، (اخبار رسمی): توسعه شبکه‌های کامپیوتری با پیشرفت موسسه تحقیقاتی آرپانت (Arpanet) در پایان دهه ۱۹۶۰ و اوایل دهه ۱۹۷۰ میلادی آغاز شد.
پیش از پیدایش تجهیزات شبکه، شبکه‌های غیررایگانی وجود داشت که عمدتا برای برقراری ارتباط بین پایانه‌ها با شبکه اصلی به کار می‌رفتند. این در حالی است که ایده مهم پشت مفهوم «شبکه»، شکل‌گیری اشتراک شبکه بود و این اساس طراحی ARPANET به شمار می‌رفت. بنابراین، از آنجا که داشتن اطلاعات در مورد نحوه انتقال و دریافت داده‌ها از اهمیت بسیاری برخوردار است، در این مقاله از بانک فیبر نوری و شبکه، شما را با تجهیزات شبکه، انواع و نحوه استفاده از آن‌ها آشنا می‌کنیم.
تجهیزات شبکه چیست؟
دستگاه‌های سخت‌افزاری که برای برقراری ارتباط دستگاه‌های فکس، رایانه‌ها ، چاپگرها و سایر تجهیزات الکترونیکی با دستگاه شبکه استفاده می‌شوند، تجهیزات شبکه نامیده می‌شوند که این روزها در اجرای شبکه فیبر نوری کاربرد بسیاری دارند.
از طریق تجهیزات شبکه می‌توان اطلاعات را با روشی سریع‌تر و دقیق‌تر در شبکه‌های مختلف منتقل کرد. این دستگاه‌ها می‌توانند از نوع داخلی یا متصل به هم باشند. تعداد سخت‌افزارهایی که بر روی دستگاه‌هایی مانند کانکتور RJ45 و کارت‌های NIC متصل هستند کم است؛ این در حالی است که سخت‌افزارهای متعددی روی دستگاه‌هایی مانند سوئیچ‌ها، گیت‌وی‌ها، روترها و سایر تجهیزات نصب شده‌اند.
انواع تجهیزات شبکه
این تجهیزات شامل طیف گسترده‌ای از دستگاه‌ها هستند که می‌توان آن‌ها را به شکل زیر دسته‌بندی کرد:
- عناصر مهم شبکه: برقراری ارتباط با سایر عناصر شبکه اجزای ترکیبی: این‌ها را می‌توان در مرز یا هسته شبکه یافت اجزای سخت‌افزاری – نرم‌افزاری: این دستگاه‌ها در لبه‌های اتصال شبکه‌های مختلف نصب شده‌اند
از آنجا که «شناخت» یکی از مهم‌ترین فاکتورهای پروسه خرید تجهیزات شبکه به شمار می‌رود، در ادامه به معرفی اصلی‌ترین و کاربردی‌ترین دستگاه‌های شبکه می‌پردازیم.
هاب – Hub
برای اتصال جمعی دستگاه‌های شبکه، عمدتا از هاب‌ها استفاده می‌شود. این دستگاه شبکه همچنین به‌عنوان یک تکرارکننده (Repeater) عمل می‌کند، به‌طوری‌که سیگنال‌های ضعیفی را که پس از طی مسافت‌های طولانی بر روی کابل‌ها قدرت خود را از دست می‌دهند، تقویت می‌کند. هاب ساده‌ترین دستگاه شبکه‌ای است که برای اتصال استفاده می‌شود، چراکه دستگاه‌های LAN را با استفاده از پروتکل‌های مشابه متصل می‌کند. این دستگاه را می‌توان با پیکربندی تنظیمات برای قالب‌بندی اطلاعات ورودی با داده‌های آنالوگ و دیجیتال به کار گرفت.
به عنوان مثال، هنگامی که اطلاعات ورودی به صورت دیجیتالی است، هاب داده‌ها را به صورت بسته منتقل می‌کند، در حالی که وقتی اطلاعات ورودی به روش آنالوگ است، داده‌ها به شکل سیگنال منتقل می‌شوند.
بر اساس نوع استفاده، هاب‌ها به سه دسته فعال، غیرفعال وهوشمند طبقه‌بندی می‌شوند.
