، تهران , (اخبار رسمی): بلاک چین نوعی پایگاه داده مشترک است که با یک پایگاه داده معمولی در نحوه ذخیره اطلاعات متفاوت است. بلاک چین داده ها را در بلوک هایی ذخیره می کند که سپس از طریق رمزنگاری به یکدیگر مرتبط می شوند. بلاک چین های غیرمتمرکز تغییر ناپذیر هستند، به این معنی که داده های وارد شده برگشت ناپذیر هستند.
بلاک چین چگونه استفاده می شود؟
همانطور که اکنون می دانیم، بلاک ها در بلاک چین بیت کوین داده های مربوط به تراکنش های پولی را ذخیره می کنند. امروزه بیش از 10000 سیستم ارز دیجیتال دیگر بر روی بلاک چین کار می کنند. اما به نظر می رسد که بلاک چین در واقع یک روش قابل اعتماد برای ذخیره داده ها در مورد انواع دیگر تراکنش ها نیز هست.
برخی از شرکت‌هایی که قبلاً بلاک چین را ادغام کرده‌اند عبارتند از: Walmart، Pfizer، AIG، Siemens، Unilever و بسیاری دیگر. به عنوان مثال، IBM بلاک چین Food Trust خود را برای ردیابی سفری که محصولات غذایی برای رسیدن به مکان خود طی می کنند ایجاد کرده است.
چرا این کار را انجام دهید؟
صنایع غذایی شاهد شیوع بی‌شماری از E. coli، سالمونلا، و لیستریا و همچنین مواد خطرناکی است که به طور تصادفی وارد غذاها شده‌اند. در گذشته، هفته ها طول می کشید تا منبع این شیوع یا علت بیماری را از آنچه مردم می خورند پیدا کنید. استفاده از بلاک چین به برندها این امکان را می دهد تا مسیر یک محصول غذایی را از مبدا، از طریق هر توقفی که انجام می دهد و در نهایت، تحویل آن را ردیابی کنند. اگر مشخص شود که یک ماده غذایی آلوده است، می توان آن را از هر ایستگاه تا مبدأ آن ردیابی کرد. نه تنها این، بلکه این شرکت‌ها اکنون می‌توانند هر چیز دیگری را که ممکن است با آن در تماس بوده‌اند ببینند، که به شناسایی مشکل امکان می‌دهد خیلی زودتر رخ دهد و به طور بالقوه جان انسان‌ها را نجات دهد. این یک نمونه از بلاک چین در عمل است، اما بسیاری از اشکال دیگر پیاده سازی بلاک چین وجود دارد.
بانکداری و مالی
شاید هیچ صنعتی بیشتر از بانکداری از ادغام بلاک چین در عملیات تجاری خود سود نبرد. مؤسسات مالی فقط در ساعات کاری و معمولاً پنج روز در هفته فعالیت می کنند. این بدان معناست که اگر سعی کنید یک چک را در روز جمعه در ساعت 6 بعد از ظهر واریز کنید، احتمالاً باید تا صبح دوشنبه منتظر بمانید تا ببینید که پول به حساب شما رسیده است. حتی اگر سپرده خود را در ساعات کاری واریز کنید، باز هم به دلیل حجم انبوه تراکنش‌هایی که بانک‌ها باید آن را تسویه کنند، تأیید تراکنش یک تا سه روز طول می‌کشد. از طرف دیگر، بلاک چین هرگز نمی‌خوابد.
با ادغام بلاک چین در بانک‌ها، مصرف‌کنندگان می‌توانند تراکنش‌های خود را در کمتر از 10 دقیقه پردازش کنند، یعنی زمانی که صرف اضافه کردن یک بلاک به بلاک چین، صرف نظر از تعطیلات یا زمان روز یا هفته طول می‌کشد. با استفاده از بلاک چین، بانک‌ها این فرصت را دارند که با سرعت و امنیت بیشتری وجوه بین مؤسسات را مبادله کنند. به عنوان مثال، در تجارت سهام، فرآیند تسویه و تسویه ممکن است تا سه روز (یا بیشتر، در صورت تجارت بین‌المللی) طول بکشد، به این معنی که پول و سهام برای آن دوره زمانی مسدود می‌شوند.
