، تهران , (اخبار رسمی): از آنجایی که کلیه‌ها بسیار سازگار هستند و عملکرد از دست رفته را جبران می‌کنند، ممکن است علائم و نشانه‌ها تا زمانی که آسیب جبران ناپذیری ایجاد نشده باشد، ظاهر نشوند.
بیماری مزمن کلیه (Chronic kidney disease) یا نارسایی مزمن کلیه ( chronic kidney failure) به از بین رفتن تدریجی عملکرد کلیه گفته می‌شود. کلیه‌ها، خون بدن را از ضایعات و مایعات اضافی تصفیه کرده و از طریق ادرار دفع می‌کنند. هنگامی که بیماری مزمن کلیه به مرحله پیشرفته می‌رسد، افزایش سطح مایعات، الکترولیت‌ها و ضایعات می‌توانند به بدن آسیب وارد کند.
در مراحل اولیه بیماری مزمن کلیه، ممکن است علائمی وجود نداشته و یا فرد علائم کمی داشته باشد و بیماری مزمن کلیه تا مختل شدن کامل عملکرد کلیه‌ها، آشکار نشود.
درمان بیماری مزمن کلیه، به کاهش سرعت پیشرفت بیماری و کنترل علت اصلی تمرکز دارد. بیماری مزمن کلیه می‌تواند تا نارسایی کلیه در مرحله انتهایی پیش رود، که بدون تصفیه مصنوعی (دیالیز) یا پیوند کلیه کشنده است.
علائم نارسایی مزمن کلیه
در صورت پیشرفت کند آسیب به کلیه، علائم و نشانه‌های بیماری مزمن کلیه به مرور زمان ایجاد می‌شوند. علائم و نشانه‌های بیماری کلیوی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
حالت تهوع، استفراغ، از دست دادن اشتها، خستگی و ضعف، مشکلات خواب، تغییر میزان ادرار، مشکلات حافظه، گرفتگی عضلات، تورم پاها و مچ پا، خارش مداوم، درد قفسه سینه البته در صورتی که مایعات و ضایعات بدن در اطراف پوشش قلب تجمع کنند. همچنین فشار خون بالا و تنگی نفس، اگر مایعات در ریه‌ها جمع شوند.
علائم و نشانه‌های بیماری نارسایی مزمن کلیه، اغلب غیر اختصاصی هستند، به این معنی که می‌توانند در اثر بیماری‌های دیگر نیز ایجاد شوند. از آنجایی که کلیه‌ها بسیار سازگار هستند و عملکرد از دست رفته را جبران می‌کنند، ممکن است علائم و نشانه‌ها تا زمانی که آسیب جبران ناپذیری ایجاد نشده باشد، ظاهر نشوند.
بیماری مزمن کلیه زمانی اتفاق می‌افتد که یک بیماری یا وضعیت عملکرد کلیه را مختل کند و باعث آسیب به کلیه در طی چند ماه یا سال شود.
چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟
در صورت بروز علائم این بیماری کلیوی، باید با پزشک مشورت شود. اگر بیماری دیگری وجود داشته باشد که احتمال ابتلا به بیماری کلیوی را افزایش دهد، احتمالاً پزشک در حین چکاپ منظم فشار خون، عملکرد کلیه را با آزمایش ادرار و خون کنترل می‌کند.
علت نارسایی مزمن کلیه
بیماری مزمن کلیه زمانی اتفاق می‌افتد که یک بیماری یا وضعیت، عملکرد کلیه را مختل کند و باعث آسیب به کلیه در طی چند ماه یا سال شود. بیماری‌ها و شرایطی که باعث بیماری مزمن کلیه می‌شود، عبارتند از:
- دیابت نوع 1 یا نوع 2
- فشار خون بالا
- گلومرولونفریت، التهاب واحدهای تصفیه کلیه (گلومرول)
- نفریت بینابینی، التهاب توبولهای کلیه و ساختارهای اطراف آن
- بیماری کلیه پلی کیستیک
- انسداد طولانی مدت دستگاه ادراری، توسط شرایطی مانند پروستات بزرگ شده، سنگ کلیه و برخی سرطانها
- ریفلاکس معده، شرایطی که باعث برگشت ادرار به کلیه ها می شود.
- پیلونفریت، عفونت مکرر کلیه
عوامل خطر
عواملی که ممکن است خطر ابتلا به بیماری مزمن کلیه را افزایش دهد، عبارتند از:
- دیابت
- فشار خون بالا
- بیماری های قلبی و عروقی
- سیگار کشیدن
- اضافه وزن
- نژاد آفریقایی-آمریکایی
- سابقه خانوادگی بیماری کلیوی
- ساختار غیر طبیعی کلیه
- کهولت سن
عوارض
بیماری مزمن کلیه می‌تواند بر هر قسمت از بدن تأثیر بگذارد. عوارض بالقوه ممکن است، شامل موارد زیر باشد:
احتباس مایعات، که می‌تواند منجر به تورم بازوها و پاها شده و در ریه‌ها تجمع کند که منجر به تورم ریه‌ها شود.
افزایش ناگهانی سطح پتاسیم خون (هیپرکالمی)، که می‌تواند توانایی عملکرد قلب را مختل کند و ممکن است تهدید کننده زندگی باشد.
- بیماری‌های قلبی و عروقی
- تضعیف استخوان و افزایش خطر شکستگی استخوان‌ها
- کم خونی
- مشکلات جنسی، اختلال در نعوظ یا کاهش شانس باروری
- آسیب به سیستم عصبی مرکزی، که می‌تواند باعث اختلال در تمرکز، تغییر شخصیت یا تشنج شود.
- تضعیف سیستم ایمنی بدن، که فرد را در برابر عفونت آسیب پذیرتر می‌کند.
- پریکاردیت، التهاب غشاء کیسه‌ای که قلب را پوشانده است.
- عوارض بارداری، که خطراتی را برای مادر و جنین در حال رشد ایجاد می کند.
- آسیب جبران ناپذیر به کلیه‌ها ( مرحله نهایی بیماری مزمن کلیه)، که در نهایت به دیالیز یا پیوند کلیه نیاز خواهد بود.
علاقه مندان به کسب اطلاعات بیشتر می‌توانند به سایت بیچشک به آدرس bichashk.com مراجعه کنند.
### پایان خبر رسمی