، مشهد , (اخبار رسمی): مصرف به اندازه‌ی پروتئین برای حفظ سلامتی ضروری است. مصرف پروتئین کافی و باکیفیت برای ورزشکاران و کسانی که می‌خواهد وزن کم کنند، اهمیت بسیاری دارد. کمبود پروتئین می‌تواند علائمی در بدن بر جای بگذارد.
مصرف به اندازه‌ی پروتئین برای حفظ سلامتی ضروری است. مصرف پروتئین کافی و باکیفیت برای ورزشکاران و کسانی که می‌خواهد وزن کم کنند، اهمیت بسیاری دارد. کمبود پروتئین می‌تواند علائمی در بدن بر جای بگذارد
اضطراب، از دست دادن حجم عضلانی و کلسترول بالا تنها چند مورد از علائم کمبود پروتئین در بدن هستند.در ادامه نشانه‌ها و علائم کمبود پروتئین در بدن بررسی شده است.
هوس‌های غذایی
هوس‌های غذایی پایدار و نیاز به خوردن تنقلات متنوع ممکن است نتیجه یک رژیم غذایی کم پروتئین باشد. کاهش پروتئین می‌تواند قند خون را نیز تحت تاثیر خود قرار دهد.
چشم‌های ورم کرده
کاهش میزان پروتئین پلاسمای خون منجر به حالتی به نام Oedema می‌شود. این کاهش پروتئین ممکن است توسط ریه‌ای ایجاد شود که به قدر کافی آهن دریافت نمی‌کند. در واقع کم خونی حاصل از کمبود آهن برای ساختن هموگلوبین است که منجر به ایجاد ورم می‌شود.
کلسترول خون بالا
کلسترول و تری‌گلیسرید بالا تنها نتیجه‌ی مصرف غذاهای چرب نیستند. ممکن است افزایش کلسترول و تری‌گلیسرید نتیجه‌ی افزایش التهابات، عدم ثبات هورمونی و رژیم‌های غذایی سرشار از غذاهای فرآوری‌شده و شیرین باشند. اگر قرار است غذاهای شیرین، غلات تصفیه‌شده و غذاهای حاضری بسته‌بندی را جایگزین پروتئین‌ها کرد، کم‌کم کلسترول خون شروع به افزایش می‌کند و کبد و سلول‌های بدن نمی‌توانند چربی‌ها را به‌طور مؤثری مورداستفاده قرار دهند. برخی مطالعات نشان می‌دهند که کاهش مصرف پروتئین‌ها خطر بیماری‌های قلبی را افزایش می‌دهد.
افزایش اضطراب و بدخلقی
اسیدهای آمینه در ساختمان دسته‌ای از پیام‌رسان‌های عصبی وجود دارند که وظیفه‌‌ی کنترل حال روحی را به عهده دارند. پروتئین‌ها به ترشح هورمون‌های مغزی مانند دوپامین و سروتونین کمک می‌کنند. این هورمون‌ها در ایجاد احساسات مثبت مانند آرامش، هیجان و خوشبینی مؤثرند.
از دست دادن حجم عضلانی
عضلات بزرگترین مخزن پروتئین بدن هستند. وقتی پروتئینی که از غذاها گرفته می‌شود کم باشد بدن پروتئین مورد نیاز خود را از عضلات اسکلی می‌گیرد تا به بافت‌ها و عملکردهای مهم‌تر بدن اختصاص دهد. در نتیجه ار جمله مهمترین علائم کمبود پروتئین از دست رفتن بافت عضلانی است. حتی کمبود خفیف پروتئین نیز می‌تواند باعث از دست رفتن عضلات، مخصوصا در افراد کهنسال شود. با بالا رفتن سن باید مقدار مصرف پروتئین را نیز افزایش داد تا جلوی تحلیل رفتن عضلات گرفته شود.
بهبود و بازیابی آهسته از صدمات
برای درمان و ساخت دوباره سلول‌ها، بافت‌ها و پوست بدن به پروتئین نیاز دارد. برای اینکه سیستم ایمنی قوی‌تری داشت باید بدن پروتئین کافی دریافت کند.
گونه‌های پف آلوده
گونه‌های پف کرده می‌توانند ناشی از غدد بزاقی متورم باشند و عدم تعادل پروتئین – کربوهیدرات را به خوبی نشان دهند. این تورم ممکن است در هر مرحله‌ای از بیماری رخ دهد و منجر به پژمردگی و افت این بافت گونه شود.
فشار خون پایین و ضربان قلب پایین
هنگامی که فردی با کمبود پروتئین مواجه می‌شود، پروتئین‌های خون بدن انسان و فشار خون افت می‌کنند. این شرایط می‌تواند بر عملکردهای دیگر در بدن تاثیرگذار باشد زیرا بافت‌های حیاتی به میزان کافی مواد مغذی دریافت نمی‌کنند. اگر درصد چربی بدن بیش از اندازه پایین باشد یا به میزان کافی پروتئین مصرف نشود، امکان مواجهه با شرایطی به نام کندکاری قلب وجود دارد. در نتیجه کاهش ضربان قلب احتمال تنگی نفس، سبکی سر، و حتی غش وجود دارد.
