، تهران , (اخبار رسمی): ابزارهای کاری و لوازم خانه ما یکی پس از دیگری به اینترنت متصل می‌شوند. مشکل اما اینجاست که در بسیاری از این دستگاه‌های تحت شبکه، مسئله امنیت در اولویت‌های طراحی گنجانده نشده است. تصور اینکه هکرها می‌توانند آرامش و امنیت ما را از طریق وسایل زندگی‌مان مختل کنند، دور از ذهن نیست.
اشتباه بزرگی است اگر صنعت اینترنت اشیا برای تأمین امنیت خود، منتظر دولت و رگلاتوری بماند! مسئله امنیت IOT، بحرانی است و با رشد روزافزون این تکنولوژی، اوضاع بحرانی‌تر نیز می‌شود.
به گزارش روابط‌عمومی iott.ir؛ اوایل امسال بود که انتشار یک خبر، زنگ هشداری برای اینترنت اشیا شد؛ «هکرها به سیستم الکترونیک یک هتل لوکس در اتریش حمله کردند و در اتاق‌ها را تا گرفتن باج از هتل به روی مهمان‌ها بستند». شاید این اتفاق برای صاحبان هتل و مهمان‌ها عجیب و دور از انتظار بود، اما متخصصان امنیتی و فعالان حوزه اینترنت اشیا با این دست ماجراها غریبه نیستند و می‌دانند چطور دستگاه‌های روزمره متصل به اینترنت می‌توانند طعمه هکرها شوند.
باید گفت که متأسفانه نتیجه این اتفاق این شد که هتل، قفل‌های هوشمند خود را تعویض و به‌جای آن از همان قفل‌های قدیمی استفاده کرد.
با این مثال، تصور اینکه هکرها می‌توانند آرامش و امنیت ما را از طریق وسایل زندگی‌مان مختل کنند، دور از ذهن نیست. ابزارهای کاری و لوازم خانه ما یکی پس از دیگری به اینترنت متصل می‌شوند. امروزه سنسور دود، ترموستات، دوربین کودک و حتی اسباب‌بازی بچه‌ها اطلاعات جمع‌آوری و در فضای ابری ذخیره می‌کنند. به این فکر کنید که بسیاری از گجت‌ها مستقیما با جان و سلامت افراد در ارتباط هستند، مانند گجت‌هایی که دوز و زمان مصرف دارو را یادآوری می‌کنند و یا آن‌هایی که علائم حیاتی فرد را برداشت می‌کنند.
مشکل اما اینجاست که در بسیاری از این دستگاه‌های تحت شبکه، مسئله امنیت در اولویت‌های طراحی گنجانده نشده است. طبق مطالعات اخیری که توسط بخش امنیت IBM و موسسه Ponemon انجام گرفت۸۰% از سازمان‌ها امنیت اپلیکیشن‌های IOT خود را به‌طور مستمر آزمایش نمی‌کنند. این باعث می‌شود که تجهیزات اینترنت اشیای سازمان‌ها در برابر جاسوسی، گرو گرفته‌شدن، سرقت و حتی صدمات فیزیکی آسیب‌پذیرتر شوند.
اعتقاد برخی بر این است که دولت‌ها و سازمان رگلاتوری باید با وضع قوانین، امنیت دستگاه‌های واردشده به بازار را تضمین کنند. مسئله اینجاست که وضع قوانین و تهیه یک چک‌لیست، فرآیندی زمان‌بر است و نمی‌تواند پا به پای تحولات تکنولوژی و شیوه‌های جدید هک پیش برود. این قبیل اقدامات فقط یک آسودگی خیال کاذب ایجاد می‌کنند.
دولت اوباما در ابتدای کار خود به دنبال ارائه پروپوزال‌های رگلاتوری برای زیرساخت‌های امنیتی بود، اما پس از مدتی به این نتیجه رسید که رویکرد مؤثرتری را در مدیریت ریسک به کار بندد. نتیجه آن، یک فریم ورک امنیت سایبری در همکاری با سازمان‌ها بود که موارد آسیب‌رسان و راه‌کارهای امنیتی را که می‌توان در سازمان‌های مختلف به کار بست ارائه می‌کند. شواهد حاکی از آن است که دولت ترامپ نیز رویکرد مشابهی دارد و این برنامه ادامه پیدا خواهد کرد.
قدم بعدی این است که نتایج اثربخش حاصل‌شده را در توسعه یک فریم ورک برای اینترنت اشیا هم به کار بندیم. با این کار به‌جای اینکه اقدامات مشخصی را برای این طیف وسیع از تکنولوژی‌های نوظهور دیکته کنیم، چارچوبی را تعریف می‌کنیم که در آن مؤثرترین اقدامات بین‌المللی اینترنت اشیا همگون شود و به شرکت‌ها کمک کند تا به مهم‌ترین استراتژی‌های امنیتی در سازمان خود اولویت دهند.
اشتباه بزرگی است اگر صنعت اینترنت اشیا برای تأمین امنیت خود، منتظر دولت و رگلاتوری بماند! مسئله امنیت IOT، بحرانی است و با رشد روزافزون این تکنولوژی، اوضاع بحرانی‌تر نیز می‌شود.
### پایان خبر رسمی