، رفسنجان , (اخبار رسمی): در این مقاله هر آنچه در مورد اصطلاحات پسته است، به اختصار بیان شده است.
اندازه: به تعداد پسته درصد گرم یا در ۳/۲۸ گرم (یک اونس) اندازه پسته گفته می‌شود.
یکنواختی: به یکنواخت بودن پسته از لحاظ رقم و اندازه گفته می‌شود.
مواد خارجی: به موادی غیر از پسته خوراکی مثل پوست سبز و یا پوست سخت بدون مغز، سنگریزه و غیره که با چشم غیرمسلح قابل مشاهده بوده و به روش‌های مختلف قابل جداسازی باشد، گفته می‌شود.
مغز پسته آزاد: به مغز پسته‌ای گفته می‌شود که از داخل پوست استخوانی خارج شده باشد.
ناخندان: به پسته‌ای گفته می شود که پوست سخت آن در جهت درز و برجستگی طولی به طور طبیعی و مکانیکی شکاف برنداشته باشد.
کم خندان: به پسته خندانی گفته می‌شود که فاصله دو لبه پوست سخت آن کمتر از ۲ میلی متر باشد.
خندان: به پسته‌ای گفته می‌شود که در جهت محور طولی پسته شکاف برداشته باشد.
پوکی: به حالتی گفته می‌شود که مغز پسته کمتر از ۲۵ درصد وزن پسته را شامل شود.
نارسی: به حالتی گفته می‌شود که رشد طبیعی مغز پسته در اثر عوامل مختلف کامل نشده و یا کوچک باقیمانده باشد، در این حالت مغز پسته کمتر از ۴۷ درصد و بیش از ۲۵ درصد وزن پسته را شامل می‌شود.
تندی: به طعم و مزه ناخوشایند ناشی از اکسیداسیون چربی‌ها در مغز پسته گفته می‌شود.
طعم غیرطبیعی: به بو و مزه غیرطبیعی ناشی از نفوذ آلودگی های محیطی و شیمیایی (نظیر نفت، نفتالین، سموم و غیره) در مغز پسته گفته می شوند.
طعم سوختگی: به طعم غیرطبیعی که ممکن است در اثر شرایط نامطلوب فرآوری (درجه حرارت بالا و زمان طولانی) ایجاد شود، گفته می‌شود.
رنگ پوست پسته: رنگ پوست پسته خام عبارت است از رنگ طبیعی پوست سخت که برحسب رقم و نوع عملیات بعد از برداشت معمولاً از شیری تا کرم تیره متغیر است.
در بعضی از ارقام خطوط دودی رنگی در انتهای پوست استخوانی پسته مشاهده می‌شود که طبیعی است.
بدرنگی: به حالتی گفته می‌شوند که پوست سخت در ۲۵ درصد سطح کل و یا ۵۰ درصد سطح یک لپه رنگ طبیعی خود را نداشته باشد (تغییر رنگ به زرد، خاکستری تا سیاه رنگ صورت گرفته باشد).
بدشکلی: به حالتی گفته می‌شود که پسته شکل عادی خود را نداشته باشد و یا در ناحیه غیرشکاف طولی شکستگی پیدا کرده باشد.
گو: در اصطلاح به پسته‌ای گفته می شود که پوست نرم رویی آن جدا نشده و یا بیش از ۲۵ درصد سطح کل پوست سخت را در بر گرفته باشد.
آفلاتوکسین: زهرابه‌ای (سمی) است که به وسیله تعدادی از گونه‌های قارچ آسپرژیلوس (مانند فلاووس و پارازایتیکوس) به وجود می‌آید.
باقیمانده سموم: باقیمانده سموم که پس از عملیات مبارزه شیمیایی با آفات باغی و انباری در محصول پسته مانده باشد.
نیاز سرمایی پسته: همانند سایر درختان خزان کننده، پسته نیز جهت رشد مطلوب در بهار نیاز به یک دوره سرما در فصل رکود دارد. با توجه به نوع رقم نیاز سرمایی پسته از ۴۰۰ تا ۱۴۰۰ ساعت ذکر شده است.
### پایان خبر رسمی