، تهران , (اخبار رسمی): به گفته وزیر نفت، شرکت های E&P شرکت هایی دانش بنیان هستند که دارایی شان توانمندی مهندسی، مدیریتی و فنی است و به طور قطع تشکیل شرکت های E&P ایرانی و بالغ شدن آنها می تواند به کسب در آمد ایران از خارج کشور کمک و مجموعه صنعت نفت کشور را تقویت کند.
به گزارش اخبار رسمی به نقل از روابط عمومی شرکت ملی نفت ؛ با توجه به تاکید وزیر نفت مبنی بر لزوم گسترش فرایند اکتشاف و بهره برداری، بالا بردن ظرفیت تولید نفت و گاز در کشور، افزایش مستمر ضریب بازیافت از مخازن، ارتقای فناوری های ملی و تقویت ظرفیت های ایرانی غیردولتی برای حضور در فعالیت های صنعت نفت، ایجاد زمینه های ظهور، حضور و توسعه شرکت های اکتشاف و تولید (E&P) در فرایندهای اکتشاف و بهره برداری نفت و گاز از طریق مشارکت با شرکت های بین المللی در دستور کار وزارت نفت قرار گرفته است.
در این راستا معاونت امور مهندسی وزارت نفت در اردیبهشت ماه امسال فراخوانی با عنوان شناسایی و ارزیابی شرکت های ایرانی متقاضی برای حضور و فعالیت های در پروژه های اکتشاف و تولید اعلام کرد و از متقاضیان خواست تا مدارک و مستندات خود را ارسال کنند. پس از اعلام فراخوان، صلاحیت 37 شرکت بررسی و هشت شرکت پتروپارس، مهندسی و ساختمان صنایع نفت، انرژی دانا، توسعه پتروایران، گروه مپنا، قرارگاه سازندگی خاتم الانبیا، سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران و ستاد اجرایی فرمان امام (ره) برای مشارکت در طرح های توسعه ای صنعت نفت با شرکت های معتبر خارجی تعیین صلاحیت شدند.
در مهرماه جاری نیز سه شرکت سرمایه گذاری غدیر، شرکت گسترش انرژی پاسارگاد و شرکت پتروگوهر فراساحل کیش به مجموع شرکت‌های ایرانی مستعد برای فعالیت در قالب شرکت های اکتشاف و تولید (E&P) افزوده شدند.
به گفته وزیر نفت، شرکت های E&P شرکت هایی دانش بنیان هستند که دارایی شان توانمندی مهندسی، مدیریتی و فنی است و به طور قطع تشکیل شرکت های E&P ایرانی و بالغ شدن آنها می تواند به کسب در آمد ایران از خارج کشور کمک و مجموعه صنعت نفت کشور را تقویت کند.
با توجه به اهمیت تقویت این شرکت های دانش بنیان و لزوم توجه به آنها به عنوان یکی از مولفه های تاثیرگذار در مدل جدید قراردادهای نفتی و همچنین آشنایی با توانمندهای علمی و علمی این شرکت ها، بهزاد محمدی؛ مدیرعامل شرکت مهندسی و ساختمان صنایع نفت به گفت و گو نشسته که ماحصل آن را در ادامه می خوانید:
وزارت نفت پس از ارزیابی شرکت‌های متقاضی برای فعالیت در چارچوب شرکت‌های اکتشاف و تولید (E&P)، در مرحله نخست هشت شرکت را به عنوان شرکت‌های ایرانی صاحب صلاحیت در این حوزه تعیین و معرفی کرد که شرکت OIEC جزو دومین آنها بود. به زعم شما هدف از این تشکیل این شرکت‌ها چیست؟
هدف از تشکیل شرکت‌های اکتشاف و تولید در ایران، این است که پس از گذر صنعت نفت از عصری که در آن شرکت‌ها به‌عنوان پیمانکار عمومی (GC) یا پیمانکار EPC (مهندسی، تأمین کالا، ساخت و اجرا) فعالیت می‌کردند، اکنون زمان آن رسیده است که در صنعت نفت ایران، شرکت‌های توانمند «E&P» ایرانی فعالیت کنند. شرکت OIEC نیز یکی از همین گزینه‌ها برای ورود به حوزه اکتشاف و تولید است که در اجرای طرح‌های توسعه میدان‌های هیدروکربوری کشور، با شرکت های خارجی قرارداد منعقد می کند.
