، رشت , (اخبار رسمی): به قلم دکتر رضاییان، استراتژی از نظر تئوری، برنامه‌ای جامع برای عمل است که جهت‌گیری های عمده سازمان را معین می کند و رهنمودهایی برای تخصیص منابع در مسیر نیل به اهداف بلند مدت سازمان، پیش پای مدیران قرار می دهد. انتخاب استراتژی، کاری پیچیده و حتی مخاطره آمیز است.
به گزارش روابط عمومی شرکت مدیر نو، زیرا هر استراتژی، سازمان را به یک محیط رقابتی خاص هدایت می کند و چگونگی برنامه ریزی مدیران برای تطبیق قوت ها و ضعف های سازمان با فرصت ها و تهدیدات محیطی را معین می سازد.
استراتژی در ادبیات مدیریت، به خصوص در ادبیات حوزه برنامه‌ریزی استراتژیک، چنان برای مدت‌های طولانی و با تأکید بسیار تکرار شده است که مدیران ارشد گمان می‌کنند وظیفه آنها صرفاً فرموله کردن استراتژی و وظیفه دیگران صرفاً اجرا کردن این استراتژی است. در واقع، طبق این تعریف، مدیریت ارشد صرفاً فکر می‌کند و دیگران (طبق آنچه به آنها ابلاغ شده) عمل می‌کنند.
"استراتژی یک باور است و نه یک تئوری" باوری که باید در ذهن کلیه مدیران جای بگیرد.
اما وجود این تئوری در منابع مکتوب، برای اداره سازمان کفایت نمی‌کند. بیش از ۹۰ درصد از استراتژی ها با شکست مواجه می شوند و از دستیابی به اهداف اساسی خود باز می مانند.
دو دلیل عمده برای این مشکل اساسی وجود دارد:
اول اینکه سازمانها معمولاً با قابلیت های مدیریتی اداره می شوند. حال آنکه پیاده سازی استراتژی بیش از آنکه نیازمند مدیریت باشد نیازمند راهبری است.
دلیل دوم این امر شکافی است که بین لایه استراتژیک (راهبری) و لایه عملیاتی (مدیریتی) سازمانها وجود دارد. لذا لازم دیده می شود توسط اقداماتی فراگیر در سراسر سازمان، استراتژی به واحد های عملیاتی نفوذ کرده و به عنوان دستورالعمل روزانه، مورد توجه قرار گیرد.
ادامه مطلب
### پایان خبر رسمی