، تهران , (اخبار رسمی): به نظر می‌رسد که ایده معمار شدن و فعالیت به عنوان معمار برخلاف ایده مفاهیم کار و زندگی متعادل باشد. سفرهای طولانی، فشار ضرب العجل‌ها، و نیاز به تصمیم‌های آگاهانه آن هم در سریع‌ترین زمان ممکن از چالش‌های روزمره یک معماری هستند. حالا به این سیاهه دستمزدهای کوچک را هم اضافه کنید.
به عنوان یک معمار باید از روابط قدرتمندی در ارتباط با دیگران برخوردار باشید و خط قرمزهایی را برای کار خود تعیین کنید. همه این موارد باعث شده تا معماری یکی از پر استرس‌ترین حرفه های دنیا باشد.
با توجه به نظرسنجی که در ژورنال معماری سال 2016 انجام گرفت، بیش از 25 درصد دانشجویان رشته معماری بریتانیا به دنبال درمان شرایط روحی روانی خود رفته‌اند. جنیفر ولان سال 2014 در مقاله‌ای به بهداشت روان دانشجویان معماری پرداخته است.
وی عنوان کرده که برجسته‌ترین دانشجویان معماری با چشم‌اندازی روشن نسبت به آینده در فرآیندی قرار می‌گیرند که فشار از جانب همسر یا خانواده، بد غذایی و انجام فعالیت‌های گروهی به واسطه شغل معماری اجازه نمی‌دهد که یک پروژه را در زمان تعین شده به طور کامل تمام کنند.
مشکل اینجا است که بسیار از شرکت‌های معماری دنبال افرادی هستند که چنین شیوه‌ای را دنبال می‌کنند. به عنوان مثال در فرصت‌های شغلی یا کارآموزی بسیار غیرمعمول است که مهارت‌هایی مانند "مقاومت در برابر استرس" یا "داشتن سطح بالایی از کنترل و استرس و توانایی حفظ این عوامل در شرایط آشوب‌پذیر" از فرد پذیرنده شغل توقع داشته باشند. مواردی که متاسفانه بسیار مرسوم شده و در اولویت بالاتری نسبت به درک زبان‌های مختلف، مهارت‌های طراحی، چابکی در کار گروهی یا در دسترس بودن برای سفرهای منطقه مورد استفاده قرار می‌گیرد. همین عوامل به استرس‌زا بودن مشاغل معماری در زمان تحصیل می‌شود.
حال شما فکر می‌کنید که معماری بایدشغل استرس‌زایی باشد؟
منبع:آرل
### پایان خبر رسمی