فعالیت شرکت‌های ایرانی در چارچوب E&P به چه شکل است؟
شرکت‌های خارجی برای فعالیت در توسعه میدان‌های هیدروکربوری ایران باید با شرکتی ایرانی همکاری کنند. بدون تردید، سرمایه‌گذاری در این چارچوب، بر عهده مشارکت ایرانی و خارجی است و این مشارکت وظیفه دارد که میدان را در طول چند سال توسعه داده و به مرحله تولید برساند و پس از آن، از طریق نفتی که تولید شده بتواند هزینه‌های خود را به نوعی جبران کند. در این چارچوب ممکن است شرکت‌های ایرانی در بحث تأمین مالی دچار برخی دغدغه‌ها و نگرانی‌ها باشند، اما باید در این فرصت کوتاه بتوانند خود را با شرایط جدید قراردادهای «E&P» انطباق دهند تا بتوانند به پروژه‌های بخش بالادستی صنعت نفت، ورود پیدا کنند.
برای مشارکت با شرکت خارجی در قراردادهای جدید نفتی، خود شرکت‌های ایرانی با طرف خارجی وارد مذاکره می‌شوند یا اینکه شرکت ملی نفت ایران شرکت خارجی و داخلی را به یکدیگر معرفی می‌کند؟
شرکت ملی نفت ایران با تعداد زیادی از شرکت‌های خارجی مذاکره کرده و تفاهمنامه داشته است. ما به عنوان شرکت‌های تأیید صلاحیت شده از سوی وزارت نفت جمهوری اسلامی ایران، با این شرکت‌ها وارد مذاکره می‌شویم. در مدل جدید، شرکت ایرانی به هیچ شرکت خارجی توصیه نخواهد شد و در واقع خود ایرانی‌ها باید با شرکت‌های خارجی مذاکره و شریک استراتژیک خودشان را انتخاب کنند. برنامه پیش رو به این شکل است که شرکت ملی نفت ایران فقط شرکت ایرانی را تأیید صلاحیت کرده و برنامه ای برای توصیه شرکت های ایرانی به این کمپانی های خارجی ندارد.
محدودیت خاصی به این شکل که مثلا با شرکت های آمریکایی مذاکره نکنید، وضع نشده است؟
طرف های مذاکره غالبا شرکت‌های اروپایی و آسیایی هستند که ما می‌توانیم با آنها مذاکره کنیم. البته در این خصوص محدودیت خاصی قرار داده نشده است و ما می‌توانیم شریک راهبردی خودمان را انتخاب کنیم.
در مجموع تا چه اندازه به حضور فعال در اجرایی شدن قراردادهای جدید نفتی خوش‌بین هستید؟
آنچه کشور در حال حاضر برای توسعه میادین به آن نیازمند است، سرمایه گذاری خارجی و فن آوری روز دنیاست. در حالی که میادین مشترک توسط طرف مقابل در حال برداشت است، ما وظیفه داریم الزامات عملیاتی شدن این قراردادها را به هر طریق ممکن فراهم کنیم تا این ثروت ملی از اعماق زمین استخراج شده و صرف توسعه و پیشرفت کشور شود.
