیت می‌کنند که محصولات خود را در همه جای دنیا به فروش می‌رسانند. اما متاسفانه در ایران، به دلیل اتکای کشور به درآمدهای نفتی، شرکت‌های واسطه تجاری به صورت معکوس عمل می‌کنند. در اصل چنین خدماتی را در بازار ایران برای شرکت‌های خارجی انجام می‌شود که تنها به واردات کالا رو می‌آورند. شرکت‌های واسطه تجاری خارجی نیز، به دلیل ناشناخته بودن فضای صنعت و کسب و کار ایران، شناخت درستی از تولیدکننده‌های ایرانی ندارند.
اما در این زمینه چه باید کرد. بهترین راه حل، کمک هدفمند دولت به توسعه صادرات شرکت‌های کوچک است. این کمک‌‌ها می‌تواند از طریق برگزازی نمایشگاه‌های صنعتی برای شرکت‌های کوچک در داخل ایران و دعوت از شرکت‌های تجاری متخصص خارجی برای شرکت در آنها انجام شود. همچنین، با پرداخت هزینه و کمک به شرکت‌های تولیدکننده کوچک، برای نمایش محصولات خود در کشورهای دیگر نیز به نحو چشمگیری باعث پیشرفت در این حوزه خواهد شد.
علاوه بر آن، می‌توان با اعطای معافیت‌های مالیاتی و وام‌های کم بهره به شرکت‌های کوچک صادرکننده و یا حذف عوارض پرداختی برای ورود مواد اولیه مورد نیاز شرکت‌های صادرکننده کالا در غالب جوایز صادراتی، کمک شایانی در این حوزه انجام داد. سفارتخانه‌های کشور می‌توانند با استخدام مدیر بازرگانی توانمند و محلی در کشورهای مورد نظر، نسبت به برقراری ارتباط میان شرکت‌های تجاری خارجی یا شرکت‌های کوچک تولیدی در ایران اقدام کنند. کاری که هم اکنون سفارتخانه‌های کره، چین، ترکیه و هند در کشور انجام می‌شود.
به این ترتیب شرکت‌های تولیدکننده کوچک و شرکت‌های دانش بنیان ایرانی نیز می‌توانند همپای شرکت‌های مشابه چینی و هندی در بازارهای سراسر دنیا حضور یافته و ضمن افزایش تولید و به کارگیری حداکثر ظرفیت خود، به حل معضل اشتغال که از بزرگترین مشکلات حال حاضر کشور است کمک کنند.
### پایان خبر رسمی