، تهران , (اخبار رسمی): داستان‌نویسی، در تولید محتوای داستانی تاثیر پنهان اما بی‌نظیری دارد. به این معنی که هر چه نویسنده و تولیدکننده محتوا با این فنون آشناتر باشد، فرایند نوشتن، روایت، شخصیت‌پردازی، انسجام زمانی و حفظ یکپارچگی متن بهبود پیدا می‌کند.
هر چه متن، بیشتر شخصی‌سازی شده باشد، اعتماد مخاطب به آن افزایش پیدا می‌کند. برای این کار نیازی نیست تا خاطرات روزانه را وارد محتوا کرد
محتوایی که نویسنده آن با دنیای داستان‌ها و ادبیات بومی آشنا است، بیش از سایر محتواها با خواننده ارتباط عاطفی و انسانی برقرار می‌کند.
تاثیر داستان و رمان بر تولید محتوای داستانی
محتوایی را تصور کنید که نویسنده آن یک مادر است و موضوع محتوا راهنمای انتخاب لباس مناسب برای فرزندان رو به رشد است، این نویسنده در جریان تولید محتوا برش‌هایی از زندگی خود و فرزندش را وارد متن می‌کند، رنگ و بویی شخصی به متن می‌دهد و در نهایت از تجربه‌های پیروزمندانه یا ناکامی‌هایش در این موضوع به خواننده می‌گوید. در این حالت متن تولیدی او، باورپذیر، صمیمانه و کاربردی است. مخاطب این متن، به دلیل درگیر شدن با تجربیات یک مادر به آن اعتماد می‌کند و ناخودآگاه به سمت و سویی می‌رود که هدف نهایی متن است.
هر چه یک متن، بیشتر شخصی‌سازی شده باشد، اعتماد مخاطب به آن افزایش پیدا می‌کند. برای این کار نیازی نیست تا خاطرات روزانه را وارد محتوا کرد، کافی است متناسب با هر موضوعی یک برش کوتاه از یک تجربه را چاشنی متن کرد.
برش کوتاه یعنی توصیف یک لحظه یا یک گفت‌وگو؛ چرا که در روزمره خواننده، زمانی برای متن‌های طولانی و پیچیده وجود ندارد. از این رو نویسنده فقط چند دقیقه فرصت دارد تا با خواننده ارتباط برقرار کند و اعتماد او را جلب کند و در همین دقیقه‌های اندک می‌تواند تجربه‌های شخصی خود را با استفاده از داستان‌پردازی در معرض توجه خواننده قرار دهد.
در نوشته‌هایی که نویسنده آن با داستان‌پردازی بیگانه است، عواطف انسانی جایی ندارد، این کمبودی است که بسیاری از نویسنده‌ها خود، آن را درک کرده‌اند و به دنبال راهی برای برطرف کردن آن هستند.
برای آشنا شدن با داستان‌نویسی و به کار بردن آن در تولید محتوای داستانی نیازی به خواندن کتاب‌های نظری فنون داستان‌نویسی، مجموعه رمان‌های چند جلدی یا رفتن به کلاس‌های آموزشی نیست.
برای این کار نویسنده باید تعدادی داستان و رمان بخواند که آن‌ها را رمان‌ها و داستان‌های پایه می‌نامند؛ به این دلیل که خواندن این متن‌ها باید در سنین ۱۸ تا ۲۷ سالگی یک نویسنده تمام شده باشد تا از این رهگذر بنیان‌های ادبی و ساختارهای ذهنی او شکل گرفته باشند. با این حال، پس از گذر از این دوره سنی هم می‌توان این کتاب‌ها را خواند و از آن‌ها برای تولید محتوای داستانی بهره‌مند شد. ناگفته نماند که خواندن رمان‌های پایه به تولیدکنندگانی توصیه می‌شود که با ادبیات و داستان‌نویسی بیگانه هستند و تازه می‌خواهند، وارد این حوزه شوند.
همان‌قدر که خواندن کتاب خوب و متن خلاقانه، می‌تواند در شکل‌دهی ساختارهای ذهنی نویسنده موثر باشد، خواندن کتاب بد می‌تواند ویرانگر باشد. از این رو، سبک نگارش کتاب‌های پایه دارای اهمیت فراوانی است. توجه داشته باشید که این کتاب‌ها، درباره آموزش نویسندگی یا داستان‌نویسی نیستند بلکه رمان یا داستان‌هایی هستند که سبک داستان‌پردازی و نگارش آن‌ها می تواند در شکل‌دهی زبان و قدرت نگارش تولیدکننده محتوا موثر باشد.
در فهرست زیر آثار ترجمه شده را قرار ندارد به دو دلیل عمده، اول آن که در فرایند ترجمه، ظرافت‌های ادبی، فنون بلاغی متن و سبک نگارش نویسنده منعکس نمی‌شود و خواننده نمی‌تواند این ویژگی‌ها را از یک متن ترجمه شده دریابد. دومین دلیل این است که هر چه شرایط تاریخی، فرهنگی، اجتماعی یک نویسنده به خوانندگان نزدیک‌تر باشد، میزان همدلی و ارتباط برقرار کردن با متن افزایش می‌یابد، ضمن آن که فقط متن‌های ایرانی و فارسی می‌توانند در ساختن سبک نگارش یک نویسنده فارسی‌زبان و ایرانی تاثیر صحیح و کارآمد بگذارند.
کتاب‌های پایه برای آشنایی برای داستان
- صادق هدایت: بوف کور، زنده به گور، سه قطره خون، سگ ولگرد
- عباس معروفی: سمفونی مردگان، سال بلوا، فریدون سه پسر داشت، پیکر فرهاد
- هوشنگ گلشیری: شازده احتجاب، بره گمشده راعی
- صادق چوبک: سنگ صبور
- احمد محمود: همسایه‌ها، درخت انجیر معابد
- رضا قاسمی: همنوایی شبانه ارکستر چوب‌ها، وردی که بره‌ها می‌خوانند، چاه بابل
- مهدی یزدانی خرم: سرخ سفید
- منیرو روانی‌پور: کولی کنار آتش
- سیمین دانشور: جزیره سرگردانی، ساربان سرگردان، کوه سرگردان، سووشون
- غزاله علیزاده: خانه ادریسی‌ها
- کتاب‌های پایه برای آشنایی با ادبیات نظم و نثر فارسی
هر نویسنده یا تولیدکننده محتوا، باید با ادبیات نظم و نثر فارسی آشنا باشد، نیازی نیست تا نویسنده حتما تحصیل‌کرده رشته ادبیات فارسی باشد یا صدها بیت شعر از بر باشد. برای داشتن یک آشنایی حداقلی خواندن گه‌گاهی کتاب‌های پایه نظم و نثر ادبیات فارسی کفایت می‌کند. در فهرست زیر، کتاب‌های پایه ادبیات نظم و نثر را برای بهبود فرایند تولید محتوای داستانی معرفی می‌کنم:
- گلستان؛ سعدی
- چهارمقاله؛ نظامی عروضی
- تاریخ بیهقی
- تذکرة‌الاولیا؛ عطار
### پایان خبر رسمی