، تهران , (اخبار رسمی): اکوسیستم کارآفرینی کشور مدیون کمک‌ها و حمایت‌های دولتی نیست، نقش بازیگران خصوصی هم هنوز آنقدر پر‌رنگ نشده است تا بتوان شرکت، شتابدهنده و یا گروه خاصی را لایق جایزه حمایت از کارآفرینی در کشور دانست.
نه تنها حمایتی واقعی از سمت نهادهای مسئول و یا سرمایه گذاران به اصطلاح خطر پذیر وجود ندارد، بلکه شوآف (خودنمایی) های طنزآمیزی هر چند وقت یکبار فضای رسانه را پر می کند.
در دوره‌ای قرار گرفته‌ایم که حمایت‌های اقتصادی برون‌مرزی دولت وارد حوزه کسب و کار شده است. به گفته معاونت علمی فناوری، توسعه و حمایت از استارتاپ‌های بزرگ و موفق، بهترین و موثرترین پلت‌فرم جذب دانشجویان ایرانی خارج از کشور در چند سال اخیر بوده است! تا زمانی‌که با این اعتقاد پیش می‌رویم و بدون آنکه تاملی کنیم و کمی به دانشجویان ایرانی داخل کشور و اوضاع نابسامان کار آن‌ها توجه داشته باشیم. مسلما وضع اکوسیستم کارآفرینی کشور بهتر از این نخواهد شد.
در شرایطی که نه تنها حمایتی واقعی از سمت نهادهای مسئول و یا سرمایه‌گذاران به اصطلاح خطر پذیر وجود ندارد، بلکه شوآف (خودنمایی)های طنزآمیزی هر چند وقت یکبار فضای رسانه را پر می‌کند و آنقدر درگیر مسائل پیش پا افتاده‌ی حوزه کارآفرینی هستیم که برای کسی سوال پیش نمی‌آید این سرمایه‌گذاری‌های میلیاردی در حوزه استارتاپ‌ها چرا هیچ سندی ندارند و بازخورد آن‌ها را چرا نمی‌توان در قالب یک گزارش اقتصادی مشاهده کرد. آیا نتیجه این سرمایه‌گذاری‌های سراب‌گونه چیزی جز خاموش کردن انگیزه در دل کارآفرینان واقعی است؟ آیا حقیقت سرمایه‌گذاری خطرپذیر، ورود مبالغ میلیاردی برای حمایت از تنها یک استارتاپ خاص است؟ آیا خیلی از همین سرمایه‌گذاری‌های اسمی برای شرکت‌هایی نمی شود که زمان زیادی از استارتاپ بودن آن‌ها گذشته و دیگر به مرحله عرضه عمومی رسیده است؟
هر چند وقت یکبار هم صدای یک استارتاپ به علت فشارهای مختلف محیطی بلند می‌شود آن هم نهایتا در یک گروه تلگرامی کوچک که نتیجه‌ای جز مطرح کردن دغدغه‌های مشترک نخواهد داشت. در جامعه کارآفرینی زندگی می‌کنیم که غرور و موفقیت پنداری بیش از اندازه چوب لای چرخ کارآفرینی گذاشته و به جای شنیدن داستان‌های شکست و کسب تجربه از آن‌ها، چشم به رسانه‌هایی دوخته‌ایم که خودشان صاحبان کسب و کار بوده و با حمایت شرکت‌هایی با ریشه دولتی گوش ما را از موفقیت‌های همین شرکت‌ها پر کرده‌اند و به جای حمایت از کسب‌و‌کارهای نوپا، برای پروژه‌های داخلی خود با نام استارتاپ بودجه‌های کلان گرفته و از حمایت‌های دولتی و رسانه‌ای بهره‌مند می‌شوند.
با این وجود نکته جالب‌تر اینجاست که هر روز یک خبر تازه از معافیت‌های مالیاتی، حمایت اصناف و پشتیبانی‌های رگولاتوری و رفع محدودیت‌های بانکی برای رشد استارتاپ‌ها می‌شنویم ولی تمامی این حمایت‌ها نتیجه عکس داده و منجر به فیلترینگ کارآفرینی در کشور شده است. حمایت‌هایی ظاهری و بدون برنامه که اگر اینگونه حمایت‌ها نه از روی تشنگی برای حضور در رسانه بلکه از سر دلسوزی و خیرخواهی بود حتما داستان‌های موفقیت بیشتر و واقعی‌تری از زبان کارآفرینان شنیده می‌شد.
فیلترینگ کارآفرینی در واقع زاده‌ی همین مسائل و مشکلات است، مسائلی که هرچند تکراری و کهنه ولی با تاثیرگذاری مستقیم بر اکوسیستم تازه نفس و جوان کارآفرینی کشور بذر ناامیدی را در این فضا پخش کرده است. حقیقتی که می‌توان با اطمینان گفت، آن است که این اکوسیستم تنها مدیون همان کارآفرینانی است که بی‌ادعا، بدون حمایت مالی و معنوی و بدون دسترسی به بودجه‌های کلان و قدرت رسانه، در این مسیر گام بر‌می دارند و با تکیه بر نوآوری، دانش فنی، نیروی انسانی و ایده‌های خود سعی در نوشتن یک داستان موفقیت واقعی دارند.
سید علیرضا سید صدری - مدیر تحقیق و توسعه شتابدهنده نوتاش
### پایان خبر رسمی