با توجه به حجم مبالغ مربوط، حتی چند روزی که پول در حال انتقال است، می تواند هزینه ها و خطرات قابل توجهی را برای بانک ها به همراه داشته باشد.
واحد پول
بلاک چین بستر ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین را تشکیل می دهد. دلار آمریکا توسط فدرال رزرو کنترل می شود. تحت این سیستم اقتدار مرکزی، داده‌ها و ارز یک کاربر از نظر فنی به هوس بانک یا دولت آنها بستگی دارد. اگر بانک کاربر هک شود، اطلاعات خصوصی مشتری در خطر است. اگر بانک مشتری سقوط کند یا مشتری در کشوری با دولت بی ثبات زندگی کند، ممکن است ارزش پول او در خطر باشد. در سال 2008، چندین بانک ورشکسته نجات یافتند - تا حدی با استفاده از پول مالیات دهندگان. اینها نگرانی هایی هستند که بیت کوین برای اولین بار از آنها شکل گرفت و توسعه یافت.
با گسترش عملیات خود در شبکه ای از رایانه ها، بلاک چین به بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال اجازه می دهد بدون نیاز به یک مرجع مرکزی کار کنند. این نه تنها ریسک را کاهش می دهد، بلکه بسیاری از هزینه های پردازش و تراکنش را نیز حذف می کند. همچنین می‌تواند به کشورهایی که ارزها یا زیرساخت‌های مالی ناپایدار دارند، ارز باثبات‌تری با برنامه‌های کاربردی بیشتر و شبکه گسترده‌تری از افراد و مؤسسات بدهد که بتوانند با آنها تجارت داخلی و بین‌المللی داشته باشند.
استفاده از کیف پول‌های رمزنگاری برای حساب‌های پس‌انداز یا به‌عنوان وسیله پرداخت به‌ویژه برای کسانی که هیچ شناسه دولتی ندارند بسیار مهم است. برخی از کشورها ممکن است جنگ زده باشند یا دولت هایی داشته باشند که فاقد هرگونه زیرساخت واقعی برای ارائه هویت هستند. شهروندان چنین کشورهایی ممکن است به حساب‌های پس‌انداز یا کارگزاری دسترسی نداشته باشند و بنابراین راهی برای ذخیره امن ثروت ندارند.
مراقبت های بهداشتی
ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی می توانند از بلاک چین برای ذخیره ایمن سوابق پزشکی بیماران خود استفاده کنند. هنگامی که یک پرونده پزشکی ایجاد و امضا می‌شود، می‌توان آن را در زنجیره بلوکی نوشت، که به بیماران اثبات و اطمینان می‌دهد که سابقه قابل تغییر نیست. این سوابق سلامت شخصی را می توان با یک کلید خصوصی در زنجیره بلوکی رمزگذاری و ذخیره کرد، به طوری که تنها توسط افراد خاصی قابل دسترسی است و در نتیجه از حفظ حریم خصوصی اطمینان حاصل می شود.
سوابق اموال
اگر زمانی را در دفتر ضبط محلی خود سپری کرده باشید، می دانید که روند ثبت حقوق مالکیت هم سنگین و هم ناکارآمد است. امروز، یک سند فیزیکی باید به یک کارمند دولت در اداره ثبت محلی تحویل داده شود، جایی که به صورت دستی در پایگاه داده مرکزی و نمایه عمومی شهرستان وارد می شود. در مورد اختلاف مالکیت، دعاوی مالکیت باید با شاخص عمومی تطبیق داده شود.