موهای ظریف
ظرافت موها علاوه بر علل ژنتیکی می‌تواند به خاطر کمبود پروتئین باشد. در این صورت بدن شروع به«حفظ منابع» می‌کند و جلوی رسیدن پروتئین ارزشمند به موها و ناخن‌ها را می‌گیرد. به همین خاطر علائم مربوط به مو و ناخن شاخص‌های مهمی در تشخیص کمبود پروتئین به حساب می‌آیند. علاوه بر این ارتباط ریزش مو با کمبود پروتئین شاید در ظاهر عجیب به نظر برسد ولی زمانی که با کمبود این ماده مواجه شد بدن در حالت مقاومت و صرفه جویی قرار می‌گیرد و سعی می کند کمترین مقدار پروتئین را مصرف کند.
پوست خشک
کمبود پروتئین می‌تواند به خشک، شکسته و فَلسی شدن، تغییر رنگ و ایجاد لکه‌هایی شبیه به آفتاب سوختگی روی پوست منجر شود. آسیب دیدن پوست راه ابتلا به عفونت‌های قارچی مانند Candida را باز می‌کند.
افزایش شدت عفونت‌ها
از دیگر علائم کمبود پروتئین تضعیف سیستم ایمنی بدن است. تضعیف سیستم ایمنی بدن می‌تواند خطر افزایش شدت عفونت‌ها را در پی داشته باشد. تحقیقات نشان داده برنامه‌های غذایی که تنها 2 درصد پروتئین در خود دارند، موجب افزایش ابتلای افراد به بیماری‌هایی مانند آنفولانزا می‌شوند. در مقابل برنامه‌های غذایی که بیش از 18 درصد آنها پروتئین است فرد را تا حدود زیادی در امان نگه می‌دارند. تحقیقات نشان داده حتی کمبود خفیف پروتئین نیز می‌تواند باعث تضعیف سیستم ایمنی بدن شود.
سوء جذب غذایی
اگر به میزان کافی پروتئین مصرف نشود، بدن می‌تواند با شرایطی دشوار برای دریافت و جذب مواد مغذی دیگر مانند نیاسین، آهن، روی، و کلسیم مواجه شود.
چاقی
پروتئین‌ها نسبت به کربوهیدرات‌ها و چربی‌ها قدرت سیرکنندگی بیشتری دارند. بنابراین می‌توانند از پرخوری و خوردن هله‌هوله‌ها پیشگیری کنند. پروتئین‌ها به تثبیت قند خون کمک می‌کنند و از سوی دیگر در حفظ و افزایش حجم عضلات مؤثرند. عضلات در طول روز کالری مصرف می‌کنند. بنابراین هرچه میزان عضلات بیشتر باشد، کالری بیشتری در روز مصرف می‌شود. این افزایش کالری مصرفی و احساس سیری می‌تواند موجب جلوگیری از افزایش وزن شود.
افزایش خطر شکننده شدن استخوان ها
عضلات تنها بافتی نیستند که به دلیل کمبود پروتئین آسیب می‌بینند، بلکه استخوان‌ها نیز در خطرند. مصرف نکردن پروتئین به اندازه کافی می‌تواند استخوان‌ها را ضعیف کند و خطر شکستگی را افزایش دهد. یک تحقیق که روی خانم‌های یائسه انجام شد نشان داد مصرف پروتئین به اندازه کافی، می‌تواند خطر شکننده شدن استخوان را کاهش دهد. خوردن پروتئین به اندازه کافی در روز می‌تواند روند از دست دادن استخوان را مخصوصا در سنین بالا، تا حدود زیادی کاهش دهد.
بی‌نظمی چرخه‌های قاعدگی
یکی از شایع‌ترین علل بی‌نظمی چرخه‌های قاعدگی و عدم باروری زنان اختلالی به نام سندروم تخمدان پلی‌کیستیک است. چاقی و پیش‌دیابت یا دیابت دو عامل مهم در بروز این اختلال هستند. در واقع ۵۰ تا ۷۰ درصد زنان مبتلا به سندروم تخمدان پلی‌کیستیک از مقاومت به انسولین رنج می‌برند. رژیم غذایی کم‌پروتئین و سرشار از قندها و کربوهیدرات می‌تواند موجب بروز مقاومت به انسولین، خستگی، التهابات و افزایش وزن شود. نتیجه‌ی این امر اختلال در توازن هورمون‌های زنانه‌ای (شامل استروژن، پروژسترون و DHEA) است که مسئول تنظیم چرخه‌های قاعدگی هستند.
علاقه مندان به کسب اطلاعات بیشتر می‌توانند به سایت دکتر رویا خادمیان به آدرس dr-khademian.ir مراجعه کنند.
### پایان خبر رسمی