، تهران , (اخبار رسمی): در میان همهمه تبلیغات دوره‌های آموزشی در مراکز مختلف، یکی از انواع برنامه‌هایی که تبلیغ شده و با آب و تاب فراوان، درصدد جلب علاقه‌مندان است، برنامه دوره‌های کارآفرینی است که عموما در آن، مدعی ارائه مدرک رسمی و البته معتبر کارآفرینی هم هستند. اما آیا به‌راستی، با دریافت مدرک می‌توان کارآفرین شد؟
برای تبدیل‌شدن به کارآفرین موفق، کسب اطلاعات عمومی و تخصصی در حوزه‌های مالی و بازاریابی، لازم است اما کافی نخواهد بود.کارآفرین را نمی‌توان از دل دوره‌های آموزشی، خلق و روانه بازار کار کرد!
احتمالا برگزارکنندگان چنین دوره‌هایی هم با ما هم‌نظر هستند که با گذراندن موفق یک دوره آموزشی یک‌روزه یا حتی یک‌ساله هم نمی‌توان مدعی انتساب صفت کارآفرین به کسی شد. تردیدی نیست که برگزاری چنین دوره‌هایی، به علاقه‌مندان برای درک بهتر مسائل و مشکلاتی که در مسیر کار خود با آن مواجه خواهند بود، کمک بزرگی می‌کند؛ اما مشکل این است که تبلیغات و شیوه معرفی این چنین دوره‌هایی به گونه‌ای است که احساس می‌شود موجبات ابهام‌آفرینی و فریب علاقه‌مندان را فراهم می‌سازد.
روحیه کارآفرینی و تمایل درونی برای خلق زمینه‌های اشتغال و تولید و ارزش‌آفرینی، در مواردی است که سایرین به دلایل مختلف، تمایل و رغبتی برای فعالیت در آن ندارند. کارآفرینان، با پشتکار و تلاشی که به شکلی آشکار با دیگران متفاوت است، کارهایی را سامان می‌دهند که به تعبیری، طلاکردن خاک است. این روحیه و منش، برای عملی‌شدن، نیازمند بهره‌مندی از دانش و تخصص در حوزه‌های مختلفی از جمله مدیریت، مالی، بازاریابی و . . . است. بنابراین با داشتن روحیه تلاشگر و پر چنب‌وجوش، و همچنین برخورداری از دانش و اطلاعات در حوزه‌هایی که اشاره شد، می‌توان در قامت یک کارآفرین موثر و کارآمد ظاهر شد؛ اما کارشناسان حوزه‌هایی که اشاره شد، تنها با تکیه بر دانش تخصصی خود، نمی‌توانند مدعی داشتن توانایی لازم برای کارآفرینی باشند. به عبارت دیگر، برای تبدیل‌شدن به کارآفرین موفق، کسب اطلاعات عمومی و تخصصی در حوزه‌های مالی و بازاریابی و موارد مشابه، لازم است اما کافی نخواهد بود.
پرسش دیگری که در اینجا مطرح می‌شود، اینکه آیا کارآفرینی، یک ویژگی ذاتی است یا آن را می‌توان در طی فرآیند آموزشی، کسب کرد؟ اگر اکتسابی است، چه بخشی از این ویژگی‌ها را می‌توان کسب کرد؟ بدون‌شک، ویژگی‌های فردی، در موفقیت یا ناکامی افراد و کسب‌و‌کارهایی که درگیر آن هستند، تاثیراتی عمیق دارد. تاثیر این ویژگی‌ها در پیشبرد یا توقف کارها را نمی‌توان نادیده گرفت. سرعت انتقال، خلاقیت، تیزبینی و ژرف‌اندیشی، آمادگی برای درگیرشدن با مشکلات، پشتکار و خستگی‌ناپذیری و ... از جمله خصوصیات ذاتی هستند که به میزان متفاوتی در افراد وجود دارد. روشن است که این ویژگی‌ها در طول زمان، بر اساس محیط، آموزش‌ها، و تجارب فرد، تقویت یا تضعیف می‌شوند. اما خلق هرکدام از آنها در یک نفر و تقویت آن، به حدی که نقشی موثر در فعالیت‌های روزمره وی داشته باشد، کاری مشکل و پرزحمت است. بنابراین، بهتر است که انتظار نداشته باشیم این بخش از توانایی‌های افراد، به طور کلی در جریان آموزش، خلق شود. با این پیش‌فرض، وظیفه دوره‌های آموزشی، تقویت دانش و توانایی افراد در حوزه‌های عملی و کاربردی است که اطلاع از آنها یا تبحر در آنها، منجر به افزایش کارآیی می‌شود. به این ترتیب، دوره‌های آموزشی را نباید به‌گونه‌ای تبلیغ کرد که به معنای آموزش این دسته از ویژگی‌های افراد باشد.
به بیان دیگر، کارآفرین را نمی‌توان از دل دوره‌های آموزشی، خلق و روانه بازار کار کرد؛ کارآفرین را باید از میان افرادی که سودا و انگیزه درگیرشدن با آن را دارند، یافت و با اجرای دوره‌های آموزشی مناسب، تقویت و مهیای حضور در بازار کرد. اما تردیدی نیست که کارآفرینان، مبارزان بی‌ادعای میدان کسب‌وکار هستند و برای آنچه که انجام می‌دهند، به مدرک رسمی (!) نیاز ندارند.
مهران امیری - مدیر فناوری شتابدهنده نوتاش
### پایان خبر رسمی