، تهران , (اخبار رسمی): یکی از ورزشهای جذاب و مفرح مخصوصا در فصل بهار و تابستان، دوچرخهسواری است. افراد زیادی از کودک، نوجوان و جوانان و حتی میانسالان علاقه زیادی به این ورزش دارند.
از جمله لوازمی که در دوچرخهسواری به آن نیاز دارید میتوان به تلمبه و لوازم پنچرگیری، آچار آلن، کیف زیر زین، چراغ خطر و روشنایی، قفل دوچرخه و روکش تنه اشاره کرد. ،
به گزارش فروشگاه اینترنتی دونینو، علاوه بر انتخاب یک دوچرخه مناسب، لوازم و تجهیزاتی هم برای دوچرخه لازم و ضروری است که در این یادداشت به آنها اشاره میشود.
تلمبه و لوازم پنچرگیری
از وسایل بسیار ضروری در دوچرخهسواری است به خصوص اگر از جاده دور شده باشید. در آن صورت دیگر دسترسی به خودرو یا آپاراتی ندارید و باید بتوانید خودتان پنچری تیوپ را بگیرید. تلمبه باید قابل حمل باشد. معمولا تلمبههای کوچک دارای بستی هستند تا در زیر قمقمه بسته شوند. ایراد روی تنهبودن تلمبه به خاکگرفتن یا افتادنش بر میگردد و بهتر است داخل کوله باشد.
از دیگر لوازم پنچرگیری تایلیور پلاستیکی است تا بتوانید لاستیک را از طوقه خارج کنید. البته بعضی از لاستیکها بدون تایلیور هم از طوقه بیرون میآیند که به جنس لاستیک بستگی دارد. لاستیک خوب نباید به راحتی از طوقه خارج شود چون ممکن است در حال دوچرخهسواری یا پنچری ناگهانی با خارج شدن لاستیک و گیرکردن آن به تنه باعث سرنگونی فرد شود. باید دو تا سه تایلیور همراه داشته باشید تا بتوانید لاستیک را از طوقه بیرون بیاورید. در مرحله بعد برای سرعت عمل باید تیوپ زاپاس سالم داشته باشید تا تیوپ پنچر شده فعلی را سر فرصت پنچرگیری کنید. تیوپ سالم جدا از سرعت عمل به دلیل امکان ترکیدن تیوپ به سبب افتادن در چالهها و جویها فوقالعاده لازم است و باید همراه باشد.
همچنین تعدادی وصله پنچرگیری، چسب پنچرگیری و سمباده برای زبر کردن محل پنچری نیاز است. در چسبزدن باید توجه کنید که وصله را بلافاصله نچسبانید و بگذارید چسب مایع کمی خودش را بگیرد، بلافاصله نیز باد زدن را شروع نکنید تا وصله خوب بچسبد.
آچار آلن
هماینک در دوچرخههای روز دنیا تمام پیچها به صورت آلنی هستند و دوچرخهسواران با دسته آچار آلن میتوانند بسیاری از پیچهای روی چرخشان را باز و بسته کنند و نیازی به آچارهای تخت چهارگوش و ششگوش ندارند مگر در مورد قسمتهایی خاص از دوچرخه. بنابراین وجود دسته آچار آلن همراه دوچرخه بسیار ضروری است و بنا به این نیاز کارخانههای معتبر همراه دوچرخه دسته آچار نیز ارائه میکنند. از دیگر آچارهای موردنیاز میتوان از آچار زنجیر نام برد که در مواقعی که زنجیر پاره میشود میتواند نجاتبخش باشد. اگر چرخها و طوقههای دوچرخه شما ضامنی نیست و با مهره به دوچرخه متصل میشود آچارهای لازم را همراه داشته باشید. آچارهای مخصوص سیستم ترمز یا هر جای دیگری که ممکن است در برنامه دوچرخهسواری به آن نیاز پیدا کنید با خود همراه ببرید.
