، تهران , (اخبار رسمی): نشانه مشخص فیستول رکتوم سوراخی در پوست نزدیک مقعد است که ترشح خونی، چرک مانند یا بدبو ایجاد می‌کند.
فیستول مقعدی کانال کوچکی است که بین انتهای روده و پوست در نزدیکی گذرگاه پشتی (مقعد) ایجاد می‌شود. فیستول مقعدی معمولاً به دلیل عفونت در نزدیکی مسیر پشت (مقعد) ایجاد می شود که باعث جمع شدن چرک (آبسه) در بافت مجاور می شود. هنگامی که چرک تخلیه می شود، می تواند یک کانال کوچک (فیستول) را پشت سر بگذارد.
علائم فیستول رکتوم
نشانه مشخص فیستول رکتوم سوراخی در پوست نزدیک مقعد است که ترشح خونی، چرک مانند یا بدبو ایجاد می‌کند. با این حال، همه فیستول ها منجر به باز شدن نمیشوند. سایر علائم فیستول رکتال عبارتند از:
- آبسه مقعدی عود کننده
- حرکات روده دردناک
- درد یا تورم در اطراف مقعد
- تحریک اطراف مقعد به دلیل تخلیه مداوم
- تب و لرز
- خستگی و ضعف عمومی
چرا به فیستول مبتلا می‌شویم ؟
اکثر فیستول های مقعدی بعد از آبسه مقعد ایجاد می شوند. درست در داخل گذرگاه پشتی شما (مقعد)، تعدادی غدد وجود دارند که یک ماده مایع می سازند. این غدد می توانند مسدود شده و با باکتری (آبسه) عفونی شوند. اگر اندازه آبسه افزایش یابد، ممکن است تونلی به پوست اطراف مقعد پشت شما منتهی شود. سپس یک فیستول ایجاد می کند که از داخل مقعد پشت شما به سوراخی در پوست اطراف مقعد راه منتهی می شود.
سایر عواملی که می‌توانند زمینه ابتلا به فیستول را فراهم کنند به شرح زیر است:
- بیماری کرون (یک بیماری التهابی روده)
- برخی از بیماری های عفونی، به عنوان مثال اکتینومایکوز و سل
- برخی از بیماریهای مقاربتی، به عنوان مثال سیفلیس و کلامیدیا
- سرطان مقعد یا نوع خاصی از سرطان پوست در اطراف ناحیه مقعد ایجاد می شود
- فیستول مقعدی همچنین می‌تواند به دنبال جراحی یا رادیوتراپی در روده و مجرای پشت شما ایجاد شود.
روش‌های تشخیص
معمولا پزشک با معاینه فیزیکی مقعد قادر به تشخیص فیستول است. بعد از مراجعه به پزشک، او به دنبال سوراخ (مجرای فیستول) روی پوست خواهد بود. سپس پزشک سعی می‌کند تا عمق مجرای فیستول و جهت حرکت آن را تعیین کند.
برخی از فیستول ها ممکن است روی سطح پوست قابل مشاهده نباشند. در این مورد، پزشک شما ممکن است نیاز به انجام آزمایشات بیشتری داشته باشد:
- آنوسکوپی روشی است که در آن از ابزار خاصی برای دیدن داخل مقعد و رکتوم استفاده می‌شود
- پزشک شما همچنین ممکن است سونوگرافی یا MRI از ناحیه مقعد را برای مشاهده بهتر مجرای فیستول تجویز کند
- گاهی اوقات جراح شما برای تشخیص فیستول باید شما را در اتاق عمل معاینه کند (به نام معاینه تحت بیهوشی)
- اگر فیستول پیدا شود، پزشک شما ممکن است بخواهد آزمایش‌های بیشتری را انجام دهد تا ببیند آیا این بیماری با بیماری کرون، یک بیماری التهابی روده مرتبط است یا خیر. حدود 25 درصد از افراد مبتلا به بیماری کرون دچار فیستول می شوند. از جمله این مطالعات می توان به آزمایش خون، اشعه ایکس و کولونوسکوپی اشاره کرد
- کولونوسکوپی روشی است که در آن یک ابزار انعطاف پذیر و روشن از طریق مقعد وارد روده بزرگ می شود. تحت آرام‌بخشی آگاهانه، نوعی بی‌حسی سبک، انجام می‌شود
راه درمان فیستول مقعدی چیست؟
از همین ابتدا می‌توان گفت که بیماری فیستول بدون جراحی و لیزر و تخلیه عفونت بیماری قابل درمان نیست. جراحی تقریباً همیشه برای درمان فیستول مقعدی ضروری است. این عمل معمولا توسط متخصص جراح کولون و رکتوم یا دکتر گوارش انجام می‌شود. هدف از جراحی ایجاد تعادل بین خلاص شدن از شر فیستول و در عین حال محافظت از عضلات اسفنکتر مقعد است که در صورت آسیب می‌تواند باعث بی اختیاری شود.