هاب فعال: ویژگی‌های اصلی یک هاب فعال عبارتند از:
- این هاب اطلاعاتی را که به دستگاه‌های متصل منتقل می‌شود را بررسی می‌کند. این امر با به‌کارگیری فناوری منحصربه‌فرد، اطلاعات را قبل از ارسال کنترل کرده و سپس، بسته‌هایی که در ابتدا باید ارسال شوند را اولویت‌بندی می‌کند. این پروسه مسئولیت ویژه‌ای در توپولوژی شبکه دارد. هاب فعال همچنین مسائل به‌وجود آمده در محصولات آسیب‌دیده را برطرف کرده و توزیع و جهت بسته‌های باقی‌مانده را مدیریت می‌کند. هنگامی که یک سیگنال قابل خواندن هفتگی توسط پورت دریافت می‌شود، هاب سیگنال را تقویت می‌کند و سپس آن را مجدداً به سایر پورت‌ها منتقل می‌کند. در صورت بروز هرگونه خطای عملکردی در شبکه، سیگنال را تقویت می‌کند. بنابراین، هاب فعال به تداوم سرویس در اتصال LAN کمک می‌کند.
هاب غیرفعال: هاب‌های غیرفعال مسئولیت توزیع سیگنال دریافتی از پورت‌ها را بر عهده دارند. این به پیدا کردن اشکالات و تشخیص سخت‌افزار معیوب کمک می‌کند. این هاب شامل یک پورت 10Base-2 و اتصالات RJ-45 است که قابلیت ارتباط با هر ابزار شبکه محلی را دارد. این اتصال‌دهنده به‌عنوان یک اتصال اساسی در شبکه شما عمل می‌کند. پورت‌های AUI در هاب‌های پیشرفته غیرفعال قرار دارند که بر اساس طراحی شبکه دارای اتصال، مانند فرستنده - گیرنده هستند.
هاب هوشمند: در مقایسه با هاب‌های فعال و غیرفعال، هاب‌های هوشمند مزایای بیشتری دارند. این نوع هاب در میان افرادی که تمایل به توسعه مشاغل در شبکه دارند، از جذابیت و اقبال بیشتری برخوردار است.
پیاده‌سازی یک هاب هوشمند عملکرد اتصال LAN را افزایش می‌دهد. این هاب قادر است در صورت بروز هرگونه نقص در تجهیزات فیزیکی، آن را به راحتی پیدا کرده و از طریق داده‌های مدیریتی که توسط هاب اصلاح شده، برطرف کند.
هاب‌های هوشمند همچنین دارای ویژگی انعطاف‌پذیری هستند که به معنی افزایش سرعت انتقال برای چندین دستگاه است. این هاب دارای سرعت انتقال تقریبا 10، 16 با سرعت نزدیک به 100 مگابیت بر ثانیه برای اتصال کامپیوترهای رومیزی است.
ریپیتر – Repeater
ریپیتر یا تکرارکننده یکی از تجهیزات شبکه است که در لایه فیزیکی OSI عمل کرده و سیگنال ورودی را قبل از ارسال تقویت یا بازسازی می‌کند. تکرارکننده‌ها در اجزای شبکه برای افزایش سطح پوشش استفاده می شوند، بنابراین به آن‌ها تقویت‌کننده سیگنال گفته می‌شود.
هنگامی که یک سیگنال الکتریکی در سراسر کانال ارسال می‌شود، بر اساس رفتار و فناوری کانال ضعیف می‌شود. این امر محدودیتی در طول اتصال LAN یا محدوده گسترش شبکه‌های تلفن همراه ایجاد می‌کند. این مشکل را می‌توان با نصب ریپیترها در فواصل دوره‌ای برطرف کرد.
ریپیترها سیگنال‌های تضعیف‌شده را تقویت کرده و سپس انتقال مجدد را انجام می‌دهند. نوع دیجیتال تکرارکننده‌ها نیز بازسازی سیگنالی را که در مسیر انتقال تغییر کرده است را انجام می‌دهد. بنابراین، این دستگاه‌ها عمدتا برای برقراری ارتباط بین LANها استفاده می‌شوند که در نهایت به یک اتصال LAN بزرگ می‌انجامد.
بریج – Bridge
بریج یا همان پل، دستگاهی است که بین شبکه‌های LAN مختلف ارتباط برقرار کرده و در نتیجه یک شبکه LAN بزرگتر ایجاد می‌کند. این سناریوی گروه‌بندی شبکه‌ها را «بریجینگ» شبکه می‌نامند. از آنجا که اجزای مختلف در یک خط از طریق پل به هم متصل می‌شوند، به‌نظر می‌رسد یک شبکه واحد هستند. عملکرد پل‌ها در لایه پیوند داده، مدل OSI است؛ بنابراین، این دستگاه‌های شبکه، سوئیچ‌های لایه ۲ نیز نامیده می‌شوند.
عمدتا دو نوع پل وجود دارد که عبارتند از:
منبع اتصال مسیر پل: در اینجا، قابلیت مسیریابی توسط ایستگاه منبع به دست می‌آید و فریم مسیر را تعیین می‌کند. قاب‌ها را می‌توان توسط میزبان با انتقال یک قاب خاص به نام قاب کشف تشخیص داد و با استفاده از تمام مسیرهای قابل اجرا به مقصد، در کل شبکه توزیع می‌شود.