البته بنا به گفته مقامات وزارت نفت، قرار نیست تنها مدل قراردادی در صنعت نفت، این قراردادها باشد و برای رفع نیازهای صنعت نفت نیاز به سبدی از قراردادها وجود دارد. در واقع ممکن است در برخی از بخش ها هنوز بتوانیم از مدل قراردادی بیع متقابل و در بخش هایی از مدل قراردادی EPCF، مشارکت در تولید، سرمایه گذاری مستقیم و... استفاده شود. ضمن اینکه تاکید دست اندرکاران امر بر توجه به شرکت های خصوصی و محور بودن آنها در این قراردهاست. با این وجود ما در حال تمرکز روی چارچوب قراردادهای جدید نفتی و آماده شدن برای حضور در این پروژه‌ها هستیم و تلاش می‌کنیم ضمن حفظ آمادگی‌های فنی و تخصصی در حوزه‌های مختلف، برای همراه شدن با این جریان، دیگر الزام‌های لازم را عملیاتی کنیم.
به نظر شما مهمترین حسن فعالیت شرکت های E&P در چارچوب قراردادهای جدید نفتی، چیست؟
یکی از محاسن مهم قراردادهای جدید نفتی، ارتقای توان حرفه‌ای و فرآیند بین‌المللی شدن شرکت‌های ایرانی خواهد بود. اتفاقی بسیار خوب که در آن، حضور شرکت‌های داخلی در فرآیند بین‌المللی شدن را شاهد خواهیم بود. شرکت‌های داخلی خوبی هستند که از بضاعت حداقلی برای مشارکت با خارجی‌ها بهره‌مند هستند و باید این توانایی را باور کنیم تا به آن برسیم. در این فرآیند هم به نظر می‌رسد شاخص‌های «مدیریت» و «مهندسی» شاخص‌های ارزشی در گزینش شرکت‌های داخلی هستند. ما در بالادست و در بخش مهندسی، توانایی خوبی داریم. در قراردادهای نفتی جدید نیز شرکت‌هایی داریم که در بخش مطالعات اکتشافی، مهندسی مخزن و در تهیه MDP که تهیه طرح جامع توسعه مخازن است، کار کرده‌اند و شرکت‌های فرعی ما از نظر توان مهندسی و مدیریتی، توانمندی ویژه‌ای در انجام انواع پروژه‌ها دارند.
اجرای برجام چه تأثیری بر روند اجرای پروژه‌ها و تأمین کالاها و تجهیزات مورد نیاز آنها داشته است؟
اعمال محدودیت‌های بین‌المللی از سوی کشورهای غربی بر روند اجرای همه پروژه‌های کشور اثر غیرقابل انکاری داشته است. در زمینه تأمین کالاهای مورد نیاز پروژه‌ها به‌ویژه تجهیزات دوار و کنترلی در پالایشگاه و سکوهای دریایی فازهای پارس جنوبی نیز در مقاطعی با دشواری‌هایی روبه‌رو شدیم. برخی از کالاها از منابع مورد انتظار به دست ما نمی‌رسید و به جای آن از کالاهای جایگزین استفاده می‌کردیم. این جایگزینی هم هزینه بیشتر و هم زمان بیشتری را به پروژه تحمیل می‌کرد. موارد یادشده از تبعات تحریم بود که تاثیر آن در روند اجرای پروژه‌ها غیرقابل انکار است.
با اجرایی شدن برنامه جامع اقدام مشترک (برجام)، موفق شدیم تعدادی از کالاهای باقیمانده و تجهیزات خاص مورد نیاز طرح توسعه فازهای 20 و 21 پارس جنوبی را از منابع اصلی اروپایی دریافت کنیم. مثلا پمپ‌های مخازن LPG را اخیرا از شرکت‌های معتبر ژاپنی و با بازکردن LC خرید کردیم. علاوه بر این کمپرسورهای سردساز زیمنیس فازهای 17 و 18 نیز پس از سالها توقیف به کشور منتقل و در حال نصب می باشد. در مجموع از سال گذشته و با به ثمر رسیدن برجام، فضا باز شده است و ما توانسته‌ایم کالاهای مورد نیاز خود را از منابع معتبر اروپایی و آسیایی دریافت کنیم، اما در مواردی بهره‌برداری از بخش‌هایی از فازهای 20 و 21 به علت‌های مختلف متأثر از تحریم‌ها، با تأخیر روبه‌رو شده است.
### پایان خبر رسمی