، تهران , (اخبار رسمی): روانشناسی یکی از مهمترین و کاربردیترین دانشهای یک قرن اخیر است. خانواده درمانی میتواند توسط روانشناس و یا مشاور خانواده صورت گیرد و اشتراکهای زیادی میان این دو رشته وجود دارد. در ادامه اطلاعاتی در مورد روانشناسی و شاخههای مختلف فعالیت روانشناسان بیان شده است.
روانپزشک یک پزشک است که در پیشگیری، تشخیص و معالجه بیماری روانی تخصص دارد. آموزش روانپزشک با چهار سال دانشکده پزشکی شروع میشود و پس از آن یک دوره کارآموزی یک ساله و حداقل سه سال آموزش تخصصی میبیند
خانواده درمانی هم توسط روانشناس و هم مشاور خانواده قابل انجام است. از طرفی اشتراکهای زیادی میان این دو رشته وجود دارد.
روانشناسان در کجا کار میکنند؟
در بین شاخههای مختلف علوم، روانشناسی از جمله معدود رشتههایی است که در همه جا قابل استفاده است. روانشناس میتواند به عنوان محقق، مدرس دانشگاه، پزشک بیمارستان، کارمند، مشاور توسعه کسب و کار و هزاران رده شغلی دیگر وارد عمل شود.
در حقیقت می توان گفت روانشناسی با مسایل مربوط به انسان سر و کار دارد و هر جا سخن از روابط میان فردی است، روانشناسی نیز قابل استفاده و کاربرد است.
روانشناسان چه کاری انجام میدهند؟
روانشناسان در طیف گستردهای از مباحث مربوط به نحوه تفکر، احساس و رفتار افراد تحقیق میکنند. همانطور که گفته شد این کار میتواند در واحد کوچکی به نام فرد انجام شود و یا واحدهای بزرگتری مانند اعضای یک سازمان، مدرسه یا شرکت را در بر گیرد.
در یک تقسیم بندی کلی میتوان گفت حیطههای پژوهش و عمل روانشناسان در دو دسته کلی قابل تقسیم بندی است:
1- حوزه پیشگیری از آسیب: در این حیطه روانشناسان در نقش پیشگیرانه خود تلاش میکنند تا از ایجاد آسیبهای روانی از طریق آموزش جلوگیری کنند. به عنوان مثال مشاوران مدارس ابتدایی نقش قابل توجه در پیشگیری از آسیب دارند.
روانشناسان صنعتی و سازمانی نیز نقش زیادی در ارتقا بهرهوری و کاهش آسیب دارند و در همین حیطه جای میگیرند.
2- حوزه درمان و کاهش آسیب: در این حیطه روانشناسان به درمان اختلالات روانی از جمله اضطراب، افسردگی و توانبخشی میپردازند و به افراد آسیبپذیر کمک میکنند.
برای حل مشکل به کدام روانشناس مراجعه شود؟
1- بررسی مسایل بالینی
روانشناسان بالینی اختلالات روانی، عاطفی و رفتاری را ارزیابی، تشخیص و درمان میکنند. روانشناسان بالینی به افراد کمک میکنند تا با مشکلاتی اعم از مسائل شخصی کوتاه مدت تا شرایط شدید و مزمن روبرو شوند.
بنابراین در صورتی که فردی با چنین مسایلی روبه رو است، مراجعه به یک درمانگر آموزش دیده بالینی میتواند بسیار مفید باشد.
2- مسایل مربوط به فرزند پروری
شاید در نگاه اول، تصور شود که درمانگر مسایل کودک باید فردی متخصص در حیطه فرزندپروری باشد. اگر چه این تفکر صحیح است اما یکی از مهمترین ویژگیهای کار با کودکان، آموزشهای مربوط به خانواده است.
بنابراین در صورتی که کودک یا نواجوانی دچار مساله است بهتر است فردی را انتخاب کرد که خانواده درمانگر نیز باشد.