این فرآیند نه تنها پرهزینه و وقت گیر است، بلکه مستعد خطاهای انسانی است، که در آن هر نادرستی ردیابی مالکیت دارایی را کارآمدتر می کند. بلاک چین این پتانسیل را دارد که نیاز به اسکن اسناد و ردیابی فایل های فیزیکی در یک دفتر ضبط محلی را از بین ببرد. اگر مالکیت دارایی در بلاک چین ذخیره و تأیید شود، مالکان می توانند اعتماد کنند که سند آنها دقیق و به طور دائم ثبت شده است.
در کشورهای جنگ‌زده یا مناطقی که زیرساخت‌های دولتی یا مالی ندارند، و مطمئناً دفتر ثبت ندارند، اثبات مالکیت یک ملک تقریباً غیرممکن است. اگر گروهی از افرادی که در چنین منطقه‌ای زندگی می‌کنند بتوانند از بلاک چین استفاده کنند، می‌توان خطوط زمانی شفاف و روشنی برای مالکیت دارایی ایجاد کرد.
قراردادهای هوشمند
قرارداد هوشمند یک کد رایانه ای است که می تواند در زنجیره بلوکی برای تسهیل، تأیید یا مذاکره برای یک توافق نامه ساخته شود. قراردادهای هوشمند تحت مجموعه شرایطی عمل می کنند که کاربران با آن موافقت می کنند. هنگامی که این شرایط برآورده شد، شرایط توافق به طور خودکار اجرا می شود.
مثلاً بگویید که یک مستأجر بالقوه مایل است با استفاده از یک قرارداد هوشمند آپارتمانی را اجاره کند. صاحبخانه موافقت می کند که به محض پرداخت ودیعه توسط مستاجر، کد درب آپارتمان را به مستاجر بدهد. هم مستأجر و هم صاحبخانه بخش مربوطه خود را از معامله به قرارداد هوشمند می فرستند، که در تاریخ شروع اجاره نامه، کد درب را نگه می دارد و به طور خودکار با سپرده تضمینی مبادله می کند. اگر صاحبخانه تا تاریخ اجاره کد درب را ارائه نکند، قرارداد هوشمند ودیعه را بازپرداخت می کند. این کار هزینه ها و فرآیندهایی را که معمولاً با استفاده از دفتر اسناد رسمی، میانجی شخص ثالث یا وکلا مرتبط است حذف می کند.
زنجیره تامین
مانند مثال IBM Food Trust، تامین کنندگان می توانند از بلاک چین برای ثبت منشاء موادی که خریداری کرده اند استفاده کنند. این به شرکت‌ها اجازه می‌دهد تا صحت نه تنها محصولات خود، بلکه برچسب‌های رایجی مانند «ارگانیک»، «محلی» و «تجارت منصفانه» را نیز تأیید کنند.
همانطور که توسط فوربس گزارش شده است، صنعت غذا به طور فزاینده ای از بلاک چین برای ردیابی مسیر و ایمنی غذا در طول سفر مزرعه به کاربر استفاده می کند.
رای دادن
همانطور که در بالا ذکر شد، بلاک چین می تواند برای تسهیل یک سیستم رای گیری مدرن استفاده شود. همانطور که در انتخابات میان دوره ای نوامبر 2018 در ویرجینیای غربی آزمایش شد، رای دادن با بلاک چین پتانسیل حذف تقلب در انتخابات و افزایش مشارکت رای دهندگان را دارد.
استفاده از بلاک چین در این راه، دستکاری آرا را تقریبا غیرممکن می کند. پروتکل بلاک چین همچنین شفافیت را در فرآیند انتخابات حفظ می‌کند و پرسنل مورد نیاز برای برگزاری انتخابات را کاهش می‌دهد و نتایج تقریباً فوری را به مقامات ارائه می‌دهد. این امر نیاز به بازشماری مجدد یا هرگونه نگرانی واقعی مبنی بر اینکه تقلب ممکن است انتخابات را تهدید کند را از بین می برد.
