، (اخبار رسمی): در این مقاله تحلیلی از وبسایت کاوشا، نگاهی عمیق به اپلیکیشنهای مسیریاب انداخته میشود و وضعیت ترافیک شهری در صورت استفاده و یا عدم استفاده از آنها ارزیابی میشود.
اگر میزان خودروهای در حال تردد در یک مسیر بیش از ظرفیت تعیین شده برای آن باشد، افراد با پدیدهای به نام ترافیک روبهرو میشوند.
آیا در صورتی که افراد از ویز استفاده کنند میتوانند از دست ترافیک خلاص شوند یا افزایش ترافیک با ویز را تجربه خواهند کرد؟
نگاهی به وضعیت راههای اصلی و فرعی شهر
کوچه و خیابانها، برخلاف تصور برخی افراد بر روی اصول و قاعده مشخصی ساخته میشوند. مهندسان شهرسازی بخش اعظمی از هنرشان را در ساخت و ارتباط راهها به رخ میکشند. یعنی اینکه خیابانهای شهر متفاوت اند و هر کدام متناسب با وضعیت ترافیکی منطقه مورد نظر، ساخته میشوند. بنابراین، هر خیابان به میزان مشخصی قادر به تحمل بار ترافیک است. کوچهها که رسما برای عبور یک ماشین طراحی شدهاند و خیابانهای کوچک، نهایتا دو طرفه هستند و به همین نسبت تا بزرگراهها که از چندین لاین برای عبور خودروها تشکیل شدهاند، این وضعیت ادامهدار خواهد بود.
وضعیت خیابانها قبل از روی کار آمدن اپلیکیشنهای مسیریاب
فرض کنید اصلا خبری از تکنولوژی نیست و کسی نمیداند که مثلا ویز چیست. در این شرایط اکثر خیابانهای فرعی شهر خلوت خواهند بود و تنها برخی از حرفهایها که عمدتا رانندگان تاکسی هستند و یا محلیها، کوچه پس کوچهها را میشناسند، از مسیرهای داخلی شهر خبر دارند و میتوانند در شهر جولان دهند و زودتر به مقصد برسند. باقی افراد که نمیدانند در اطرافشان چه میگذرد، به ناچار از همان مسیرهای اصلی و بزرگراهها استفاده خواهند کرد. این یعنی اگر مهندسان شهر وظیفه خودشان را به درستی انجام داده باشند، نباید خبری از ترافیکهای سرسامآور و غیرمنطقی در شهر باشد؛ چرا که هر مسیر متناسب با ظرفیتش خودرو دارد.
افزایش ترافیک با ویز
در زمان حال، جایی که تکنولوژی حرف اول را میزند، خیابانها پر از ویز دارانی شده است که حتی در محل خودشان هم با اعتماد به این اپلیکیشن (و به طور کلی اپلیکیشنهای مسیریاب) پرسه میزنند. اکنون هر شخصی از پیر و جوان گرفته تا زن و مرد، همه و همه از مسیرهای فرعی این شهر درندشت باخبر هستند و به خوبی میدانند که در اطرافشان چه میگذرد؛ چرا که ویز خیلی رُک بوده و همه چیز را روی دایره میریزد. حال اگر افراد بخواهند از نقطه A به نقطه B بروند، کمتر پیش میآید که از مسیرهای اصلی عبور کنند و در اکثر اوقات به سراغ کوچههای تنگ و باریکی میروند که گاهی اوقات این خودرو بخت برگشته بهسختی میتواند از آن عبور کند. نتیجه این میشود که یک مسیر، چندین برابر بیش از گنجایش خودش پذیرای خودرو است و این یعنی به وجود آمدن ترافیک. البته ویز به همه یک مسیر مشخص را پیشنهاد نمیدهد و ممکن است در یک خودرو ۵ نفر ویز را روشن کنند و با مسیرهای متفاوتی مواجه شوند اما خب هرچه تعداد بیشتر باشد، احتمال مسیر مشابه بیشتر است.
این وضعیت با فراگیر شدن استفاده از تاکسیهای اینترنتی، نظیر اسنپ و تپسی وخیمتر شده است. غیرممکن است که فرد در حال گذر از خیابان باشد و یکی از اسنپیها را با دستگاهی که ویز در آن به نمایش درآمده است، نبیند. یعنی جدای از آن همه مشکلات فوق، حالا تعداد بسیار زیادی از کسانی که پیشتر با وسایل نقلیه عمومی جابهجا میشدند، با یک خودرو مجهز به ویز (که بخش زیادی از صندلیهایش هم خالی است) در خیابانها به اینسو و آنسو میروند.
این مشکلات در مواقعی که اتفاقی غیرقابل پیشبینی رخ داده باشد، بیش از پیش خود را نشان میدهد. مثلا در یک بزرگراه دو و یا چند ماشین با یکدیگر برخورد میکنند و تصادفی رخ میدهد، در این زمان مسلما مسیر بسته شده و تمامی خودروها متوقف میشوند. در اینجا است که بیش از نیمی از رانندگان گوشی خودشان را از روی داشبورد بلند کرده، اینترنت را روشن و از ویز درخواست کمک میکنند. ویز از همهجا بیخبر متوجه ترافیک غیرمنطقی شده و برای رهایی از این بلا افراد را به سمت خروجی بزرگراهها هدایت میکند. در نتیجه خروجی بزرگراهی که نهایتا برای ۲ لاین خودرو برنامهریزی شده است، ناگهان با ۵ سری از ماشینها مواجه میشود و این به معنای تجاوز از حداکثر ظرفیت مسیر و درنهایت، ترافیک است.
راههای اصلی که دو سمت شهر را به یکدیگر متصل میکنند و یا ورودیهای اصلی شهر، همگی بزرگراه هستند و در دل شهر افراد با خیابانهای کوچکتر مواجه هستند.
بنابراین هر مسیر، متناسب با وضعیت خودش ساخته شده است و برای تعداد مشخصی از اتومبیل گنجایش دارد در نتیجه اگر میزان این خودروها در یک مسیر بیش از ظرفیت تعیین شده برای آن باشد، افراد با پدیدهای به نام ترافیک روبهرو خواهند شد.
افراد میتوانند جهت کسب اطلاعات بیشتر به سایت کاوشا مراجعه کنند.
### پایان خبر رسمی