، رفسنجان , (اخبار رسمی): کشت پسته در سایر نقاط ایران سابقه ۲۰۰ ـ ۱۵۰ ساله دارد. علیرغم سابقه طولانی کشت پسته ایران، پسته‌کاری در دهه‌های اخیر توسعه بیش از پیش فزاینده‌ای داشته است.
پسته گیاهی است که از دیرباز در نقاط مختلف ایران مورد کشت و پرورش قرار می‌گرفته است
پسته گیاهی است که از دیرباز در نقاط مختلف ایران مورد کشت و پرورش قرار می‌گرفته است. جنگل‌های وحشی و خودروی پسته در ناحیه شمال شرقی ایران و نواحی هم مرز با ترکمنستان و افغانستان پیشینه‌ای باستانی دارد و تصور می‌رود که درخت پسته حدود ۴ـ۳ هزار سال قبل در ایران اهلی شده و مورد کشت و کار قرار گرفته است.
سبزوار و سرخس را از قدیمی‌ترین مناطق کشت پسته می‌دانند. سابقه کشت پسته در دامغان، سمنان و قزوین را به قرن هفتم هجری و در استان کرمان به قرن دوازدهم هجری نسبت می‌دهند.
کشت پسته در سایر نقاط ایران سابقه ۲۰۰ ـ ۱۵۰ ساله دارد. علیرغم سابقه طولانی کشت پسته ایران، پسته کاری در دهه‌های اخیر توسعه بیش از پیش فزاینده‌ای داشته است.
در مورد مبدأ اصلی درختان پسته در منابع اظهار نظرهای متفاوتی شده است. در منابع مختلف سرزمین‌های بسیاری به عنوان رویشگاه اصلی اولین درختان پسته معرفی می‌شوند.
در برخی از این منابع از سرزمین‌های با اسامی آسیای مرکزی، خاورمیانه و خاور نزدیک به عنوان مبدأ اولیه درختان پسته یاد می‌شود؛ در حالی که اسامی فوق محدوده جغرافیایی کاملاً دقیقی را مشخص نمی‌کند.
در بعضی از منابع از یک یا چند سرزمین به عنوان خاستگاه اولیه درختان پسته نام برده شده است که از جمله آن‌ها ایران، افغانستان، ترکستان، آسیای صغیر، سوریه (شام) و فلسطین هستند.
پاره‌ای هم سواحل مدیترانه و مخصوصاً کرانه‌های فوق در قاره آسیا و در فاصله بین کرانه رود جیحون (در شرق) تا سواحل دریای مدیترانه (در غرب) که مسافتی حدود ۶۰۰۰ کیلومتر داشته و در عرض شمالی ۳۲ تا ۴۰ درجه واقع شده است، را معرفی کرده‌اند.
محمد ابن جریر طبری (قرن سوم هجری قمری) پیدایش پسته را با استقرار حضرت آدم در کره زمین هم زمان دانسته و نوشته است: «گویند میوه‌هایی که خداوند هنگام هبوط به آدم داد 30 جور بود: ده نوع میوه پوست‌دار، ده نوع میوه هسته‌دار و ده نوع میوه بی پوست و بی هسته بوده، میوه‌های پوست دار شامل: گردو، بادام و پسته و غیره» است.
مسعودی، جهانگرد و مورخ مسلمان، نیز در سال ۳۲۲ ه.ق در مروج الذهب و معادن الجواهر، پسته را ره آورد حضرت آدم از بهشت دانسته و نوشته است «چون آدم از بهشت برون شد مشتی گندم و سی شاخه از درختان بهشت همراه داشت که از آن جمله میوه‌های پوست دار مانند بادام و فندق و پسته و غیره بود».
در تورات نیز از پسته سخن به میان آمده است. در باب ۴۳ از سفر پیدایش گفته شده است که «یعقوب هنگام فرستادن فرزندانش به دربار یوسف حاکم، توصیه می‌کند که از محصولات سرزمین خود به عنوان ارمغان برایش ببرند. در زمره این پیشکش‌ها از عسل، کتیرا و پسته نام برده شده است.
درباره محل پیدایش پسته، منابع مختلف نظرهای گوناگون بیان می‌کنند: یک نویسنده فرانسوی آن را بومی ایران، عربستان و سوریه دانسته است.
دانشنامه بریتانیکا پسته را بومی ایران می‌داند، دانشنامه آمریکانا پسته را از آسیای غربی می‌داند. لاروس آن را به آسیای صغیر نسبت می‌دهد، در کتاب دانشنامه فارسی خاورمیانه و نواحی مدیترانه و در کتاب المنجد از ترکستان به عنوان زادگاه پسته یاد کرده‌اند.
کاردوو (دانشمند فرانسوی) می‌گوید پسته بومی ایران و عربستان و سوریه است.
در دایره المعارف‌ها نظریات مختلفی در این ارتباط ابراز شده است: در دایره المعارف برینتمیگت پسته بومی ایران، دایره المعارف آمریکانا آسیای غربی، لاروس آسیای صغیر، دایرهالمعارف فارسی خاورمیانه و نواحی مدیترانه و در کتاب المنجد ترکستان به عنوان منشأ درخت پسته معرفی شده است.
علاقه‌مندان به خرید بهترین بسته می‌توانند به فروشگاه اینترنتی پسته دات کام مراجعه کنند.
### پایان خبر رسمی