مزایا و معایب بلاک چین
با تمام پیچیدگی هایش، پتانسیل بلاک چین به عنوان یک شکل غیرمتمرکز ثبت سوابق تقریباً بدون محدودیت است. از حریم خصوصی بیشتر کاربر و افزایش امنیت گرفته تا هزینه های پردازش کمتر و خطاهای کمتر، فناوری بلاک چین ممکن است به خوبی برنامه های کاربردی فراتر از موارد ذکر شده در بالا را ببیند. اما برخی از معایب نیز وجود دارد.
طرفداران
- بهبود دقت با حذف دخالت انسان در راستی‌آزمایی
- کاهش هزینه با حذف تأیید شخص ثالث
- تمرکززدایی، دستکاری آن را دشوارتر می کند
- تراکنش ها امن، خصوصی و کارآمد هستند
- تکنولوژی شفاف
یک جایگزین بانکی و راهی برای ایمن سازی اطلاعات شخصی شهروندان کشورهای دارای دولت های ناپایدار یا توسعه نیافته ارائه می کند.
منفی
- هزینه فناوری قابل توجه مرتبط با استخراج بیت کوین
- تراکنش های کم در ثانیه
- سابقه استفاده در فعالیت های غیرقانونی، مانند وب تاریک
- مقررات بسته به حوزه قضایی متفاوت است و نامشخص است
- محدودیت های ذخیره سازی داده ها
مزایای بلاک چین
دقت زنجیره
تراکنش های شبکه بلاک چین توسط شبکه ای متشکل از هزاران کامپیوتر تایید می شود. این تقریباً تمام دخالت انسان در فرآیند تأیید را حذف می‌کند و در نتیجه خطای انسانی کمتر و ثبت دقیق اطلاعات رخ می‌دهد. حتی اگر کامپیوتری در شبکه یک اشتباه محاسباتی مرتکب شود، این خطا فقط در یک نسخه از بلاک چین ایجاد می شود. برای اینکه این خطا به بقیه بلاک چین سرایت کند، باید حداقل 51 درصد از کامپیوترهای شبکه آن را انجام دهند – که برای شبکه بزرگ و رو به رشدی به اندازه بیت کوین تقریبا غیرممکن است.
کاهش هزینه ها
به طور معمول، مصرف کنندگان به بانک برای تأیید یک معامله، یک دفتر اسناد رسمی برای امضای یک سند، یا یک وزیر برای انجام ازدواج پرداخت می کنند. بلاک چین نیاز به تأیید شخص ثالث و به همراه آن هزینه های مرتبط با آنها را از بین می برد. به عنوان مثال، صاحبان مشاغل هر زمان که پرداخت ها را با استفاده از کارت های اعتباری می پذیرند، هزینه اندکی را متحمل می شوند، زیرا بانک ها و شرکت های پردازش پرداخت باید این تراکنش ها را پردازش کنند. از سوی دیگر، بیت کوین قدرت مرکزی ندارد و کارمزد تراکنش های محدودی دارد.
عدم تمرکز
بلاک چین هیچ یک از اطلاعات خود را در یک مکان مرکزی ذخیره نمی کند. در عوض، بلاک چین کپی شده و در سراسر شبکه ای از رایانه ها پخش می شود. هر زمان که یک بلوک جدید به بلاک چین اضافه می شود، هر کامپیوتر موجود در شبکه، بلاک چین خود را به روز می کند تا تغییر را منعکس کند. با انتشار آن اطلاعات در یک شبکه، به جای ذخیره آن در یک پایگاه داده مرکزی، دستکاری بلاک چین دشوارتر می شود. اگر یک کپی از بلاک چین به دست یک هکر بیفتد، تنها یک نسخه از اطلاعات به جای کل شبکه، در معرض خطر قرار می‌گیرد.
