، تهران , (اخبار رسمی): بیماری پارکینسون یک اختلال پیشرفته عصبی است که بر روی حرکات فرد تاثیر می‌گذارد. علائم پارکینسون به تدریج و گاهی اوقات با یک لرزش ناگهانی خفیف فقط در یک دست شروع می‌شود. لرزش در این بیماری معمول است اما ممکن است سبب سفتی عضله و یا کند شدن حرکات نیز شود.
نشانه‌ها اغلب در یک طرف بدن شروع می‌شوند و در همان سمت شروع به بدتر شدن می‌کند، حتی بعد از اینکه علائم هر دو طرف بدن را تحت تاثیر قرار دهد
این بیماری بعد از آلزایمر، معمول‌ترین بیماری مخرب اعصاب است. بیماری پارکینسون یکی از انواع بیماری‌های نورولوژیک است و فردی که دچار این بیماری شده به تدریج توانایی‌های جسمی و روحی خود را از دست می‌دهد و در صورت عدم انتخاب راهکاری برای درمان مناسب، سرعت پیشرفت بیماری بیشتر می‌شود و علائم بیشتری بروز پیدا می‌کنند.
نشانه‌های این بیماری معمولا از 55 تا 60 سالگی نمایان می‌شود اما امکان بروز آن در افراد جوان‌تر نیز وجود دارد. همچنین داشتن عضوی از خانواده که به این بیماری مبتلا بوده خطر ابتلا به بیماری پارکینسون را افزایش می‌دهد.
در مراحل اولیه بیماری پارکینسون، ممکن است در صورت علائم آن به صورت خفیف دیده شود. در هنگام حرکت ممکن است بازوها نوسان نکنند. ممکن است در صحبت کردن دچار لکنت زبان شد. علائم پارکینسون در طول زمان بدتر می‌شود.
بیماری پارکینسون قابل درمان نیست، داروها فقط ممکن است علائم را به طور قابل توجهی بهبود بخشد. گاهی اوقات پزشک عمل جراحی را برای بهبود بخشیدن به علائم پیشنهاد می‌کند.
بیماری پارکینسون کدام بخش مغز را تحت تاثیر قرار می‌دهد؟
بیماری پارکینسون را اولین بار دانشمندی بریتانیایی، دکتر جیمز پارکینسون در سال 1817 میلادی، توصیف کرد. دکتر پارکینسون این بیماری را فلج لرزاند نامید، ولی در واقع همه افراد مبتلا به این بیماری لرزش ندارند.
ساقه مغز که بخشی از مغز است، در برگیرنده مغز میانی، پل مغزی و بصل النخاع است. درون ساقه مغز منطقه‌ای کوچک به نام ماده جسم سیاد وجود دارد که نقشی در تنظیم حرکات بدن دارد.
در بیماری پارکینسون، بر اثر متوقف شدن ساخت دوپامین (ماده شیمیایی که در مغز به ارتباط سلول‌های عصبی کمک می‌کند) توسط سلول‌ها در جسم سیاه، دوپامین کاهش می‌یابد.
بر اثر از بین رفتن سلول‌هایی که دوپامین را ترشح می‌کنند، مغز پیام‌های لازم چگونگی حرکت و زمان حرکت را دریافت نمی‌کند، در نتیجه کنترل عضلات به تدریج از بین می‌رود.
بیماری پارکینسون یک اختلال مغزی پیشرونده است، در واقع تغییرات داخل مغز در طول زمان ادامه پیدا می‌کنند. احتمال ابتلای زنان به بیماری پارکینسون بیشتر از مردان است.
علائم پارکینسون
علائم و نشانه‌های بیماری پارکینسون می‌تواند برای هر فردی متفاوت باشد. علائم اولیه گاهی خفیف هستند و نادیده گرفته می‌شوند. نشانه‌ها اغلب در یک طرف بدن شروع می‌شوند و در همان سمت شروع به بدتر شدن می‌کند، حتی بعد از اینکه علائم هر دو طرف بدن را تحت تاثیر قرار دهد.
علائم و نشانه‌های پارکینسون ممکن است شامل موارد زیر شوند:
لرزش. لرزش یا ترمور معمولا در یک اندام، اغلب دست یا انگشتان، شروع می‌شود. دست هنگامی که در حالت استراحت هم قرار دارد ممکن است بلرزد.
کندی. با گذشت زمان، بیماری پارکینسون ممکن است حرکت را کند و آهسته کند، به طوری که انجام کارهای ساده هم سخت شود. گام‌ها ممکن است هنگام راه رفتن کوتاه‌تر شوند و شخص برای راه رفتن پای خود را بکشد.
سفتی یا رژیدیتی اندام‌ها. سفتی عضله در هر بخشی از بدن ممکن است رخ دهد. این سفت و سخت شدن عضلات ممکن است دردناک باشد و دامنه حرکت را محدود کند.
نداشتن تعادل از دیگر علائم این بیماری است.
از دست دادن توانایی انجام حرکات ناخودآگاه
بر اثر این بیماری ممکن است توانایی کارهایی از جمله چشمک زدن، لبخند زدن یا نوسان دست‌ها هنگام راه رفتن را از دست برود.
تغییرات گفتاری ایجاد می‌شود. ممکن است شخص با صدای نرم و آرام و با سرعت بالا شروع به صحبت کند و جملات را به صورت یکنواخت و بدون بالا و پایین بردن تن صدایی بیان کند.
تغییرات نوشتاری ایجاد می‌شود. نوشتن برای شخص ممکن است بسیار سخت شود و کلمات را ریزتر از قبل بنویسد.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
اگر شخصی دچار هر یک از علائم مرتبط با بیماری پارکینسون است باید به پزشک مراجعه کند.
اگر شخصی در رابطه با این بیماری سوالی دارد و یا در خود و اطرافیان این علائم را مشاهده کرده می‌تواند سوالات خود را در بخش مشاوره رایگان سایت دکتر سید حسین آقامیری بیان کند.
### پایان خبر رسمی