، تهران , (اخبار رسمی): بخشی از عدم اعتماد در حوزه گارانتی به دلیل ناآگاهی خریداران از شرایط یک گارانتی (از نظر قانونی) است که باعث شده برخی از مشتریان دچار این تصور شوند که با داشتن یک گارانتی، شرکت باید همه مشکلات پیش آمده را حل کند.
به گزارش اخبار رسمی و به نقل از روابط عمومی گارانتی آروند، اطلاعات عمومی در ایران در حوزه گارانتی متاسفانه ضعیف است؛چرا که به واسطه فعالیت شرکت های نامعتبر در حوزه گارانتی، اعتماد به این نوع خدمات به شدت ضعیف شده و از همین رو فرهنگ سازی و ایجاد جریان مثبتی از خدمات گارانتی و ضمانت تکمیلی، بسیار سخت است.
بخشی از عدم اعتماد در حوزه گارانتی به دلیل ناآگاهی خریداران به شرایط یک گارانتی از نظر قانونی است که سبب شده اغلب برخی از مشتریان دچار این تصور شوند که با داشتن یک گارانتی، شرکت باید همه مشکلات پیش آمده را حل کند؛ حال آنکه گارانتی تعهد تعمیر و یا حتی تعویض قطعات تنها برای مشکلاتی است که در یک زمینه مشخص و بدون دخالت کاربر بر روی دستگاه رخ می‌دهد.
بر این اساس، ارائه گارانتی تنها از سوی شرکت سازنده معنا پیدا می کند اما بخش دیگری از عدم اعتماد در حوزه گارانتی به دلیل عدم مسئولیت پذیری بعضی شرکت ها در حوزه گارانتی است که سعی می کنند تا به کمک بعضی خلاءهای قانونی و نظارتی از زیر تعهدات خود شانه خالی کنند.
همچنین نبود نمایندگان رسمی سازندگان کالا در ایران، سبب شده تا شرکت‌های ثالث (که مسئولیت خدمات پس از فروش آنها را به عهده گرفته اند)، به جای ایجاد اعتبار برای برند تنها به فکر منفعت طلبی و سود باشند؛ این در حالی است که ارائه خدمات پس از فروش یک سرفصل هزینه ای در واحد مالی شرکت ها به حساب می آید و در راستای کاهش خسارت های مشتریان است.
در واقع خدمات پس از فروش با تقبل بخشی و یا همه خسارت به وجود آمده برای مشتری (در صورتی که در شرایط گارانتی باشد) هزینه ای را برای شرکت سازنده تحمیل می کند تا در ازای آن اعتبار بهتر برای برند ایجاد کند.
در همین راستا و با توجه به درصد بالای خرابی دستگاه های IT که در آن عامل انسانی دخیل است، نیاز بازار خدماتی فراتر از گارانتی های موجود است.
در واقع نیاز بازار صرفا با گارانتی هایی که شرکت ها ارائه می کنند راضی نمی شود و بسیاری از خسارت هایی که به مشتریان تحمیل می شود توسط گارانتی تحت پوشش قرار نمی گیرد.
همین مسائل سبب شده تا با توجه به نیاز بازار، خدماتی به نام ضمانت نامه تکمیلی از سوی بعضی شرکت ها ارائه شود.
بر پایه این گزارش، مهم ترین تفاوت این نوع ضمانت نامه‌ها با ضمانت نامه های مرسوم در بازار در مرجع ارائه دهنده و موارد تحت پوشش است.
بدان معنی که یک گارانتی، از سوی سازنده دستگاه و تنها در خصوص حوادثی که عامل انسانی در ایجاد آن دخیل نباشد معنا پیدا می کند ؛در حالی که ضمانت تکمیلی خدماتی است که سایر شرکت ها نیز(در صورت وجود زیرساخت های داخلی، دانش کافی و مجوزات لازم) امکان ارائه آن را دارا هستند.
در این روش حتی مشکلاتی که عامل انسانی در ایجاد آن بر روی دستگاه دخیل بوده است، هم جواب داده می شود.
درک این تفاوت ها سبب می شود که مشتریان در انتخاب و تصمیم درهنگام خرید خود هوشمندانه اقدام کنند و همچنین در صورت بروز مشکل برای دستگاه های خود، انتظار معقول و منطقی از شرکت های گارانتی کننده داشته باشند.
همچنین، شرکت های گارانتی کننده نیز امکان شانه خالی کردن از مسئولیت ها و تعهداتی که در ابتدا به آن پایبند شده اند، را نداشته باشند.
با جمع بندی چنین گزارش هایی از مراجع ذی صلاح می توان مدعی شد که در حقیقت فرهنگ خرید و مصرف کالاهای IT در ایران در یک مرحله گذار، از صرفا داشتن یک کالای IT برای پاسخ به نیازهای اجتماعی به یک کالای کاربردی است که در صورت نقص در آن به زندگی روزمره افراد نیز خلل ایجاد می کند؛ لذا کم کم ارائه خدمات مطلوب و مناسب در هنگام بروز مشکل جز نیازها و دغدغه های اصلی خریداران به حساب می آید.
در همین راستا شرکت آروند به عنوان یکی از شرکت های ارائه دهنده خدمات ضمانت تکمیلی در ایران امیدوار است تا حتی به ازای تحمیل هزینه به آن ها به صورت تدریجی فرهنگ ضمانت نامه و ضمانت تکمیلی در ایران به درستی نهادینه شود تا مشتریان دریابند چه خدماتی از چه نوع ضمنانت نامه ای باید توقع داشته باشند؛ همچنین تا چه حد داشتن ضمانت تکمیلی، آسودگی خیال در خرید کالای IT است.
### پایان خبر رسمی