معاملات کارآمد
تسویه معاملاتی که از طریق یک مرجع مرکزی انجام می شود ممکن است تا چند روز طول بکشد. برای مثال، اگر سعی کنید یک چک را در عصر جمعه واریز کنید، ممکن است تا صبح دوشنبه وجوهی را در حساب خود مشاهده نکنید. در حالی که مؤسسات مالی در ساعات کاری، معمولاً پنج روز در هفته، کار می کنند، بلاک چین 24 ساعت شبانه روز، هفت روز هفته و 365 روز در سال کار می کند. تراکنش ها را می توان در کمتر از 10 دقیقه تکمیل کرد و پس از چند ساعت می توان آن را ایمن در نظر گرفت. این به ویژه برای معاملات برون مرزی مفید است، که معمولاً به دلیل مشکلات منطقه زمانی و این واقعیت که همه طرف ها باید پردازش پرداخت را تأیید کنند، بسیار بیشتر طول می کشد.
معاملات خصوصی
بسیاری از شبکه‌های بلاک چین به‌عنوان پایگاه‌های داده عمومی عمل می‌کنند، به این معنی که هر کسی با اتصال به اینترنت می‌تواند فهرستی از تاریخچه تراکنش‌های شبکه را مشاهده کند. اگرچه کاربران می توانند به جزئیات مربوط به تراکنش ها دسترسی داشته باشند، اما نمی توانند به اطلاعات شناسایی کاربرانی که این تراکنش ها را انجام می دهند دسترسی داشته باشند. این یک تصور غلط رایج است که شبکه های بلاک چین مانند بیت کوین ناشناس هستند، در حالی که در واقع فقط محرمانه هستند.
هنگامی که یک کاربر یک تراکنش عمومی انجام می دهد، کد منحصر به فرد او - همانطور که قبلاً ذکر شد کلید عمومی نامیده می شود - روی بلاک چین ثبت می شود. اطلاعات شخصی آنها نیست. اگر شخصی در صرافی ای که نیاز به شناسایی دارد، بیت کوین خرید کرده باشد، هویت آن شخص همچنان به آدرس بلاک چین او مرتبط است – اما تراکنش، حتی زمانی که به نام شخص مرتبط باشد، هیچ اطلاعات شخصی را فاش نمی کند.
معاملات امن
پس از ثبت تراکنش، صحت آن باید توسط شبکه بلاک چین تایید شود. هزاران رایانه روی بلاک چین برای تأیید صحت جزئیات خرید عجله دارند. پس از اینکه رایانه تراکنش را تأیید کرد، به بلوک بلاک چین اضافه می شود. هر بلوک در بلاک چین حاوی هش منحصر به فرد خود به همراه هش منحصر به فرد بلوک قبل از خود است. وقتی اطلاعات یک بلوک به هر طریقی ویرایش می‌شود، کد هش آن بلوک تغییر می‌کند – اما، کد هش روی بلوک بعد از آن تغییر نمی‌کند. این تناقض تغییر اطلاعات مربوط به بلاک چین را بدون اطلاع قبلی بسیار دشوار می کند.
شفافیت
اکثر بلاک چین ها کاملاً نرم افزار منبع باز هستند. این بدان معنی است که هر کسی و همه می توانند کد آن را مشاهده کنند. این به حسابرسان این امکان را می دهد که ارزهای رمزپایه مانند بیت کوین را برای امنیت بررسی کنند. این همچنین به این معنی است که هیچ مرجع واقعی در مورد اینکه چه کسی کد بیت کوین یا نحوه ویرایش آن را کنترل می کند وجود ندارد. به همین دلیل، هر کسی می تواند تغییرات یا ارتقاء سیستم را پیشنهاد دهد. اگر اکثر کاربران شبکه موافق باشند که نسخه جدید کد همراه با ارتقاء صحیح و ارزشمند است، بیت کوین را می توان به روز کرد.
بانکداری بدون بانک
شاید عمیق ترین جنبه بلاک چین و بیت کوین این باشد که هر کسی، صرف نظر از قومیت، جنسیت، یا پیشینه فرهنگی، از آن استفاده کند. بر اساس گزارش بانک جهانی، تخمین زده می شود که 1.7 میلیارد بزرگسال حساب بانکی یا هیچ وسیله ای برای ذخیره پول یا ثروت خود ندارند.