جراحی فیستول معمولاً به صورت سرپایی انجام می‌شود، به این معنی که بیمار می‌تواند در همان روز به خانه برود. بیمارانی که تونل‌های فیستول بسیار بزرگ یا عمیق دارند ممکن است مجبور شوند مدت کوتاهی پس از جراحی در بیمارستان بمانند. برخی از فیستول‌ها ممکن است نیاز به چندین عمل جراحی برای از بین بردن فیستول داشته باشند.
عمل فیستولوتومی: فیستول‌هایی که در آن عضله اسفنکتر درگیر نیست یا کمی درگیر است، با فیستولوتومی درمان می‌شوند. این روش رایج ترین نوع عمل برای فیستول‌های ساده است. این شامل باز کردن فیستول است تا بتواند از داخل به بیرون بهبود یابد.
هنگامی که داروی بیهوشی شما اثر کرد، جراح شما یک پروب (یک ابزار فلزی نازک) را در مجرای بیماری قرار می‌دهد تا به آنها کمک کند مسیر فیستول را پیدا کنند. در این روش معمولا یک برش در طول فیستول ایجاد می‌شود. پزشک زخم را باز می گذارد (از هیچ بخیه ای استفاده نمی‌کند) تا به تدریج بهبود یابد. این نوع عمل برای اکثر فیستول ها (اگر پیچیده نباشند) به خوبی جواب می‌دهد
نخ ستون: در مورد فیستول‌های پیچیده تر که چندین مسیر دارند، ممکن است جراح مجبور شود درن مخصوصی به نام ستون قرار دهد که حداقل به مدت 6 هفته در محل باقی می‌ماند. پس از قرار دادن ستون، عمل دوم تقریباً همیشه انجام می‌شود که یکی از روش‌های فیستولوتومی یا فلپ است.
عمل لیزر فیستول: در این روش بعد از شناسایی مجرای فیستول، برشی برای دسترسی به انتهای مسیر بیماری ایجاد می‌کنند. سپس با تابش پرتوهای لیزر تمام مسیر فیستول را ترمیم می‌کنند. این عمل طی نیم ساعت و با استفاده از بی حسی موضعی انجام می‌شود. تنها گزینه برای درمان فیستول بدون جراحی، روش لیزر است که نتیجه‌ای قطعی به همراه دارد.
مراقبت قبل و بعد از عمل جراحی
جراح شما نحوه آماده شدن برای جراحی فیستول مقعدی را توضیح خواهد داد. برای مثال، اگر سیگار می‌کشید، از شما می‌خواهند که آن را ترک کنید، زیرا سیگار خطر ابتلا به زخم یا عفونت قفسه سینه را افزایش می‌دهد و زخم شما نیز بهبود نمی‌یابد.
عمل شما معمولاً تحت بیهوشی عمومی انجام می‌شود، به این معنی که در طول عمل در خواب خواهید بود. برخی از روش‌های فیستول مقعدی را می‌توان با استفاده از بی حسی موضعی نیز انجام داد. این بدان معناست که شما در طول عمل بیدار خواهید بود، اما قسمت پایین بدن شما بی حس خواهد شد.
پس از عمل، معمولاً می توانید همان روز به خانه بروید. از خانواده یا یکی از دوستانتان بخواهید که شما را به خانه برسانند و یک شب با شما بمانند.
بهترین روش‌های درمان فیستول مقعدی چیست؟
### پایان خبر رسمی