کیف زیر زین
کیف زیر زین وسیله کمحجم و ضروری است. میتوان در آن تیوپ زاپاس، تایلیور، وسایل پنچرگیری و حتی تعدادی از آچارهایتان را بگذارید و بدون مشکل فضا، مهمترین لوازم ضروری را با خود داشته باشید. این کیفها در درجه اول باید محکم به زیر زین بسته شوند تا در تکانها و پرشها از جای خود جدا نشوند. حجمشان نباید زیاد بزرگ باشد تا به پای شما گیر کنند. بهترین اندازه در حد یک تیوپ و دسته آچار آلن است؛ توقع کیف بزرگتر یا جای بیشتر را نداشته باشید که به زیبایی چرخ شما لطمه میزند و کارایاش را از دست میدهد.
چراغ خطر و روشنایی
چراغ خطر و روشنایی برای دوچرخهسوار در شب ضروری است چه در بیابان و جاده باشید برای دید بهتر و چه در خیابانهای روشن شهر در شب برای جلب توجه رانندگان بسیار مهم است. هماکنون چراغهایی با لامپ LED به بازار آمده است که ضمن کممصرفبودن دارای نور زیاد است و شامل سه، هفت یا 10 لامپ با قابلیت تنظیم برای روشنشدن یک لامپ یا همه لامپها با یکدیگر یا به صورت چشمزن است. برای دوچرخهسوار در شب و در مکانهایی که نور به اندازه کافی وجود دارد، مسئله مهم جلب توجه سایرین است که با شما برخورد نکنند، در این مورد کارایی چراغ چشمکزن به مراتب بهتر از حالت ثابت خواهد بود.
تمام چراغها به گونهای طراحی شدهاند که به راحتی نصب و جدا میشوند و شما در صورت نیاز میتوانید آن را از کوله خود خارج و مانند چراغ قوه استفاده کنید. البته نوعی از چراغها به پیشانی فرد یا کلاه ایمنی نیز بسته میشوند و امکان بستهشدن به فرمان دوچرخه را نیز دارند. چراغ روی پیشانی این مزیت را دارد که با چرخش سر، شما هر جهتی را که بخواهید میتوانید روشن کنید و نیاز نیست که حتما فرمان دوچرخه را بچرخانید و از همه مهمتر در کمپهای شبانه میتوانید از آن بهره ببرید.
قفل دوچرخه
بیشتر کاربرد شهری دارد ولی در تورهای چند روزه برای اقامت شبانه شما بسیار نیاز است تا در کنار چادر یا مکانهای اقامت دوچرخههایتان به جایی یا چند دوچرخه را به هم قفل کنید. توجه کنید که تنه را قفل کنید نه قسمتهای متحرک مانند طوقه یا زین را، چون به راحتی قابل سرقت هستند. در محیط ای کوهستانی به دنج، خلوتبودن و سختبودن مسیر اطمینان نکنید. چرا که در همه مراحل باید احتیاط را حفظ کرد. از قفلهایی که به صورت سیم کابل، جمعشو و کششی هستند استفاده کنید تا بتوانید سه تا پنج دوچرخه را به یکدیگر ببندید.
روکش تنه
برای دو شاخ عقب زیر زنجیر بسیار مهم است و بسیاری از کارخانهها آن را روی دوچرخه عرضه میکنند. از مزیتهای آن این است که روغن رنگ تنه را خراب نمیکند. با وجود روکش، زنجیر دوچرخه در مکانهای ناهموار به علت تکانهای شدید در برخورد با تنه نه صدا میدهد و نه رنگ آن قسمت را خراب میکند. همچنین برای سایر قسمتهای دوچرخه میتوانید از روکشهایی برای محافظت استفاده کنید تا در سفرها و در استفاده از وسایل حمل و نقل، هنگامی که چند دوچرخه در کنار یکدیگر قرار میگیرند باعث آسیب تنه و سایر قسمتهای دوچرخهها نشود. دوچرخه در هنگام سواری کمتر از حمل و نقل آن در معرض آسیب است.