تقریباً همه این افراد در کشورهای در حال توسعه زندگی می کنند، جایی که اقتصاد در مراحل ابتدایی خود قرار دارد و کاملاً به پول نقد وابسته است.
این افراد اغلب پول کمی به دست می آورند که به صورت نقد فیزیکی پرداخت می شود. آنها سپس باید این پول فیزیکی را در مکان‌های مخفی در خانه‌ها یا سایر مکان‌های زندگی خود ذخیره کنند و آنها را در معرض سرقت یا خشونت غیرضروری قرار دهند. کلیدهای کیف پول بیت کوین را می توان روی یک تکه کاغذ، یک تلفن همراه ارزان قیمت یا حتی در صورت لزوم حفظ کرد. برای اکثر مردم، این احتمال وجود دارد که این گزینه ها راحت تر از یک انبوه پول نقد زیر یک تشک پنهان شوند.
بلاک چین‌های آینده همچنین به دنبال راه‌حل‌هایی هستند تا نه تنها واحدی برای ذخیره‌سازی ثروت باشند، بلکه سوابق پزشکی، حقوق مالکیت و انواع قراردادهای قانونی دیگر را نیز ذخیره کنند.
معایب بلاک چین
هزینه فناوری
اگرچه بلاک چین می‌تواند در هزینه‌های تراکنش‌ها در هزینه کاربران صرفه‌جویی کند، اما این فناوری رایگان نیست. به عنوان مثال، سیستم PoW که شبکه بیت کوین از آن برای اعتبارسنجی تراکنش ها استفاده می کند، مقادیر زیادی از توان محاسباتی را مصرف می کند. در دنیای واقعی، توان میلیون‌ها کامپیوتر در شبکه بیت‌کوین نزدیک به چیزی است که نروژ و اوکراین سالانه مصرف می‌کنند.
علیرغم هزینه های استخراج بیت کوین، کاربران همچنان قبض های برق خود را افزایش می دهند تا تراکنش های روی بلاک چین را تایید کنند. این به این دلیل است که وقتی ماینرها یک بلوک را به بلاک چین بیت کوین اضافه می کنند، بیت کوین کافی به آنها پاداش داده می شود تا وقت و انرژی خود را ارزشمند کنند. با این حال، وقتی صحبت از بلاک‌چین‌هایی می‌شود که از ارز دیجیتال استفاده نمی‌کنند، استخراج‌کنندگان باید برای اعتبارسنجی تراکنش‌ها به آنها پول پرداخت کنند یا انگیزه دیگری دریافت کنند.
برخی از راه حل ها برای این مسائل در حال ظهور است. به عنوان مثال، مزارع استخراج بیت کوین برای استفاده از انرژی خورشیدی، گاز طبیعی اضافی از سایت‌های فرکینگ یا نیروگاه‌های بادی راه‌اندازی شده‌اند.
سرعت و ناکارآمدی داده
بیت کوین یک مطالعه موردی عالی برای ناکارآمدی های احتمالی بلاک چین است. سیستم PoW بیت کوین حدود 10 دقیقه طول می کشد تا یک بلوک جدید به بلاک چین اضافه کند.
با این نرخ، تخمین زده می شود که شبکه بلاک چین تنها می تواند حدود هفت تراکنش در ثانیه (TPS) را مدیریت کند. اگرچه سایر ارزهای دیجیتال مانند اتریوم عملکرد بهتری نسبت به بیت کوین دارند، اما همچنان توسط بلاک چین محدود هستند. برند قدیمی Visa، برای زمینه، می تواند 65000 TPS را پردازش کند.
راه حل هایی برای این موضوع سال هاست که در حال توسعه هستند. در حال حاضر بلاک چین هایی وجود دارند که بیش از 30000 TPS دارند.
