، تهران , (اخبار رسمی): دو تکنولوژی AR (واقعیت افزوده) و VR (واقعیت مجازی) هر کدم مزایایی دارند که ما را به مسیرهای بسیار متفاوتی در زمینه‌های سرگرمی، گیمینگ، ارتباطات و صنعت سوق می‌دهند. حال سوال اینجاست که کدام یک برتر از دیگری خواهد بود؟ واقعیت افزوده که تصاویر گرافیکی سه بعدی مجازی را در دنیای واقعی پیش روی چشمان ما قرار می‌دهد یا واقعیت مجازی که با اندک احساس واقعی از حضور در اتاق، ما را در مناظر 360 درجه دنیای جدید غوطه‌ور می‌سازد.
شاید تفاوت میان این دو در این باشد که واقعیت مجازی به عنوان یک محصول خانگی، به عنوان کنسولی برای بازی کردن کاربرد خواهد داشت و واقعیت افزوده بیشتر برای تجربه اجتماعی روازنه است که در حین استفاده از آن از تمام وقایع در حال جریان محیط پیرامون خود آگاه خواهید بود
واقعیت مجازی و واقعیت افزوده فناوری‌های نوظهوری هستند که در نوع خود جدیدترین و قدرتمندترین تکنولوژی‌های روز دنیا در آنها به‌کار برده شده و از جذاب‌ترین و تاثیرگذارترین گجت‌ها برای عاشقان و گیک‌های فناوری محسوب می‌شوند.
اما دو تکنولوژی AR (واقعیت افزوده) و VR (واقعیت مجازی) هر کدم مزایایی دارند که ما را به مسیرهای بسیار متفاوتی در زمینه‌های سرگرمی، گیمینگ، ارتباطات و صنعت سوق می‌دهند. حال سوال اینجاست که کدام یک برتر از دیگری خواهد بود؟ واقعیت افزوده که تصاویر گرافیکی سه‌بعدی مجازی را در دنیای واقعی پیش روی چشمان ما قرار می‌دهد یا واقعیت مجازی که با اندک احساس واقعی از حضور در اتاق، ما را در مناظر 360 درجه دنیای جدید غوطه‌ور می‌سازد.
حال قصد داریم در این مطلب به بررسی موشکافانه این دو تکنولوژی هیجان‌انگیز بپردازیم. در ادامه با تک‌لوک همراه باشید.
واقعیت مجازی در برابر واقعیت افزوده: جنگی تمام‌عیار
هر دو تکنولوژی یادشده به سرعت در حال تغییر و پیشرفت هستند و تصاویری که از آینده به ما ارائه می‌دهند، گاهی متناقض و گاهی مکمل یکدیگرند. هر کدام هم تحقق رویای موسسان و مدیرعاملان شرکت‌هایشان است.
هولولنز مایکروسافت طی چند ماه گذشته به تیتر اخبار بدل شده، اما تکنولوژی واقعیت افزوده‌ای که این صنعت را به شدت متحیر کرده Magic Leap است. مدیرعامل این کمپانی، رونی ابویتز یکی از منتقدان واقعیت مجازی است، به‌طوری‌که پیشرفت آن را در زمینه‌های سرگرمی و گیمینگ خطرناک می‌داند.
در برنامه Ask Me Anything درReddit، ابویتز تفاوت میان واقعیت مجازی و واقعیت افزوده را چنین توضیح می‌دهد: «هدست‌های واقعیت مجازی کاربران را در دنیایی مصنوعی فرو می‌برد و هدست واقعیت افزوده، اشیا و محیط دنیای واقعی را با هم ادغام می‌کند. دسته‌ای از دیوایس‌ها به‌نام «سه‌بعدی برجسته‌بین» وجود دارد. ما در Magic Leap بر این باوریم که این ورودی‌های درون سیستم چشم- ذهن نادرست بوده و می‌تواند منجر به آسیب‌های بینایی موقتی و یا عصبی دائمی شوند. فلسفه ما به عنوان یک شرکت (و دیدگاه شخصی من) «رها کردن این ردپا» در مغز است. مغز بسیار نوروپلاستیک بوده و هیچ شکی وجود ندارد که سیستم‌های «سه بعدی برجسته‌بین» نزدیک چشم، پتانسیل ایجاد تغییرات عصبی را دارند.»
واقعیت مجازی در برابر واقعیت افزوده: تجربه کاربری
گوگل گلس به هیچ وجه محصول موفقی نبود و نتوانست توجه کاربران و فعالان این حوزه را به سمت خود جلب کند. هولولنز مایکروسافت با وجود اینکه محصولی تاثیرگذار است، اما از همان ابتدا با مشکلات میدان دید محدود دست به گریبان بوده است و بدین ترتیب هنوز هیچ شرکتی تکنولوژی فعالی در حوزه واقعیت افزوده و عینک هوشمند پدید نیاورده که واقعا قابل استفاده باشد. البته با تمام این تفاسیر، به‌زودی و در سال 2016 شاهد عرضه عینک‌های هوشمند RayBan و Oakley خواهیم بود که از سیستم عامل بهبود یافته و جدید Glass OS بهره‌مند خواهند شد که گفته می‌شود احساس واقعیت افزوده را به شیوه‌ای مفید، قابل اعتماد و گسسته برایمان به‌وجود می‌آورند.