از جاهای مهم و در معرض آسیب دوچرخرخه میتوان از شاخ جلو یا همان کمکفنر نام برد که باید محافظت بشود. دو شاخ عقب نیز در معرض سایش با دیگر تنهها قرار میگیرند. به جای روکش دوختهشده میتوانید از بریدههای تیوپ استفاده کنید که به دور نقاط حساس بپیچید یا از کیف مخصوص حمل دوچرخه استفاده کنید.
زنجیرشور و برسهای شستوشو
برای شستن زنجیر، خودرو، طبق قامه و شانژمان بعد از هر برنامهای که در خاک و گل بودهاید ضروری است. اگر زنجیر هر چند وقت یک بار تمیز نشود و سنگریزهها و خاک در بین زنجیر باقی بماند باعث گشادی و خرابی آن میشود. بسیاری نفت، گازوییل یا بنزین را پیشنهاد میکنند ولی هر یک مزیتها و زیانهایی دارند. به طور مثال بنزین دارای خاصیت چربیشوری خوب، تبخیر و پاکشدن سریع است ولی باعث خشکی قطعات زنجیر میشود، گازوییل باعث چربی بیشتر میشود و تنه و سایر قسمتها را نیز چرب میکند. در کل موادی که به رنگ و قسمتهای لاستیکی دوچرخه آسیب میزنند نباید استفاده شوند. در هر صورت استفاده از آب و پودرهای شستوشو به نظر کمضررتر است، به ویژه در دستگاههای زنجیرشور استفاده از مواد نفتی به بدنه و برسها آسیب میزند. باید بعد از شستوشو زنجیر را خشک و روغنکاری کنید تا زنگ نزند.
روغندان
روغندان برای روغنکاری مجدد در طول برنامه نیاز است چون روغن خود جذبکننده خاک است و با حرکت زنجیر به مرور میریزد، بنابراین در اواسط مسیر زنجیر شما خشک میشود و نیاز به روغنکاری دارد تا روان شود. دوچرخهسواری با زنجیر خشک هم سخت است و هم باعث استهلاک بالای زنجیر میشود. اگر در مسیرهای بارانی یا پر آب مانند رودخانهها حرکت میکنید روغن زنجیر جوابگوی کار شما نخواهد بود و باید از گریسهای مایع که به صورت اسپری هستند استفاده کنید زیرا روغن با نخستین برخورد آب شسته میشود اما دوام گریس بهتر است.
البته گریس برای مسیرهای خاکی اصلا توصیه نمیشود چون با جذب خاک فراوان کارایاش را از دست میدهد و برای روزهای بارانی یا حرکت در مسیرهای آسفالت مناسب است. یک ظرف کوچک روغن مانند ظرفهای قطره چشم تهیه کنید تا هم کمحجم، سبک و قابل حمل و هم دارای در محکم باشد تا کیف شما را کثیف نکند. بهترین روغن برای دوچرخه روغنهایی با درجه پایین و روان هستند. نوعی روغن در بازار وجود دارد که روانکننده، ضد زنگ و پاککننده و برای زنجیر ایدهآل است.
مواد قندی
همراه داشتن مواد قندی در برنامه دوچرخهسواری ضروری است. خصوصا مواد طبیعی مانند کشمش که از زیر زبان یا شکلات که از طریق معده جذب میشود باید به مقدار لازم با خود همراه داشته باشید.
قمقمه آب
همیشه و در همه حال باید آب بنوشید، خصوصا قبل از اینکه احساس تشنگی کنید. در حقیقت در صورت احساس تشنگی بدن شما به آن درجه رسیده که به صورت خشکشدن دهان به شما آلارم میدهد. شما نباید بگذارید بدن شما به آن وضعیت برسد. چرا که در صورت ادامه این وضعیت دچار آسیب میشوید. دوچرخهسواری در محلهای خاکی باعث آلودهشدن قمقمه آب میشود. بهتر است از قمقمه درپوشدار استفاده کنید و جنس قمقمه باید از مواد درجه یک باشد تا آب طعم پلاستیک نگیرد.
برخی قمقمهها دوجداره هستند و توانایی حفظ درجه آب از یک تا چند ساعت را دارند و می توانید آب یخ یا آب جوش در قمقمه را برای ساعاتی داشته باشید.
### پایان خبر رسمی