، شیروان , (اخبار رسمی): تا پیش از سال ۱۸۵۱ میلادی کندوهای جعبه‌ای قاب‌دار هم ساخته شد ولی فاصله قاب‌ها و فاصله بین قاب‌ها و بدنه کندو به نحوی بود که زنبورها، قاب‌ها را به وسیله موم و بره موم به همدیگر و همچنین به بدنه کندو می‌چسباندند و به همین دلیل برداشتن قاب‌ها بسیار سخت و نیازمند بریدن مقدار زیادی موم بود.
تحولات مهم تاریخ زنبورداری را می‌توان به سه دسته مختلف تقسیم کرد:
۱- کشف حقایق مهم درباره زنبور عسل
لوئیس مندز دی تور (Luis Mends Detur) اسپانیایی در سال ۱۵۸۶ کشف کرد که ملکه زنبور عسل ماده است و تخم‌ها توسط ملکه گذارده می‌شود و ملکه مادر تمام زنبورهای درون کندو است.
باتلر (Buttler) محقق انگلیسی در سال ۱۶۰۹ میلادی در کتابش به نام Femine Monarchie زنبورهای نر در کندو را مشخص کرد.
در سال ۱۶۳۷ رمنانت (Remnant) بیان کرد که همه زنبورهای کارگر درون کندو ماده هستند.
در سال ۱۷۷۴ میلادی موربوست، موضوع جفت‌گیری ملکه با زنبورهای نر را مشخص کرد، روبز در سال ۱۷۵۰ میلادی به تشریح تولید موم پرداخت و در سال ۱۷۷۱ میلادی، جانشاه گرده افشانی گل‌ها توسط زنبور عسل را مشخص کرد.
۲- پیشرفت حرفه زنبورداری
زنبورداران هر بار که قصد برداشت عسل از کندوهای بومی را داشتند به مسائل و مشکلات بسیاری برخورد می‌کردند و بدون بیرون کردن یا در بعضی موارد از بین بردن زنبورها دستیابی به عسل درون کندو برای آنها ناممکن بوده است. در نتیجه برای حل این مسئله سه روش زیر را ابداع کردند:
در روش اول چند کندو با یکدیگر ادغام می‌شدند تا علاوه بر امکان برداشت عسل بدون از بین بردن زنبورها یک کندوی پرجمعیت و نیرومند جهت زمستان گذرانی ایجاد شود.
در روش دوم زنبوردار در هر سال، زمان جمع‌آوری عسل یک سوم شان‌های کندوهای بزرگ را جدا می‌کرد و استفاده می‌کرد، زنبورها در سال آینده قسمت بریده شده را بازسازی می‌کردند.
در روش سوم، یک قسمت اضافی روی کندوی اصلی قرار می‌گرفت تا زنبورها درون آن شان بسازند و عسل ذخیره کنند. پس از آن در زمان برداشت عسل زنبوردار آن قسمت را که سرشار از عسل بود را برمی‌داشت و دوباره در سال بعد آن قسمت را روی کندو قرار می‌داد.
تحولات مهم تاریخ زنبورداری
تحولات مهم تاریخ زنبورداری بسیار جالب است. تا پیش از سال ۱۸۵۱ میلادی کندوهای جعبه‌ای قاب‌دار هم ساخته شد ولی فاصله قاب‌ها و فاصله بین قاب‌ها و بدنه کندو به نحوی بود که زنبورها قاب‌ها را به وسیله موم و بره موم به همدیگر و همچنین به بدنه کندو می‌چسباندند و به همین دلیل برداشتن قاب‌ها بسیار سخت و نیازمند بریدن مقدار زیادی موم بود.
تا اینکه در سال ۱۸۵۱ میلادی، لورنزو لورایین لانگستروت که اهل فیلادلفیای آمریکا بود، کشف کرد در صورتی که فاصله میان قاب‌ها و فاصله میان قاب‌ها و بدنه کندو ۹٫۳ میلی‌متر انتخاب شود، زنبورها دیگر قاب‌ها را به یکدیگر و به بدنه کندو متصل نمی‌کند. پس از آن لانگستروت این فاصله را فضای زنبور نامید و همین اصلِ فضای زنبور به عنوان مهم‌ترین دگرگونی در ایجاد کندوهایی با قاب‌های متحرک در صنعت زنبورداری پذیرفته شد.
بعد از اختراع ماندگار لانگستروت در سال‌های ۱۸۵۱ تا ۱۸۷۱ میلادی ابزارهای دیگری مثل برگه مومی آج‌دار یا موم پرچ شده، دستگاه استخراج عسل از موم یا اکستراکتور، دودی و شبکه ملکه (جداکننده یا پنجره ملکه) اختراع شذ. در واقع در طول ۱۳۰ سال قبل، هیچ مورد مهمی که بتوان نام اختراع را روی آن گذاشت در صنعت زنبورداری جهان وارد نشده است و صرفاً در شکل و نوع اختراعات ذکر شده تفاوت و تنوع‌هایی به وجود آمده است.
پیدایش و توسعه زنبورداری
اگر چه شواهد حاکی از آن هستند که زنبورداری نیز به قرن هفتم پیش از میلاد باز می‌گردد و توسعه بازار برای خدمات گرده‌افشانی بسیار جدیدتر است.
در سال ۱۸۹۸ همزمان با نشان دادن ارزش زنبورها در بهبود محصولات کشاورزی مثل شبدر، گندم سیاه و بیشتر میوه‌ها به آنها اشاره شد. اولین کلونی‌های ثبت‌شده برای گرده‌افشانی در آمریکای شمالی در سال ۱۹۱۰ بود، در حالی که اولین زنبور برای گرده‌افشانی در نیوجرسی در سال ۱۹۰۹ اجاره شد. پرورش‌دهندگان پنبه شروع به اجاره کندو برای »خدمات گرده‌افشانی» در جنگ جهانی اول کرده‌اند و موفقیت آنها منجر به توسعه روش‌های مشابه پرورش دهندگان میوه و خشکبار شده است.
این تحقیق به بررسی توسعه سریع بازارهای گرده‌افشانی در اوایل دهه ۹۰ میلادی برای تولید بذر یونجه پس از تحقیقات اشاره کرد.
همچنین نشان داد برخی از افراد در ماه‌های فوریه و مارس قسمتی از مستعمرات خود را به کالیفرنیا انتقال می‌دادند. در آن زمان، هزینه گرده‌افشانی کمی کم‌تر برای سیب‌های محلی و گیلاس بودکه در بین اولین محصولات گرده‌افشانی شده در واشنگتن در بهار بود.
۳- انتشار زنبور عسل در جهان
همان‌گونه که اشاره شد زنبور عسل، متعلق به دنیای قدیم است و پیش از قرن ۱۶ میلادی زنبور عسل در دنیای جدید یعنی آمریکا، استرالیا و زلاندنو وجود نداشته است. زنبور عسل نیز مثل اکثر حیوانات اهلی در مهاجرت‌های انسان همراه بوده و هر جا که انسان می‌رفته آنها را منتقل می‌کرده است. بعد از کشف قاره‌ای نو، زنبور عسل نیز به آنجا راه پیدا کرده و مستقر شده است.
### پایان خبر رسمی