3- مشکلات روزمره خفیف یا مزمن
همه افراد ممکن است در طی روز با مسایل زیادی از استرس و تنش گرفته تا افسردگیهای خفیف، مسایل ارتباطی و عاطفی و یا مسایل مربوط به ازدواج و مرگ مواجه شوند. در چنین شرایطی، مشاوران آموزش دیده از جمله گزینههای مناسب برای انتخاب شدن هستند.
در این شرایط شخص نیازمند مراجعه به روانشناس بالینی و یا روانپزشک نیست و میتواند از یک مشاور متخصص برای حل مسایل روحی خفیف اما آزاردهنده درخواست کمک کند.
4- مسایل مربوط به شغل و حرفه
در صورتی که شخصی سوالات زیادی در مورد انتخاب شغل، بهبود شرایط کاری و یا افزایش بهرهوری در محیط کار دارد میتواند از یک روانشناس سازمانی و یا مشاور شغلی بیشترین کمک را بگیرد.
گستردگی مسایل مربوط به انسان بسیار زیاد است و یک متخصص نمیتواند همه حیطهها را پوشش دهد.
درچه صورت مراجعه به روانشناس خطرناک است؟
مراجعه به روانشناس میتواند برای عدهای از افراد خطرناک به نظر برسد. افراد زیادی ممکن است از رفتن به مطب روانشناس واهمه داشته باشند و یا مراجعه به متخصص روانشناس را مساوی با بیماری روانی بدانند.
این طرز تفکر در کشورهای جهان سوم در مقایسه با کشورهای پیشرفته شایعتر است و افراد را با مشکلات روانی حادتری رو به رو میکند. به عنوان مثال ترس از مراجعه به روانشناس میتواند یک افسردگی مزمن را تبدیل به یک افسردگی حاد کند.
مسالهای که درمان آن بسیار سختتر و زمان برتر است.
بنابراین در صورتی که شخصی جز دستهای از افراد است که ترس از مراجعه به متخصص روانشناس، کیفیت زندگی او را پایین نگه داشته است، بهتر است تفکر خود را مورد بازنگری قرار دهد و در اولین فرصت، از مسایل روانی خود با فردی متخصص گفتوگو کند.
واقعیت آن است که ذهن نیز به اندازه جسم نیازمند مراقبت و توجه است و نادیده گرفتن آن میتواند رضایت از زندگی را به شکل قابل توجهی تحت تاثیر قرار دهد.
در چه شرایطی مراجعه به روانشناس، بیفایده است؟
روانشناسان بر خلاف روان پزشکان به منظور انجام طرح درمان خود، از دارو استفاده نمیکنند. آنها ممکن است با روشهای مختلف، به گفتوگو با شخص بپردازند و از طریق ایجاد تغییر در افکار، باورها و نگرشها، به بهبود وضعیت روانی کمک کنند. بنابراین به هنگام مراجعه به روانشناس، مهمترین مساله آن است که در فرایند درمان، همکاری لازم را داشت.
به عبارت دیگر مراجعه به روانشناس بدون انجام تکالیف و تمرینهای مربوط به هر جلسه، کاملا بی فایده خواهد بود و تمایل به همکاری و تغییر، مهمترین اقدام لازم برای بهبود وضعیت روحی و حل مساله است.
در صورتی که شخصی با مسایل آزاردهندهای رو به رو است که به تنهایی قادر به حل آنها نیست اما تمایل به تغییر و بهبودی را در خود مشاهده میکند، میتواند با ترسهایش روبه رو شده و با قرار گرفتن در کنار یک متخصص روانشناس، وضعیت را مدیریت کند.
علاقهمندان به کسب اطلاعات بیشتر در خصوص مزایای خانواده درمانی میتوانند به سایت مرکز روانشناسی مشاورانه به آدرس moshaveraneh.com مراجعه کنند.
### پایان خبر رسمی