، بوکان , (اخبار رسمی): محققین دریافتند از بین بیش از 3000 سالمندی که تحت عمل جراحی آب مروارید قرار گرفتند، حدود %30 احتمال کمتری برای تشخیص بیماری آلزایمر در سال های بعدی داشتند.
دکتر لی و همکارانش توانستند عوامل بسیار زیاد دیگری را بیان کنند که ممکن است این یافته را توضیح دهد. حتی پس از انجام این عمل، باز هم جراحی آب مروارید با کاهش خطر آلزایمر مرتبط بود. دکتر لی، مدیر چشم پزشکی دانشکده پزشکی در دانشگاه واشنگتن افزود: «ممکن است این شواهد به اندازه ای خوب باشد که بتوانیم به کمک آن موفق شویم.»
آب مروارید، کدر شدن عدسی چشم است که می تواند سبب علائمی مانند تاری دید، دشواری دید در شب و دیدن «هاله» اطراف منبع نور باشد. این بیماری در بین سالمندان بسیار شایع است – طبق گفته مؤسسه بین المللی چشم آمریکا، بیش از نیمی از آمریکایی ها در 80 سالگی به این بیماری مبتلا هستند.
جراحی برداشت آب مروارید و جایگزینی آن با لنز مصنوعی می تواند مشکلات بینایی را بهبود بخشد.
مطالعات گذشته، آب مروارید و همچنین سایر مشکلات بینایی را با افزایش خطر زوال عقل از جمله آلزایمر مرتبط دانسته است. دکتر لی سؤال واضحی را بیان کرد که: «آیا درمان آب مروارید می تواند این خطر را کاهش دهد؟» با این وصف، این سؤال پیچیده ای است که می توان به آن پرداخت.
وی افزود: «متغیرهای مخدوش کننده بسیار زیادی وجود دارند؛ به ویژه برای افراد مسن تر که بیماری های دیگری هم دارند.»
حتی اگر افراد مسن تری که جراحی آب مروارید انجام داده اند خطر زوال عقل کمتری را نشان دهند، می تواند به این دلیل باشد که احتمالاً افراد سالم تر جراحی را انتخاب می کنند یا این که این افراد دسترسی بهتری به مراقبت های بهداشتی دارند.
تیم تحقیقاتی دکتر لی با استفاده از داده های گروه زیادی از بیماران در سیستم بهداشتی پِرمَنِنت کایسر (Permanente Kaiser) این موضوع را بررسی کردند. همه این افراد به مراقبت های بهداشتی دسترسی داشتند و محققان هم اطلاعات دقیقی درباره تاریخچه سلامتی آنان داشتند.
آنها توجه خود را روی 3038 بزرگسال 65 ساله و بزرگتری که آب مروارید داشتند ولی از ابتدا زوال عقل نداشتند، متمرکز کردند. فقط نیمی از این افراد عمل جراحی آب مروارید انجام دادند.
به طور متوسط در طول هشت سال، 853 بیمار با زوال عقل (و بیشتر موارد آلزایمر) تشخیص داده شدند. اما این مقدار در مقایسه با بیمارانی که تحت عمل جراحی قرار گرفته بودند %29 کمتر از بیمارانی بود که عمل نکرده بودند.
این میزان کاهش زمانی مشاهده شد که دکتر لی و گروهش تمام متغیرهای دیگری را که می توانستند، در نظر گرفتند؛ از جمله این که آیا بیماران ناتوانی جسمی یا بیماری هایی مانند بیماری قلبی، سکته یا دیابت داشتند یا خیر. آنها همچنین به وزن، عادت های ورزشی، سطح تحصیلات و سابقه مصرف سیگار بیماران (یعنی همه آنچه که به خطر زوال عقل مرتبط بوده است)، توجه کردند.
افزون بر این، محققان کاهشی در خطر زوال عقل بیمارانی که عمل جراحی آب سیاه انجام دادند، مشاهده نکردند. جراحی آب سیاه باعث بهبود بینایی نمی شود.
چرا جراحی آب مروارید و در نتیجه آن بهبود بینایی، خطر زوال عقل را تحت تأثیر قرار می دهد؟ دکتر لی بیان کرد که این مسئله امکان پذیر است؛ زیرا مشکلات بینایی، ارتباط سالمندان را با دنیا محدود می کند.
وی اضافه کرد: «اگر شما نتوانید به خوبی ببینید، ممکن است نخواهید بیرون بروید و با دیگران معاشرت کنید. یا اینکه ممکن است به دلیل نگرانی درباره ایمنی نخواهید ورزش کنید.»
وی بیان کرد با توجه به اینکه آب مروارید بسیار شایع است، ظرفیت های زیادی وجود دارد که این بیماری را به عنوان عامل خطری برای بیماری آلزایمر هدف قرار دهد.
سکستون به محدودیت این مطالعه اشاره کرد و گفت: « اغلب بیماران در این مطالعه، سفید پوست بودند». وی اضافه کرد این یافته ها باید در گروه غیر مشابهی از سالمندان تکرار گردد تا تأیید شود که این ارتباط برای افراد رنگین پوست هم صادق است.
سکستون افزود: «پیام مهم تر این است که توصیه می شود افراد از سلامت عمومی– از جمله سلامت قلب، بینایی و شنوایی - خود آگاه باشند. زیرا ممکن است در شانس ابتلای آنها به زوال عقل اثر داشته باشد.» دکتر لی سالمندانی را که مشکلات بینایی دارند، تشویق کرد که به چشم پزشک مراجعه کنند.
منتشر شده در JAVA Internal Medicine
6 دسامبر 2021 – 15 آذر 1400
مترجم: سیمین بافنده
منبع:
https://www.newsmax.com/health/anti-aging/cataract-surgery-dementia-risk/2021/12/07/id/1047712
### پایان خبر رسمی