پیش‌بینی می‌شود ادغام اتریوم بین شبکه اصلی و زنجیره فانوس دریایی آن (15 سپتامبر 2022) تا 100000 TPS را پس از به‌روزرسانی که شامل اشتراک‌گذاری می‌شود، اجازه دهد - تقسیم پایگاه داده به طوری که دستگاه‌های بیشتری (تلفن‌ها، تبلت‌ها و لپ‌تاپ‌ها) ) می تواند اتریوم را اجرا کند. این باعث افزایش مشارکت شبکه، کاهش ازدحام و افزایش سرعت تراکنش خواهد شد.
مسئله دیگر این است که هر بلوک فقط می تواند داده های زیادی را در خود نگه دارد. بحث اندازه بلوک یکی از مبرم‌ترین مسائل برای مقیاس‌پذیری بلاک چین‌ها در آینده بوده و هست.
فعالیت غیر قانونی
در حالی که محرمانه بودن در شبکه بلاک چین از کاربران در برابر هک محافظت می کند و حریم خصوصی را حفظ می کند، همچنین امکان تجارت و فعالیت غیرقانونی در شبکه بلاک چین را فراهم می کند. ذکر شده ترین مثال استفاده از بلاک چین برای تراکنش های غیرقانونی احتمالاً جاده ابریشم است، یک بازار آنلاین تاریک و غیرقانونی مواد مخدر و پولشویی که از فوریه 2011 تا اکتبر 2013 که توسط FBI تعطیل شد، فعالیت می کرد.
وب تاریک به کاربران این امکان را می دهد که بدون ردیابی با استفاده از مرورگر Tor، کالاهای غیرقانونی بخرند و بفروشند و خریدهای غیرقانونی در بیت کوین یا سایر ارزهای دیجیتال انجام دهند. مقررات فعلی ایالات متحده، ارائه دهندگان خدمات مالی را ملزم می کند که هنگام افتتاح حساب، اطلاعاتی در مورد مشتریان خود به دست آورند، هویت هر مشتری را تأیید کنند، و تأیید کنند که مشتریان در هیچ لیستی از سازمان های تروریستی شناخته شده یا مشکوک ظاهر نمی شوند.
این سیستم را می توان هم به عنوان یک طرفدار و هم یک مخالف دید. این به هر کسی امکان دسترسی به حساب‌های مالی را می‌دهد، اما به مجرمان اجازه می‌دهد راحت‌تر معامله کنند. بسیاری استدلال کرده‌اند که استفاده‌های خوب از کریپتو، مانند بانکداری در دنیای بدون بانک، بیشتر از استفاده‌های بد از ارزهای دیجیتال است، به‌ویژه زمانی که بیشتر فعالیت‌های غیرقانونی هنوز از طریق پول نقد غیرقابل ردیابی انجام می‌شود.
در حالی که بیت کوین در اوایل برای چنین اهدافی مورد استفاده قرار می گرفت، ماهیت شفاف و سررسید آن به عنوان یک دارایی مالی در واقع شاهد مهاجرت فعالیت های غیرقانونی به سایر ارزهای دیجیتال مانند Monero و Dash بوده است.
امروزه، فعالیت غیرقانونی تنها بخش کوچکی از کل تراکنش‌های بیت‌کوین را تشکیل می‌دهد.
مقررات
بسیاری در فضای کریپتو نگرانی خود را در مورد مقررات دولتی در مورد ارزهای دیجیتال ابراز کرده اند. در حالی که با رشد شبکه غیرمتمرکز آن، پایان دادن به چیزی مانند بیت کوین دشوارتر و تقریبا غیرممکن می شود، دولت ها از نظر تئوری می توانند مالکیت ارزهای دیجیتال یا مشارکت در شبکه های آنها را غیرقانونی کنند.
این نگرانی با گذشت زمان کوچک‌تر شده است، زیرا شرکت‌های بزرگی مانند PayPal شروع به اجازه مالکیت و استفاده از ارزهای دیجیتال در پلتفرم خود می‌کنند.