همانند تکنولوژی کنترل صوتی، واقعیت افزوده امروزی مبتنی بر مسائل و دغدغه‌های فرهنگی است، اما تا زمانی که واقعا قابل استفاده شود، باید کمی صبر کنیم. از این دو تکنولوژی مذکور، واقعیت افزوده تکنولوژی‌ای است که تصور می‌کنیم در آینده بتوانیم از آن در خارج از خانه و در اماکن عمومی استفاده کنیم، اما در حال حاضر می‌توان این تکنولوژی را صرفا در سلیکیون ولی تجربه کرد.
واقعیت مجازی در برابر واقعیت افزوده: کاربرد صنعتی
برحسب «تجربه کاربری» هر دو تکنولوژی واقعیت مجازی و واقعیت افزوده، ما به آنها از منظر پوشیدنی‌هایی نگاه می‌کنیم که به وسیله آنها می‌توان در گوشه‌ای از چشم به بررسی ایمیل‌ها پرداخت یا با لوازم جانبی آینده‌نگرانه، بازی‌های مختلفی را تجربه کرد.
اما اگر بخواهیم از آنها در کسب‌وکار، دانشگاه‌ها، فرودگاه‌ها و مدارس استفاده کنیم، نیازمند محصولات سریع‌تر و قدرتمندتری هستیم و در این میان تعداد بسیار زیادی نمونه آزمایشی عینک‌های واقعیت افزوده و هدست‌های واقعیت مجازی در حال معرفی هستند.
هر دو تکنولوژی یاد شده به عنوان ابزاری کلیدی برای دانشجویان رشته پزشکی محسوب می‌شوند. اخیرا مایکروسافت همکاری نزدیکی را با دانشگاه‌های آمریکا آغاز کرده است و ویدئویی را منتشر کرده که در آن نحوه تدریس آناتومی بدن به‌وسیله واقعیت افزوده را به تصویر می‌کشد. از سوی دیگر، مجموعه Wellcome و Epic Games هم رقابت تنگاتنگی برای یافتن راهی جهت تجسم واقعیت مجازی اطلاعات تحقیقاتی دانشگاه‌های در حال کار بر روی موضوعbig data را دارند.
واقعیت مجازی در برابر واقعیت افزوده: آینده از آن کدام خواهد بود؟
اما سوال بسیار مهمی که اینجا مطرح می‌شود این است که انسان‌ها دوست دارند در آینده چه چیزی را تجربه کنند؛ واقعیت یا واقعیت ساختگی و مصنوعی؟ این خود سوال بزرگی است.
انسان‌ها مخلوقاتی اجتماعی هستند، بنابراین شاید بسیاری فکر کنند که واقعیت مجازی معایبی دارد؛ اخیرا دموهای واقعیت افزوده‌ای مانند دموی Halo 5 هولولنز منتشر شده که در آن گروهی از کاربران همزمان می‌توانند در دایره‌ای به دور «هولوگرام‌ها» بایستند. مایکروسافت به نوعی واقعیت مجازی را با خصلت اجتماعی بشر ترکیب کرده است.
اما قدم‌هایی که تاکنون در این زمینه برداشته شده، باعث شده واقعیت مجازی بدل به تکنولوژی اجتماعی‌تری شود؛ فیس‌بوک شرط‌بندی بزرگی در این زمینه کرده و شاهد سرمایه‌گذاری بزرگی بر روی پلتفرم‌هایی هستیم که به محصولاتی چون AltSpaceVR امکان عرض‌اندام می‌دهند. همچنین شاهد پروژه‌های هنری مانند Me and My Shadow هستیم که چهار شهر را در فضایی مجازی روبه‌روی چشمان بازدیدکنندگان به نمایش می‌گذارد.
هیچ یک از این دو تکنولوژی به‌صورت مثبت و اجتماعی احساس حضور فیزیکی در مکانی را منتقل نمی کنند و همین می‌تواند فاکتور بزرگ و مهمی باشد. برای انجام یک بازی و تجربه آن در آکیولس و یا اچ تی سی وایو، باید کاملا خودمان را متعهد به انجام آن کنیم و واقعیت مجازی در این زمینه به قدر کافی هیجان‌انگیز است که بیشتر مورد توجه گیمرها واقع خواهد شد، نه دانشجویانی که تمایل دارند آناتومی بدن را مورد کالبد شکافی قرار دهند.
### پایان خبر رسمی