اتصال پل شفاف: در اینجا پل از حضور پل کاملاً غافل است؛ این بدان معناست که یک پل بدون توجه به پیکربندی مجدد ایستگاه‌ها یا به شبکه اضافه شده یا حذف شده است. اتصال پل شفاف از دو رویکرد استفاده می‌کند که عبارتند از یادگیری پل و انتقال پل.
سوئیچ – Switch
در مقایسه با هاب‌ها، سوئیچ‌ها عملکرد خلاقانه‌تری دارند. این دستگاه که دارای چند پورت است، عملکرد شبکه را افزایش می‌دهد. یک سوئیچ از داده‌های مسیریابی محدود در مورد گره‌های شبکه داخلی پشتیبانی می‌کند و به سیستم‌هایی مانند روترها و هاب‌ها اجازه اتصال می‌دهد. به طور کلی، سوئیچ‌ها از قابلیت آگاهی از آدرس سخت‌افزاری بسته‌های ورودی و ارسال آن‌ها به مقصد مناسب برخوردارند.
پیاده‌سازی سوئیچ‌ها در دستگاه‌های شبکه به‌دلیل توانایی مدار مجازی، عملکرد شبکه را در روترها یا هاب‌ها افزایش می‌دهد. آن‌ها همچنین حفاظت از شبکه را افزایش می‌دهند؛ به این دلیل که تعیین مدارهای مجازی با مانیتورهای شبکه پیچیده‌تر است.
روتر – Router
این دستگاه عمدتا برای انتقال بسته‌های داده در شبکه‌های مختلف استفاده می‌شود. انتقال داده‌ها در اینترنت از طریق بسته‌ها صورت می‌گیرد و سپس روترها عملیات انتقال ترافیک به شبکه‌های مختلف رایانه را انجام می‌دهند.
برای اتصال روتر، حداقل باید دو شبکه وجود داشته باشد که می‌تواند از دو LAN یا LAN و WAN باشد. روترها عمدتا در دروازه‌هایی که اتصال شبکه وجود دارد، قرار دارند. این دستگاه‌ها به‌طور کلی بهترین راه را برای انتقال بسته‌ها برای دسترسی سریع‌تر انتخاب می‌کنند.
انواع مختلف روترها عبارتند از:
- سیمی بی‌سیم روتر اصلی روتر اج روتر مجازی
گیت‌وی – Gateway
همان‌طور که از نامش مشخص است، به‌عنوان گذرگاهی در اتصال دو شبکه عمل می‌کند که ممکن است بر اساس رویکردهای مختلف شبکه عمل کنند. معمولاً این دستگاه‌های شبکه به‌عنوان درایورهای پیام‌رسان عمل می‌کنند که اطلاعات را از یک سیستم جمع‌آوری کرده، آن‌ها را تفسیر کرده و سپس انتقال داده‌ها را به سیستم‌های دیگر برقرار می‌کند. دروازه‌ها همچنین مبدل پروتکل نامیده می‌شوند و ممکن است در هر لایه‌ای از مدل OSI کار کنند. گیت‌وی‌ها پیچیده‌تر از روتر یا سوئیچ هستند.
روتر بریج – Brouter
روتر بریج ویژگی‌های روتر و بریج را یکپارچه می‌کند. این دستگاه‌ها می‌توانند در لایه‌های پیوند شبکه یا داده مدل OSI عمل کنند. از نظر عملکرد روتر، می‌تواند بسته‌ها را در شبکه‌های مختلف هدایت کرده و به‌عنوان یک پل عمل کند. روتر بریج‌ها همچنین در فیلتر کردن ترافیک LAN به کار می‌آیند.
مودم – Modem
مودم می‌تواند هم به‌عنوان تعدیل‌کننده و هم به‌عنوان تفکیک‌کننده عمل کند. مودم‌ها برای انتقال سیگنال‌های دیجیتال از طریق خطوط تلفن که از نوع آنالوگ هستند، استفاده می‌شود. بنابراین، سیگنال‌های دیجیتالی توسط مودم به سیگنال‌های آنالوگ با فرکانس‌های مختلف تبدیل شده و در محل تحویل به مودم پخش می‌شوند.
با این تفاسیر، بدیهی است که شناخت کافی از این تجهیزات می‌تواند به تجربه‌ای رضایت‌بخش در خرید تجهیزات شبکه و اجرای شبکه فیبر نوری منجر شود.
### پایان خبر رسمی