، (اخبار رسمی): سه گروه اصلی برای ترکیبات کنسانتره غلات، منابع پروتئینی و کنسانتره دام است. نوع خوراک و نحوه تهیه آن بر نحوه استفاده گاوهای شیری از این مواد تأثیر می‌گذارد.
هدف از این تغذیه، ایجاد تعادل انرژی، پروتئین و ریزمغذی‌‌هایی است که به بهترین شکل، جیره علوفه را تکمیل می‌کنند.
- منابع غذایی حاوی پروتئین برای خوراک دام
بیشتر منابع پروتئینی، منشا گیاهی یا حیوانی دارند. منابع پروتئین گیاهی رایج، مورد استفاده در جیره گاوهای شیری شامل کنجاله سویا و کنجاله کانولا هستند. منابع پروتئین حیوانی شامل پودر گوشت و استخوان است. بخش های پروتئینی بسته به ماده تشکیل دهنده می تواند بسیار متفاوت باشد. سویا رایج ترین ماده تشکیل دهنده ای است که کشاورزان در مزرعه پرورش می دهند. به طور معمول، دانه ها برشته می شوند و منبعی از پروتئین تجزیه ناپذیر هستند و همچنین حاوی محتوای چربی بالایی هستند. این مواد دارای کیفیت پروتئین بالایی هستند و هنگام فرمولاسیون مخلوط کنسانتره دام ضروری هستند.
- منبع غلات در کنسانتره دامی
کیفیت پروتئین به مقادیر و نسبت های پپتیدها (رشته‌های کوتاه اسیدهای آمینه) و نوع آمینو اسیدهایی که در یک ماده غذایی هستند، اشاره دارد. بنابراین، تغذیه با منابع پروتئینی مختلف برای دام توصیه می شود، بنابراین گاوها مقادیر کافی از اسیدهای آمینه ضروری و محدودکننده (مانند لیزین و متیونین) را هم در شکمبه و هم بعد از شکمبه دریافت می‌کنند. در این میان، اوره یک استثناست؛ زیرا مکمل پروتئینی نیست، بلکه منبع نیتروژن است.
این نیتروژن به آمونیاک تبدیل می شود که توسط باکتری های شکمبه برای سنتز پروتئین مورد استفاده می گیرد. در صورت نیاز به پروتئین محلول، اوره در مخلوط با پروتئین‌های گیاهی به خوبی عمل می‌کند. در مقایسه با پروتئین‌های گیاهی و حیوانی، اوره اغلب قیمت پایین تری دارد. منابع متعددی از مکمل های پروتئینی در دسترس پرورش دهندگان دام وجود دارد.
- منابع دانه غلات در خوراک دام
جو، ذرت (بلال)، سورگوم، چاودار و گندم، رایج ترین غلات هستند. خصوصیات غذایی کلی این غلات این است که انرژی خالص بالایی دارند و فیبر و پروتئین کمی فراهم می کنند. آنها از نظر سطح فسفر، مشابه با علوفه هستند و کلسیم کمی دارند. ذرت در مقایسه با سایر غلات، بیشتر برای تغذیه مصرف می‌شود.
ذرت عمدتاً یا به صورت ذرت پوسته دار یا ذرت- بلال تغذیه می‌شود. به دلیل مشکلاتی که دانه های چاودار و گندم برای طعم خوراک دام و کنسانتره دام ایجاد می‌کنند، باید مقادیر محدودی در جیره گاوهای شیری قرار بگیرد.
انرژی غلات معمولاً به شکل نشاسته با حداقل مقدار چربی و قند تأمین می‌شود. در دسترس بودن و سرعت هضم نشاسته توسط دام، به منبع دانه و روش فرآوری بستگی دارد. سرعت هضم برای غلات، از کندترین تا سریع ترین میزان، رتبه بندی می‌شود: ذرت، جو، گندم.
فرآیند تولید کنسانتره دام سبک
همانگونه که استفاده از کنسانتره اهمیت زیادی دارد، فرایند تولید آن هم بسیار مهم است. فرایند تولید کنسانتره دام سبک هرچه دقیق تر باشد، محصول نهایی باکیفیت تر بوده و احتیاجات بیشتری را برآورده می سازد. به طور معمول فرایند تولید کنسانتره دام سبک به شکل زیر است.
- ورود مواد اولیه به کارخانه تولید خوراک دام
در این مرحله، مواد اولیه ابتدا نمونه برداری شده و به واحد آزمایشگاه تحویل داده می‌شوند تا از نظر سلامت و بهداشت مورد پایش و آزمایش قرار گیرند. سلامت کنسانتره دام سبک در این مرحله تایید می شود. این مرحله بسیار حائز اهیمت است.
- مواد اولیه تخلیه و به انبارهای کارخانه انتقال داده می شوند
این مرحله اهمیت زیادی ندارد اما در لیست مربوط به فرایندهای تولید کنسانتره دام سبک آورده می شود.
- توزین و بررسی نهایی
در این مرحله مواد اولیه مطابق با فرمول های صادر شده توسط کارشناسان تغذیه، به طور دقیق توزین می گردند. این مرحله و مرحله بعد از نظر اختلاط و همگن سازی مورد توجه هستند.
- میکروب زدایی
در این مرحله مواد جهت تزریق بخار به منظور میکرب زدایی و پخت، به قسمت کاندیشنینگ انتقال یافته و با اضافه شدن بایندر، از دستگاه پلت ساز عبور می‌کنند و در آخرین مرحله در قسمت مخصوصی تحت جریان شدید هوا قرار گرفته، خشک و خنک سازی می‌شوند. بعد از این مراحل تقریبا می توان گفت که کنسانتره دام سبک آماده شده است.
- نگهداری کنسانتره دام سبک
در این مرحله تولید کنسانتره دام سبک محصول نهایی به صورت کنسانتره پلت (توده‌‌‌های فشرده شده فشنگی) به سیلوهای نگهداری انتقال داده می شوند.
### پایان خبر رسمی