بلاک چین به زبان ساده چیست؟
به زبان ساده، بلاک چین یک پایگاه داده یا دفتر کل مشترک است. قطعات داده در ساختارهای داده ای به نام بلوک ها ذخیره می شوند و هر گره شبکه یک کپی دقیق از کل پایگاه داده دارد. امنیت تضمین شده است زیرا اگر شخصی سعی در ویرایش یا حذف یک ورودی در یک نسخه از دفتر داشته باشد، اکثریت این تغییر را منعکس نمی کنند و رد می شود.
چند بلاک چین وجود دارد؟
تعداد بلاک چین های زنده هر روز با سرعت فزاینده ای در حال افزایش است. تا سال 2022، بیش از 10000 ارز دیجیتال فعال مبتنی بر بلاک چین وجود دارد و صدها بلاک چین غیرکریپتوکارنسی دیگر نیز وجود دارد.
تفاوت بین یک بلاک چین خصوصی و یک بلاک چین عمومی چیست؟
بلاک چین عمومی که به آن بلاک چین باز یا بدون مجوز نیز می گویند، جایی است که هر کسی می تواند آزادانه به شبکه بپیوندد و یک گره ایجاد کند. به دلیل ماهیت باز آنها، این بلاک چین ها باید با رمزنگاری و یک سیستم اجماع مانند اثبات کار (PoW) ایمن شوند.
از سوی دیگر، یک بلاک چین خصوصی یا مجاز، نیاز به تایید هر گره قبل از پیوستن دارد. از آنجایی که گره‌ها قابل اعتماد در نظر گرفته می‌شوند، لایه‌های امنیتی نیازی به قوی بودن ندارند.
پلتفرم بلاک چین چیست؟
یک پلت فرم بلاک چین به کاربران و توسعه دهندگان اجازه می دهد تا در بالای زیرساخت بلاکچین موجود، کاربردهای جدیدی ایجاد کنند. یک مثال اتریوم است که دارای یک ارز دیجیتال بومی به نام اتر (ETH) است.
اما بلاک چین اتریوم همچنین اجازه ایجاد قراردادهای هوشمند و توکن‌های قابل برنامه‌ریزی مورد استفاده در عرضه اولیه سکه (ICO) و توکن‌های غیرقابل تعویض (NFT) را می‌دهد. همه اینها در اطراف زیرساخت اتریوم ساخته شده و توسط گره های شبکه اتریوم ایمن شده اند.
چه کسی بلاک چین را اختراع کرد؟
فناوری بلاک چین اولین بار در سال 1991 توسط استوارت هابر و دبلیو اسکات استورنتا، دو ریاضیدانی که می خواستند سیستمی را پیاده سازی کنند که در آن مهرهای زمانی اسناد دستکاری نشود، مطرح شد.
در اواخر دهه 1990، Cypherpunk Nick Szabo پیشنهاد کرد که از یک بلاک چین برای ایمن کردن سیستم پرداخت دیجیتال، معروف به بیت طلا (که هرگز اجرا نشد) استفاده شود.
خط پایین
با بسیاری از کاربردهای عملی برای این فناوری که در حال حاضر پیاده سازی و بررسی شده است، بلاک چین در نهایت به دلیل بیت کوین و ارز دیجیتال نامی برای خود دست و پا کرده است. بلاک چین به عنوان یک کلمه کلیدی در زبان هر سرمایه‌گذار در کشور، با واسطه‌های کمتر، عملیات تجاری و دولتی را دقیق‌تر، کارآمدتر، امن‌تر و ارزان‌تر می‌کند.
همانطور که ما برای ورود به دهه سوم بلاک چین آماده می شویم، دیگر بحث این نیست که آیا شرکت های قدیمی به این فناوری دست پیدا می کنند یا خیر، بلکه این سوال است که چه زمانی. امروزه شاهد گسترش NFT ها و توکن سازی دارایی ها هستیم. دهه های آینده دوره مهمی از رشد برای بلاک چین خواهد بود.
### پایان خبر رسمی