، اصفهان , (اخبار رسمی): در این مقاله تلاش می کنیم، به کوتاهی، نگاهی به تاریخ تحولات سریع در عرصه اینترنت و تکنولوژی‌های آن از «وب یک» تا آخرین دستاورد اینترنت یکی «بلاکچین» بیندازیم.
بلاکچین نیروی محرکه اینترنت نسل بعدی یعنی وب 3 است. به‌صورت غیرمتمرکز برای همه قابل‌مشاهده است و هر تغییری در آن نیاز به توافق همه اعضای شبکه دارد.
مبداء تاریخ اینترنت و تولد آن درحقیقت به سال 1968 و به وزارت دفاع آمریکا باز می گردد. به دوران موسوم به جنگ سرد و طرحی به نام «یینون» ( Yinon Plan) که براساس آن چند کامپیوتر نظامی با استانداردهای آن زمان دنیا بههم متصل شد تا درصورت وقوع جنگ اتمی بین آمریکا و شوروی سابق، این کامپیوترها بتوانند اطلاعات نظامی را به یکدیگر ارسال کنند. اما تاریخ تولد رسمی اینترنت از سوی سازمان‌های معتبر جهانی اول سپتامبر 1969 اعلام شده است. با این حال فراگیری اینترنت و بلوغ آن به سال 1989 بر می گردد.
سازمان تحقیقات هسته‌ای اروپا (CERN) یکی از بزرگترین مراکز تحقیقی درزمینه فیزیک هسته‌ای و ذرات بنیادی است. در این سازمان باید اطلاعات کاری اش را با دانشمندان دیگر در اقصی نقاط دنیا به اشتراک می گذاشت. به همین خاطر بعداز اندک زمانی به این نتیجه رسید که آنها نیازمند ابزاری خاص برای این منظور هستند.
در سال 1989 تیم برنرزلی (Tim Berners-Lee) مهندس و دانشمند علوم کامپیوتر انگلیسی، با این سازمان همکاری نمود و طرح خود را ارائه داد. برنرزلی پیشنهاد استفاده از هایپرتکست یا ابرمتن را داد. زبانی که برای اشتراک گذاری متون به صورت الکترونیکی به کار می رود.
با درنظر داشتن نیاز به اشتراک گذاری اطلاعات، وی شروع به ایجاد نمونه اولیه از شبکه مورد بحث کرد که انکوایر (ENQUIRE) نام داشت. او مفاهیمی نظیر گره (نود) و هایپرتکست یا ابرمتن را تعریف کرد و ایده دامنه ها را مطرح نمود و توانست اولین ارتباط موفق میان یک کلاینت و سرور را بر اساس پروتکل HTTP برقرار کند. این ارتباط موفقیت‌آمیز را می‌توان تولد دنیای وب نامید.
وب یک
کاربران در «وب یک» تنها امکان دسترسی به اطّلاعات موجود و استفاده از آنها را داشتند و توان ایجاد یا تغییر محتوا نداشتند. از زمان پیدایش وب توسط برنرز لی شرکت ها و افراد تلاش کردند تا محتوای کاغذی خود را به محتوای دیجیتالی تبدیل کنند. دیجیتالی شدن اطلاعات سبب شد که کاربران امکان دسترسی به انبوهی از اطلاعات را داشته باشند.
نتیجه این حرکت میلیون‌ها صفحه حاوی اطلاعات مختلف است که امروز در دسترس ماست و در واقع شبکه ای از متن ها به وجود آمده است که در اختیار همگان قرار دارد. «وب یک» بسیار محدود و ساده بود، و تنها تعدادی نسبتاً اندک از مؤسّسات گوناگون، دانشگاه‌ها، مراکز تبلیغاتی و غیره به ایجاد مطلب و محتوا بر روی آن مبادرت می‌نمودند.
