، تهران , (اخبار رسمی): برای یک نوازنده تازه کار، دیدن نوازندگی اساتید و کسی که بدون نگاه کردن به سازش، اجرا میکند، بسیار جالب توجه است. چگونه میشود بدون نگاه کردن به دسته ساز، پردهها، و ...، به راحتی و بدون اشتباه نوازندگی کرد؟
همیشه و در جلسه اول آموزش، اساتید به شاگردان تمرینهایی میدهند که شاید به ظاهر هیچ ارتباطی به یادگیری ساز نداشته باشند، ولی در دراز مدت میتوانند تواناییهایی خاص را در هنرجو ایجاد کنند
به گزارش موسیقی هنری ایران و رضا کلانتری، پاسخ اصلی به این پرسش همانند پاسخ به این سوال است که چگونه میشود در یک کار متبحر شد؟
روشن است که با تلاش و پشتکار فراوان و تمرین و تکرار درست هر کاری، میشود به توانایی انجام دادن آن کار رسید. ولی این یک پاسخ بسیار کلیشهای و کلی است. حال ببینیم در این مورد خاص، چه کار میشود کرد.
آنچه که همیشه در کلاس ساز، به شاگردان گفته میشود این است که یادگیری نوازندگی و نواختن ساز، در آغاز راه، یادگیری کاری است بسیار دقیق و حساس که باید به روش درست و با حساسیت بالا انجام شود.
نواختن ساز هم مانند همه کارها، دارای قوانینی است که برای یادگیری تکنیکهای اجرایی آن، باید با دقت به دستوراتش عمل کرد. گاهی دیده میشود که تمامی موارد در طی سالها با دقت اجرا میشود، ولی نتیجهای که در انتظارش هستیم حاصل نمیشود. اینجا است که باید یک بازنگری کامل از مراحل یادگیری انجام شود.
گاهی عدم رعایت یک نکته شاید به ظاهر ساده، شاگرد را به مسیری میبرد که از هر لحاظ درست ولی کامل نیست. حال باید به پرسش خودمان که چطور با چشم بسته نوازندگی کنیم برگشت، راههایی که به ذهن میرسد را بررسی کرد.
تمرین در اتاق تاریک
یکی از راههایی که شاید میشود به آن فکر کرد. ولی، تصور کنید که دسته ساز و پردهها را هنوز به خوبی نمیشناسید و از نظر تشخیص نتها هم به سطحی نرسیدید که بتوانید صداها را بشناسید، در نتیجه تمرین در فضای تاریک، عملا برای شاگرد مبتدی و حتی متوسط، کاری بیهوده است. در ضمن، در تاریکی، امکان دیدن نت و درس نیز وجود ندارد.
بستن چشمها هنگام نوازندگی
این راه هم تقریبا شبیه راه قبلی است و واضح است که راه خوبی برای رسیدن به هدف نیست.
نگاه نکردن به دسته ساز
برای شاگرد مبتدی و حتی متوسط نگاه نکردن به دسته ساز، مانند چشم بسته راه رفتن در خیابان است. یک شاگرد مبتدی، باید با نگاه کردن به دسته ساز، شکل درست دست گرفتن ساز و انگشتگذاری را به صورت دائم بررسی کند تا شکل دست به صورت درست باشد و در پردهگیری و انگشتگذاری اشتباه نشود. پس این راه هم نمیتواند راه درستی باشد، زیرا شاگرد را دچار مشکلاتی در استایل و در نهایت کند پیش رفتن در یادگیری میکند. با بررسی موارد بالا، میتوان درمییافت که هیچکدام راههای مناسبی نیستند.
پس باید چه کنیم؟
همیشه و در جلسه اول آموزش، اساتید به شاگردان تمرینهایی میدهند که شاید به ظاهر هیچ ارتباطی به یادگیری ساز نداشته باشند، ولی در دراز مدت میتوانند تواناییهایی خاص را در هنرجو ایجاد کنند. یکی از این موارد، تمرین نوازندگی جلوی آینه است.
تمامی مراحل تمرین نوازندگی شاگرد، باید جلوی آینه باشد. حال ببینیم تمرین جلوی آینه چه فایده ای برای نوازنده دارد.
زمانی که جلوی آینه نوازندگی میکنید، در واقع تصویری که از خود میبینید، کاملا برعکس است. در روزهای اولی که شروع به این کار میکنید، به سختی میتوان پردههای ساز را پیدا کرد. پردههایی که در حالت عادی، به راحتی انگشتگذاری میکردید. تصویری که میبینید مانند این است که فردی دیگر رو به روی شما نشسته است و شما هم هیچ کنترلی بر روی حرکاتش ندارید.
با ادامه تمرین جلوی آینه و پس از مدتی، به قابلیتی میرسید که شگفت انگیز است. با نگاه کردن به خودتان در آینه، به راحتی پردههای ساز را میتوان پیدا کرد و بسیار با سرعت انگشتگذاری کرد.
دیگر نیازی به دیدن مستقیم دسته ساز نیست. در واقع با این کار، اندازههای دسته ساز را از نظر ذهنی، برای خود ترسیم کرده و به ذهنتان سپردهاید. و در این حالت، اگر چشمان را ببندید هم، میتوانید با توجه به ثبت شدن فواصل پردههای ساز در ذهن، به راحتی پرده گیری کنید.
تمامی مراحل تمرین نوازندگی شاگرد، باید جلوی آینه باشد
البته لازم به ذکر است که، در نوازندگی به این شکل، گاهی لازم است دسته ساز را دید تا با توجه به تغییر پوزیشن و حرکت در دستانهای مختلف، یک یادآوری از موقعیت دست بر روی دسته ساز داشت، کاری که همه اساتید انجام میدهند.
یکی از این موارد، تمرین نوازندگی جلوی آینه است
با تمرین جلوی آینه، به تناوب به نت و درسی که باید اجرا کنید هم به راحتی نگاه میکنید و در کنار آن، تصویر خود را در آینه میبینید. با این کار هم نت و درس پیش روی شماست هم تصویر خودتان در آینه.
از دیگر فواید تمرین جلوی آینه، بررسی چگونگی نشستن، دست گرفتن ساز، دیدن حالت دست و صورت و بدن در هنگام نوازندگی، کم کردن و از بین بردن استرس نوازندگی، و به مرور ایجاد اعتماد به نفس در نوازنده و تمرین همنوازی با یک نوازنده دیگر است. با تمرین جلوی آینه، از نظر ذهنی و تصویری همیشه در حال همنوازی با یک نوازنده دیگر هستید.
پس با تمرین جلوی آینه، میتوان به قابلیت نوازندگی بدون نگاه کردن دائم به دسته ساز هم رسید.
### پایان خبر رسمی