، بجنورد , (اخبار رسمی): پرورش گوسفند یکی از مهم‌ترین منابع تولید پروتئین است که با تولید گوشت قرمز و شیر با کیفیت، صنعتی پرسود و کلیدی در تأمین مواد غذایی محسوب می‌شود. در ایران نیز پرورش گوسفند خصوصاً در تأمین گوشت قرمز، در اولویت اول قرار دارد.
گوسفند شاروله میزان شیردهی قابل توجهی دارد. این نژاد هم از نظر تولید گوشت و هم از نظر شیر یکی از بهترین نژادها در سراسر جهان است. افرادی که به پرورش گوسفند علاقه ندارند گاو نژاد شاروله هم گزینه مناسبی برای پرورش است.
تاریخچه گوسفند شاروله
این نژاد از مناطق Charolles و Saône-et-Loire در مرکز و شرق فرانسه است که در قرن نوزدهم از نژادهای محلی ساخته شده است. این نژاد برای اولین بار در سال 1977 به انگلستان معرفی شد که ویژگی‌هایش در آن بهبود یافت. گوسفند شاروله در سال 1990 به ایرلند و در سال 1994 به کانادا معرفی شد.
معرفی گوسفند نژاد شاروله
نام علمی این گوسفند Charollais sheep – Ovis aries است. این گوسفند به صورت روزانه، ۳۵۱ گرم افزایش وزن دارد. وزن بره نر یک ماهه معمولا ۱٫۸ کیلوگرم ، وزن بره نر ۷۰ روزه۱۵٫۹ کیلوگرم است.
میزان دوقلوزایی در هر زایمان، ۱٫۸ است. وزن گوسفند ماده بالغ ۹۵-۸۰ کیلوگرم و وزن گوسفند نر بالغ ۱۱۰-۱۷۰ کیلوگرم است. میزان تولید پشم حدود 2 تا 2.5 کیلوگرم و طول الیاف 4 تا 6 سانتی‌متر و قطر الیاف پشم، 30 میکرون است.
نژاد شاروله یکی از نژادهای مشهور گوسفند در جهان است. خاستگاه گوسفند شاروله کشور فرانسه است و هنوز هم این دام در سراسر فرانسه پرورش داده می‌شود. این گوسفند یک نژاد گوشتی-شیری است که پرورش آن در کشورهای دیگر نیز رایج است. درصد لاشه نژاد شاروله بیشتر از سایر نژادها است و به همین دلیل اغلب برای تولید گوشت پرورش داده می‌شوند. از قوچ‌های این نژاد برای اصلاح نژادهای دیگر و تولید بره‌زایی عضلانی استفاده می‌شود.
گوسفند شاروله در مراتع آزاد و نیمه آزاد پرورش داده می‌شود و در اوایل فصل پاییز جفت‌گیری می‌کند. سرعت رشد سریع شاروله با درصد دوقلوزایی، فرصت تولید بره‌های سنگین با لاشه بدون چربی را فراهم می‌کند. 40 تا 50 درصد صادرات مواد ژنتیکی گوسفند فرانسه را شامل می‌شود.
این نژاد درحال حاضر در بیش از 25 کشور دنیا از جمله کانادا، ژاپن، سوئیس، لهستان، اسلواکی، ترکیه، چین ونیز در کشورهای اروپای شرقی نیز پرورش می‌یابد.
ویژگی‌های ظاهری
در این نژاد اندازه بدن متوسط تا بزرگ، کمر دراز و ران و کپل بسیار ماهیچه‌ای است. شاروله، نژادی بارور، عضلانی، با پاهای کوتاه و فاقد پشم است.
بره‌ها در بدو تولد به رنگ مشکی بوده و این رنگ با رشد حیوان به سمت قهوه‌ای تیره پیش می‌رود و پس از اولین پشم‌چینی این رنگ به سمت رنگ اصلی حیوان بالغ (خاکستری) سوق پیدا می‌کند. از ویژگی‌های دیگر این حیوان وجود منگوله در زیر گردن است که به عقیده برخی از دامداران وجود منگوله در گوسفند بیانگر تولید شیر بیشتر است.
دلیل انتخاب نژاد شاروله
اهداف انتخاب نژاد عبارتند از ویژگی‌های تولید گوشت (رشد سریع، سازگاری بالا، کیفیت لاشه با چربی پایین ) و در عین حال حفظ ویژگی‌های مادر (بلوغ زود رس، باروری، توانایی شیردهی بالا) که برای بره قابل توجه است.
قابلیت استفاده از علوفه در این نژاد بالا است. قابلیت سازگارى این نژاد براى مناطق مختلف زیاد است از این نژاد در دورگ‌گیرى‌هاى مختلف استفاده مى‌کنند.
مقاومت بالا
جالب است بدانید که چرای این نوع نژاد در فصل زمستان همچنان پابرجاست و دلیل این موضوع مقاومت بالای گوسفند زنده نژاد شاروله نسبت به هر نوع آب و هوایی است.
این نژاد در شرایط آب وهوایی زمستانی به دلیل مقاومت قادر به زنده ماندن و تولید است و میش‌های این نژاد در زمستان فقط شب‌ها به آغل‌ها آورده می‌شوند و در تمام مدت در مراتع و پس چراها به چرا مشغول هستند. اگر دامداری به دنبال سود دهی بالایی باشد می‌تواند اصلاح این نژاد را در جهت افزایش لاشه و کیفیت رشد به انجام برساند.
سرمایه مورد نیاز
طرح پرورش گوسفند شاروله 50 راس مولد می‌تواند به اشتغالزایی 2 نفر شود. زمین مورد نیاز برای اجرای این طرح، 1000 هکتار است و سرمایه کل، 450 میلیون تومان در نظر گرفته شده است.
### پایان خبر رسمی