در واقع برای کاربران «وب یک» اینترنت یک طرفه (Read-Only web) بود.برای مثال شما تنها می توانستید متنی برای دیگران قرار دهید اما دیگران نمی توانستند نظری ثبت کنند. یکی از وب سایت های پیشرو در این زمینه نت‌اسکیپ است.
وب دو
در این دوره نرم افزارهای مبتنی بر وب و شبکه های اجتماعی به وجود آمدند و مردم هم می توانستند درتولید محتوا نقش داشته باشند. به عبارت دیگر طرّاحی و معماری «وب دو» بر پایهٔ مشارکت‌ها، همکاری‌ها، و تعاملات (interactions) انسان‌ها، ماشین‌ها، نرم‌افزار، و عامل‌های هوشمند با یکدیگر استوار است و کاربر محور است. از وب سایت های پیشرو در این زمینه می توان از شبکه های اجتماعی مانند فیسبوک، یوتیوب و وردپرس و نظایر آن نام برد.
وب سه
در این نسخه، وب سایت به سمت هوشمند شدن (وب معنایی) پیش می رود. به صورتی که محتوا قابل فهم برای کامپیوتر است. اگر فرض کنیم وب 1 انقلابی در اطلاعات ایجاد کرده است و وب 2 انقلابی در تعاملات ایجاد می کند، وب 3 این امکان را دارد که انقلابی در توافق نامه ها و تبادل ارزش ایجاد کند.
اما این روزها، باید از تکنولوژی دیگری در زمینه وب هم سخن به میان آورد. تکنولوژی بلاکچین مهم ترین اختراع بعد از اینترنت است که حذف واسطه‌ها را امکان‌پذیر می‌سازد و روشی برای ذخیره و مدیریت داده ها ارائه می کند. به این صورت که در ذخیره داده ها همه اعضای یک شبکه نقش دارند از این رو بلاکچین را نسل بعدی اینترنت یا وب 3 می نامند. بلاکچین این امکان را می دهد تا معاملات و انتقال دارایی خود را بدون واسطه انجام دهیم.
پیش به سوی اینترنت غیرمتمرکز
اینترنتی که هم اکنون از آن استفاده می کنیم به صورت «متمرکز« است. شرکت هایی مثل آمازون (Amazon) و مایکروسافت (Microsoft) بیش از ۶۰ درصد از ظرفیت ذخیره‌سازی وب را تحت کنترل خود دارند. بزرگترین چالش این است که برای استفاده از اینترنت، اطلاعات و هویت شما کنترل می شود و این اینترنتی نبود که در دهه هشتاد میلادی انتظار آن را دشته ایم. شبکه اینترنت مجموعه‌ای از کامپیوترهای متصل به هم است و هیچ مالکی ندارد، هیچ شرکت یا سازمانی نسبت به آن ادعای مالکیت نمی‌کند.
در این ساختار هرکسی می‌تواند به اینترنت متصل شود و در نقش یک تولید کننده یا مصرف‌کننده از آن استفاده کند. همین ویژگی‌ها باعث شده، تا این شبکه ارتباطی در سال‌های اولیه رشد چشمگیری را تجربه کند. اما همه این‌ها تا قبل از این بود که غول‌هایی مثل گوگل، آمازون، فیسبوک و… در دره سیلیکون سبز شوند. در چنین وضعیتی احتمال فروش اطلاعات کاربران فیسبوک به شرکت‌های دیگر وجود داشته باشد. امروزه 90 درصد از اطلاعاتی که جستجو می کنید در اختیار گوگل قرار دارد.
بلاکچین نیروی محرکه اینترنت نسل بعدی یعنی وب 3 است. به‌صورت غیرمتمرکز برای همه قابل‌مشاهده است و هر تغییری در آن نیاز به توافق همه اعضای شبکه دارد. هیچ سازمان مرکزی نمی‌تواند این دفترکل را کنترل یا دست‌کاری کند. هدف اصلی وب 3 غیرمتمرکز کردن اینترنتی است که درحال حاضر در سلطه شرکت های بزرگ فناوری قرار دارد.
### پایان خبر رسمی