، تهران , (اخبار رسمی): برای دانشجویان تازه وارد رشته معماری جلسات کرکسیون، ژوژمان و داوری به جای جلسات نقد معمول بیشتر شبیه شکوه به صدا آمدن ناقوس مرگ است. یک دانشجو معماری واقعا در مورد این جنبه وحشتناک تحصیل معماری چه می‌تواند بکند؟
رشته معماری. ایده چنین جلساتی همانگونه که کاترین آنتونی در کتاب «هیات داوران طراحی در محکمه: رنسانسی در استودیوهای طراحی» بیان می‌کند به حدود سال‌های 1980 برمی‌گردد. زمانی که مدرسه بوزار در پاریس اولین مدرسه هنر و معماری شد که این رویکرد جدید را امتحان کرد و خیلی زود این روش توسط مدارس معماری جهان به کارگرفته شد. درحالی که برخی از مدارس قدم‌هایی در جهت راحت تر گرفتن سلسله مراتب این سنت مدارس معماری برداشته اند اما برخی دیگر از مدارس این سنت را سخت گرفته و بر ترس دانشجویان تازه وارد می‌افزایند. خب یک دانشجو معماری واقعا در مورد این جنبه وحشتناک تحصیل معماری چه می‌تواند بکند؟ در ادامه به بایدها و نبایدهای نسبتا ساده‌ای در آرل اشاره می‌شود که می‌تواند در کمک به شما خیلی موثر باشد.
1. هیچوقت تصور نکنید استاد و داور شما یک هیولاست یا یک نابغه که امکان هیچ اشتباهی ندارد
اگرچه شما در طول دوران تحصیل با داورها و اساتید مختلفی مواجه می‌شوید، اما بهتر است در ذهنتان تصور کنید که فردی که دارد اولین کارهای شما را داوری می‌کند، الزاما نمی‌خواهد کاستی‌های طراحی شما را گوشزد کند یا به شما احساس شکست بدهد؛ بلکه فقط می‌خواهد به شما کمک کند که یاد بگیرید. با کنار گذاشتن تصور خدا بودن استاد یا داورتان می‌توانید کمتر احساس نگرانی بکنید و در نتیجه بهتر پذیرای نقد و توصیه‌های آنها باشید.
2. کمی‌استراحت کنید
کمی‌استراحت کنید؟ وقتی همه دانشجویان شب تا صبح بیدارند و سخت روی مدل‌ها و طراحی‌هایشان کار می‌کنند؟ ممکن است این توصیه به نظر ساده بیاید؛ اما واقعا می‌تواند راه گشا باشد. اینکه تمام شب کار کنید (مگر اینکه واقعا لازم باشد) نه تنها می‌تواند تاثیر عکس داشته باشد و خروجی کار شما رو جلو نبرد؛ بلکه می‌تواند باعث شود خواب آلود باشید و حال خوبی نداشته باشید و احتمالا نتوانید فردا به خوبی کار خود را توضیح دهید.
3. درمورد تمام کردن پروژه نگران نباشید، در مورد صحیح تمام کردن پروژه نگران باشید
کیفیت همیشه بر کمیت پیروز است. این نکته‌ای است که در کل دوران تحصیل شما در رشته معماری می‌تواند به شما کمک کند. به کار دانشجوهای دیگر در استودیو که با سرعت طرح می‌زنند یا میز کارشان پر از مدل‌های مختلف است نگاه نکنید. داوران حتما می‌توانند کار زیاد ولی بی معنی را تشخیص دهند. بیشتر اوقات اگر طرحی ارائه کنید که هنوز ناتمام است؛ اما از روند طراحی صحیحی برخوردار است، دانشجو قوی‌تری به نظر خواهید رسید. کار صحیح همچنین به شما این امکان را می‌دهد که بتوانید بعدا برای ارائه پورتفولیو خود آن را تکمیل کنید.
4. دنبال نمره نباشید
سال‌های اول تحصیل در معماری معمولا جذاب‌ترین دوره است. زمانی که شما آزادید و تشویق می‌شوید و از شما انتظار می‌رود که سوال کنید و امتحان کنید. چرا زمانتان را برای اینکه معقول و مناسب باشید، هدر می‌کنید یا برای اینکه داور شما چه فکری خواهد کرد یا به این فکر کنید که آیا نمره خوبی می‌گیرید یا نه؟ داوران در هرصورت معمولا تحت تاثیر قرار نمی‌گیرند بنابراین بهتر است که به جای استرس داشتن از زمانتان لذت ببرید.
5. لطفا از تئوری‌های سخت معمارگونه پرهیز کنید
اگرچه ممکن است بخواهید کلمات جدیدی که در این ترم یاد گرفتید را به کار ببرید؛ اما پیش از اینکه از توضیحات پر از کلمات سخت و تئوری‌های طولانی استفاده کنید حتما فکر کنید. حتما سعی کنید مختصر منظور خود را بیان کنید، چون بعضی از داوران ممکن است حوصله نداشته باشند و خیلی زود خسته شوند. یا بدتر از آن اگر از کلمه‌ای استفاده کنید که خیلی در موردش مطمئن نیستید ممکن است با این پرسش که منظور خود را توضیح دهید، باعث شرمندگی شما شود.
6. توضیح بدهید، دلیل بیاورید و سوال بپرسید اما حالت تدافعی نگیرید
نقد می‌تواند اعتماد به نفس انسان را از بین ببرد یا اینکه خیلی غیرمنصفانه باشد؛ اما به یاد داشته باشید که تلاش برای دلیل و منطق آوردن با حالت تدافعی همیشه اوضاع را پیچیده‌تر کرده و بحث اصلی را منحرف می‌کند. به علاوه از اینکه سوال بپرسید نترسید. گاهی پرسش کردن بهترین راه برای شروع یه بحث مفید است.
7. و آخر از همه اینکه اگر همه چیز خوب پیش نرفت فقط اوضاع را بپذیرید
فکر نکنید به اینکه چرا این اتفاق افتاد و چه چیزی باید اتفاق می‌افتاد. یک لحظه زمان بگذارید و در مورد آنچه که بحث شد فکر کنید. از اینکه چه کارهایی می‌توانید بکنید تا دفعه‌ی بعد پروژه‌تان بهتر شود نت بردارید و خودتان را تشویق کنید برای اینکه پروژه را تمام کردید. در پروژه بعدی قطعا موفق خواهید بود.
### پایان خبر رسمی