، تهران , (اخبار رسمی): بر پایه شواهد موجود کامبوچا فقط قارچ نیست بلکه موجودی است که از همزیستی قارچ و جلبک بوده و به همین دلیل می‌تواند هم مخمرها و هم باکتری‌های بدن را تأمین کند.
تحقیق و بررسی‌های بسیاری در مورد چای کامبوچا توسط محققین مختلف انجام گرفته که در ادامه برخی از تحقیقات مذکور در طی 40 مقاله ارائه شده و بسیاری از این مطالعات بر روی حیوانات (موش‌ها) در چین یا هند انجام پذیرفته و شامل آزمایش اثرات چای کامبوچا بر بیماری‌های مختلف بوده که برخی از نتایج یافت شده ذکر شده است.
تحقیقی در سال 2012 بر روی خواص کاهنده قند و چربی خون، جلوگیری از تشکیل سنگ (در مثانه یا کیسه صفرا)، توسط چای کامبوچا بر روی موش‌های صحرایی دیابتی ناشی از آلوکسان که توسط آلولو و همکاران انجام شد، منتشر شده که به شرح زیر است:
این موجودات گیاهی از بیست و پنج میلیون سال پیش روی زمین شروع به زیست کرده‌اند که در ابتدا به صورت جلبک‌هایی بوده که به فضای اقیانوس محدود می‌شده، اما بعد از گسترش آنها در زمین به صورت واحد که همان گلسنگ است درآمده و فقط به شکل همزیستی یا قارچ قادر به ادامه حیاط هستند.
نظر پاستور ویدینجر گیاه شناس نامی، در مورد کامبوچا
تولید مثل آن، مانند مخمرها، از طریق هاگ صورت نمی‌گیرد. پس می‌توان گفت که کامبوچا یک گلسنگ است. گلسنگ‌ها قدیمی ترین اجزای غذایی و درمانی بشر به شمار می‌آیند. این موجودات گیاهی حدود 205 میلیون سال پیش روی زمین ظاهر شدند. جلبک به قارچ غذا و هیدرات کربن می‌رساند و قارچ آب و مواد معدنی لازم را برای جلبک تأمین می‌کند. قارچ کامبوچا فقط یک قارچ نیست، بلکه موجودی است که از همزیستی جلبک و قارچ پدید آمده است. یک جلبک کامبوچای بالغ پوسته‌ای سخت و ژلاتین مانند تشکیل می‌دهد که به اندازه محیط ظرفی است که در آن کشت داده می‌شود.
پاستور ویندینجر طی سفری که به تایوان داشته با شربت ترش و شیرینی (کامبوچا) که موجب رفع خستگی و آرامش وی شده است آشنا شده و از آشنایی با این قارچ بسیار خرسند بوده و به کشت آن مبادرت ورزیده است. امروزه دانشمندان و محققان در زمینه‌ی داروهای طبیعی تحقیقات زیادی روی این قارچ انجام داده‌اند که موجب شگفتی است یکی از قابل قبول ترین این تحقیقات که در دانشگاه امسک در روسیه و همچنین در کشورهای غربی توسط دکتر رودلف اسکلنر اراده شده که در آن زمان اکثر روزنامه‌های آلمان درباره تحقیق دکتر اسکلنر صحبت می‌کردند.
او اهل آلمان شرقی بود و طب را در دانشگاه پراگ فرا گرفت و به قارچ کامبوچا برای اولین بار در صومعه‌‌ای برخورد کرد. وی طی جنگ جهانی به کشت قارچ کامبوچا پرداخت و تحقیقات عملی خود را بر روی این قارچ انجام داد. در سال‌های 1960، نتایج تحقیقات خود را در نشریات علمی منتشر کرد، که حاصل آن افزایش آگاهی درباره خواص درمانی و تقویتی کامبوچا بود.
دکتر اسکلنر کامبوچا را برای درمان بیماری‌های دیابت، فشار خون بالا، اختلالات گوارشی، دفع و همچنین رماتیسم و نقرس با موفقیت تمام به کار می‌برد.
وی محدوده کاری خود را بر درمان سرطان متمرکز کرد و کامبوچا را در این برنامه گنجاند. روش های درمانی او چندان با توفیق همراه بود، که بیشتر پزشکان به پیروی از او پرداختند. محققان بر این باورند که این نوشیدنی سبب سلامتی و درمانگر بیماری سرطان است.
از زمانی که دکتر ورونیکا کارستنز از کامبوچا برای درمان سرطان همسر رئیس جمهور اسبق آلمان استفاده کرد این شربت خوش طعم به عنوان داروی سرطان از طرف دکتر اسکلنر و دکتر کارستنز معرفی شد.
همچنین هنگامی که معلوم شد رونالد ریگان، رئیس جمهور اسبق ایالات متحده دچار سرطان شده است، گزارش‌هایی مربوط به درمان او تحت الشعاع موضوعات مهم سیاسی قرار گرفت. گونتر فرانک، محقق و نویسنده معروف می‌گوید که ریگان از طریق مطالعه زندگینامه‌ی الکساندر سولژ نیتسین نویسنده و برنده جایزه نوبل، با کامبوچا آشنا شد.
هنگامی که پزشکان تشخیص داده بودند که سولژ نیتسین دچار سرطان شده است، وی را در بخش سرطان بیمارستانی در تاشکند بستری کردند. سولژ نیتسین روزانه یک لیتر از چای کامبوچا را می‌نوشید و پزشکان متوجه شدند که با مصرف این نوشیدنی سرطان سولژ نیتسین در همان حد متوقف شد. در پی این اطلاعات، قارچ کامبوچا از ژاپن برای ریگان آورده شد و نوشیدنی کامبوچا برای او تهیه شد و رونالد ریگان، رئیس جمهور اسبق ایالات متحده با مصرف روزی یک لیتر از این شربت پیشرفت سرطان خود را متوقف کرد و توانست دوره‌ی ریاست جمهوری خود را به پایان برساند. دکتر رابرت. ای. ویلنر آمریکایی در کتاب خود با عنوان درمان سرطان از کامبوچا به عنوان درمانی موثر یاد می‌کند.
### پایان خبر رسمی