، تهران , (اخبار رسمی): زبان بدن یک ابزار بسیار قدرتمند است. انسان قبل از اینکه سخن بگوید با زبان بدن سخن می‌گوید و ظاهرا ۸۰ درصد از آنچه در یک محاوره قابل فهم است با زبان بدن خوانده می‌شود نه کلمات.
دبورا بول، نویسنده و مدیر خانه اپرای سلطنتی می‌گوید: «بدن ما زبان خاص خودش را دارد و حرف‌هایی که می‌زند همیشه خوب و خوشایند نیست. زبان بدن احتمالا جزئی از شخصیت گشته و این نکته‌ای است که ممکن است تا به حال به آن فکر نکرده باشید. اگر این موضوع درست باشد، وقت آن رسیده تا فکری به حال آن کرد چرا که ممکن است حرفه و شغل خود را از بین ببرید.»
شرکت تَلنت اسمارت با آزمایش بیش از یک میلیون آدم دریافت ۹۰ درصد از آنهایی که دارای هوش عاطفی/هیجانی بالا هستند، واقف به قدرت سیگنال‌های غیر گفتاری خود در ارتباطات هستند.
دکتر تراویس برادبری رئیس این شرکت می‌نویسد: « وقتی دارید سخت کار می‌کنید و برای رسیدن به هدف هر کاری انجام می‌دهید، هر چیزی که موجب پیشرفت شما می‌شود، قدرتمند بوده و راه شما برای رسیدن به موفقیت را هموار می‌سازد. فقط حواستان باشد که قربانی هیچ یک از اشتباهات فاحش زبان بدن نشوید.»
اشتباهات فاحش زبان بدن
1- ژست اغراق آمیز، باعث می‌شود که افراد در حال بسط دادن واقعیت (خالی بندی) دیده شوند. بهتر است دست را آزاد کرد و کف دست را نشان داد تا با این کار مشخص شود که چیزی برای مخفی کردن وجود ندارد.
2- دست به سینه بودن یک سد فیزیکی ایجاد می‌کند و نشان از آن است که افراد در مواجهه با حرفی که طرف مقابل می‌زند باز و پذیرا نیستند. فرقی نمی‌کند که گفتگو لذت بخش باشد و لبخند زد چرا که طرف مقابل این حس را پیدا می‌کند که قرار است وی در محاوره مغلوب شود. حتی اگر افراد در حالت دست به سینه راحت‌تر هستند باید برای ارتباط برقرار کردن بهتر این ژست را عوض کرد.
3- ناهماهنگی این امر میان حرف‌ها و وضعیت فیزیکی بدن موجب می‌شود که طرف مقابل حس کند که یک جای کار ایراد دارد و این سوء ظن در او ایجاد شود که در صدد فریب وی هستند. به عنوان مثال، یک لبخند عصبی و رد کردن یک پیشنهاد در یک محاوره کمک نمی‌کند چیزی را که نیاز است به دست آورد بلکه طرف مقابل فکر می‌کند که نمی‌تواند با شما کار کند.
4- فاصله گرفتن و دور ایستادن از دیگران و وارد نشدن در گفتگو حاکی از آن است که افراد به بحث پیش رو علاقه‌ای ندارند و راحت نیستند و احتمالا حتی به گوینده‌ی سخن اعتمادی ندارند. باید سعی شود که وارد گفتگو با کسی که سخن می‌گوید شد و به نشان گوش دادن به حرف‌های وی سر را آرام تکان داد. این نشان دهنده تمرکز و توجه کامل به وی است.
5- خمیده و افتاده بودن نشان دهنده این است که افراد خسته شده و هیچ علاقه‌ای به جایی که در آن هستند، ندارند. نمی‌توان به رئیس گفت «من نمی‌فهمم چرا باید به حرف‌های تو گوش بدم»، اما خمیده بودن، لزومی به گفتن این حرف ندارد و وضعیت بدن با صدای بلند و خیلی شفاف این حرف را می‌گوید! مغز انسان قدرت جسم را با فضایی که وضعیت بدنی طرف مقابل وی در آن اشغال می‌کند، یکسان می‌کند!
صاف ایستادن و به عقب کشیدن شانه‌ها یک حالت قدرتمندانه است. این وضعیت فضای بیشتری از مغز طرف مقابل را پر می‌کند و بر عکس آن وقتی شانه‌ها افتاده، فضای کمتر را اشغال کرده و منعکس کننده قدرت کمتر است. حفظ حالت خوب فرمان به احترام بیشتر داده و تعهد دو طرف در محاوره را ارتقا می‌دهد.
6- اجتناب از تماس چشمی، ایجاد کننده حالتی است که فرد سعی دارد چیزی را مخفی کند و این سوء ظن را بر می‌انگیزد. کمبود تماس چشمی همچنین حاکی از فقدان اعتماد به نفس و علاقمندی بوده که نشان می‌دهد فرد خواهان ارتباط در یک جلسه کاری نیست. ارتباط چشمی پایدار، از سوی دیگر، به معنای فرافرستادن اعتماد به نفس، رهبری، قدرت و هوش است.
علاقه مندان به کسب اطلاعات بیشتر و مطالعه مقالات مدیریت و حسابداری می‌توانند به فاین بلاگ مراجعه کنند.
### پایان خبر رسمی