، (اخبار رسمی): از پد سلولزی بیشتر در گلخانه‌ها، مرغداری‌ها و کولرهای سلولزی استفاده می‌شود. اما پد سلولزی انواع کاربردهای دیگری نیز دارند.
برای احداث گلخانه آب دریا بر خلاف سازه‌های استاندارد گلخانه، از پد سلولزی در دوطرف گلخانه استفاده می‌شود و آب دریا در دو فرآیند متفاوت از پد سلولزی عبور می‌کند
البته ذکر این این نکته لازم است که کارکرد اصلی پد سلولزی استفاده به عنوان واسطه سرمایش تبخیری است. در واقع در هر سیستم سرمایشی که از مکانیزیم، سرمایش تبخیری، استفاده می‌کند، برای پایین آوردن دمای هوا می‌توان از پد سلولزی استفاده کرد.
گلخانه آب دریایی یکی از آخرین تلاش‌های دانشمندان برای کشت گیاهان در شرایط نامساعد است. استفاده از آب دریا و نور خورشید به عنوان منابع ارزان، در دسترس و تجدیدپذیر، از عناصر مهم در این گلخانه‌ها هستند.
هدف از احداث این گلخانه ایجاد شرایط مناسب برای کشاورزی در زمین‌های بایر و غیر قابل کشت، تولید محصولات کشاورزی با سیستم گلخانه‌ای و به دنبال آن کسب درآمد است.
همان‌طورکه از اسم این مدل گلخانه‌ها مشخص است، قاعدتا برای احداث این گلخانه‌ها مناطقی در نظر گرفته می‌شود که نزدیک به دریا هستند و از نظر شرایط آب و هوایی برای رشد گیاهان نامساعد هستند.
در یک توضیح ساده می‌توان بیان کرد که در این گلخانه‌ها آب دریا را شیرین می‌کنند و با آن، عمل آبرسانی به گیاهان را ا نجام می‌دهند و اقدام به کشت گلخانه‌ای می‌کنند.
در هر گلخانه دریایی بر خلاف گلخانه‌های معمول، از پد سلولزی در دو دیواره روبروی هم در جهت وزش باد یا عبور هوا استفاده می‌شود. همچنین در این سیستم به یک کندانسور، لوله‌های حاوی آب دریا و لوله‌هایی جهت انتقال آب تقطیر شده احتیاج است. مابقی این سیستم همانند کشت گلخانه‌ای است.
همانطور که اشاره شد، برای احداث گلخانه آب دریا بر خلاف سازه‌های استاندارد گلخانه، از پد سلولزی در دوطرف گلخانه استفاده می‌شود و آب دریا در دو فرآیند متفاوت از پد سلولزی عبور می‌کند.
ابتدا آب دریا به سمت گلخانه انتقال می‌یابد و از این آب در فرآیند اول دریا برای خنک کردن هوای گلخانه و افزایش رطوبت استفاده می‌شود. در زمان عبور هوای گرم از پد سلولزی مرطوب دمای هوا در اثر تبخیر کاهش می‌یابد و رطوبت نسبی هوا در محیط بسته‌ی گلخانه آن افزایش می‌یابد.
در این حالت هوای خنک حاصل از سرمایش تبخیری برای کشت گلخانه‌ای مناسب است. اما این هوا هنوز آنقدر رطوبت ندارد که بتوان در فرایند تقطیر بخار آب را تبدیل به قطرات آب کرد. پس حالا در فرآیند دوم هوای داخل گلخانه از دیواره دوم پد سلولزی که آغشته به آب گرم دریا است (آب گرم از طریق لوله‌های انتقال آب که با گرمای خورشید داغ شده است، بر روی پد می‌ریزد) عبور داده می‌شود، تا یک بار دیگر دمای آن کاهش پیدا کرده و رطوبت هوا بیشتر شود.
هوای مرطوبت که حالا رطوبت نسبی بالایی هم دارد با عبورد از کندانسور، تبدیل به آب شرب تقطیر شده می‌شود.آب تقطیر شده را می‌توان برای آبیاری گیاهان داخل گلخانه استفاده کرد. نمک به دست آمده از این فرآیند برای پخت و پز مناسب است.
مخترع این سیستم چارلی پیتون است با مراجعه به سایت او seawatergreenhouse می‌توان اطلاعات جامع‌تری درباره تیم طراحی و پروژه‌های انجام شده توسط این تیم به دست آورد.
بزرگترین مشکل در سیستم گلخانه آب دریا نرخ تقطیر است. هوای مرطوب و کندانسور باید اینقدر کارایی داشته باشند که بتوانند به میزان مورد نیاز گلخانه و یا حتی بیشتر از آن آب شیرین تولید کنند.
در حال حاضر تیمی از دانشمندان و نخبگان ایرانی از دانشگاه شریف در حال کار بر روی احداث این مدل گلخانه در چابهار هستند.
### پایان خبر رسمی