، تهران , (اخبار رسمی): عایق صدا در صنعت ساختمان به تدریج در طول سالهای اخیر توسعه چشمگیری یافته است. معرفی فناوری‌های جدید ساختمانی، معرفی منابع صوتی قدرتمند جدید در خانه‌ها و افزایش آگاهی جامعه نسبت به صدا، همگی به توسعه طراحی عایق صوتی کمک کرده‌اند
بزرگترین مشکلی که آکوستیک ساختمان با آن مواجه است، فقدان مدل‌های نظری خوب، روش‌های اندازه‌گیری کارآمد، روش‌های ارزیابی پیچیده‌ای است که برای تعیین الزامات عایق صوتی استفاده می‌شود، یا نبود نمونه‌ها
عایق صوتی و حرارتی در ساخمان
عایق صدا در صنعت ساختمان به تدریج در طول سالهای اخیر توسعه چشمگیری یافته است. معرفی فناوری‌های جدید ساختمانی، معرفی منابع صوتی قدرتمند جدید در خانه‌ها و افزایش آگاهی جامعه نسبت به صدا، همگی به توسعه طراحی عایق صوتی کمک کرده‌اند. یکی از بخش‌های مهم این توسعه، توصیفات نظری و راه‌حل‌های مشکلات مختلف در عایق صدا مانند اثر تصادفی، انتقال جانبی، کف‌های شناور یا تأثیر زاویه برخورد بر عایق صوتی پنجره‌ها است. بخش مهم دیگری از توسعه، درک چگونگی واکنش افراد به سر و صدای همسایگان است، و اینکه چگونه عایق صوتی یک ساختمان با میزان رضایت ساکنان مرتبط است.
در سال های اخیر این امر منجر به افزایش حداقل الزامات عایق صدا در بسیاری از کشورها شده است و ایده سیستم طبقه بندی صدا گسترده تر شده است. در همان زمان، پروژه‌های زیادی با خانه‌های آزمایشی انجام شده است که مسیرهای جدیدی را برای فناوری ساختمان‌های آینده با عایق صوتی بهتر نشان داده‌اند. در آینده می توان در این راستا کارهای بیشتری انجام داد، اما مشکل اصلی امروز ممکن است داشتن یک پذیرش عمومی در بین معماران و در صنعت ساختمان باشد که عایق صدا یک پارامتر طراحی است که باید جدی گرفته شود.
هدف نهایی تحقیق و توسعه در زمینه آکوستیک ساختمان این است که خانه ها باید به گونه ای ساخته شوند که شرایط صوتی رضایت بخشی را برای افراد استفاده کننده از منازل فراهم کنند. اگرچه این موضوع در بسیاری از ساختمان‌ها مانند مدارس، ساختمان‌های اداری، بیمارستان‌ها تا حد بیشتری صادق است، اما عایق صدا به‌ویژه در ساختمان‌هایی که برای زندگی مردم در نظر گرفته شده‌اند، اهمیت دارد. خانه ای که باید چارچوبی برای یک خانواده فراهم کند، شامل تمام فعالیت های خانگی مانند بازی، آشپزی، غذا خوردن، زندگی اجتماعی، خواب و تفریح. بنابراین، محققان در این زمینه باید در نظر داشته باشند که اگر معماران، تصمیم‌گیرندگان و سایر شرکا در یک پروژه ساختمانی از این موضوع استفاده نکنند، توسعه مدل‌های نظری دقیق انتقال صدا یا توسعه سیستم‌های ساختمانی جدید با عایق صوتی بهبود یافته کافی نیست. بنابراین خواسته های صوتی به اندازه کافی جدی است.
بزرگترین مشکلی که آکوستیک ساختمان با آن مواجه است، فقدان مدل‌های نظری خوب، روش‌های اندازه‌گیری کارآمد، روش‌های ارزیابی پیچیده‌ای است که برای تعیین الزامات عایق صوتی استفاده می‌شود، یا نبود نمونه‌هایی از سازه‌های ساختمانی با عایق صوتی بالا. بزرگترین مشکل این است که به آکوستیک همان وزنی داده نمی شود که به عنوان مثال به استحکام سازه، ایمنی در برابر آتش، عایق حرارتی، مصرف انرژی، نور روز، زیبایی بصری در فرآیند طراحی ساختمان و غیره داده می شود.
گاهی اوقات آکوستیک تقریباً نادیده گرفته شده است یا به عنوان یک چیز ثانویه در نظر گرفته می شود که می تواند بعداً در پروژه مانند رنگ سطوح تنظیم شود. اما در واقع اساس عایق صوتی خوب از انتخاب اصل سازه های ساختمان (دیوارهای جداکننده سنگین، سبک، تک یا دو جداره، ستون ها، تیرها، صفحات) شروع می شود و تا جزئیات اتصالات بین ساختمان ادامه می یابد.
در زمان های گذشته - صد سال پیش و قبل از آن - عایق صدا در خانه های چند طبقه بسته به کیفیت کلی خانه می توانست متفاوت باشد. خانه های افراد ثروتمند نسبت به خانه های کارگران و افراد فقیر دارای اتاق های بیشتر، اتاق های بزرگتر، سقف بلندتر و کف و دیوارهای ضخیم تر بودند. بنابراین، به دلیل وزن و ضخامت سازه ها، عایق صدا در برخی از خانه ها به طور کلی بسیار بهتر از خانه های دیگر بود. نمونه‌ای از یک ساختمان معمولی تیرهای چوبی یک کف چوبی در بالا و سقفی با گچ بر روی تیغه زیر را حمل می‌کنند. در این بین یک لایه با خاک رس حدود 50 میلی متر قرار دارد که باعث سنگینی و هوابندی ساختمان شده است که این دو اصل اساسی عایق صوتی است.
از اواسط قرن بیستم، تکنولوژی ساختمان تغییر کرد در بسیاری از کشورها؛ فناوری صنعتی ساختمان و استفاده گسترده از بتن، فولاد و شیشه منجر به ساختمان هایی یکنواخت و نسبتاً ارزان شد، اما برای ساکنان رضایت بخش نیست. در همان زمان بسیاری از کشورها قوانین ساختمانی را با حداقل الزامات برای عایق صدا معرفی کرده بودند. در ترکیب با شرایط اقتصادی ساخت خانه، بیشتر سرمایه گذاری پولی و پایین نگه داشتن هزینه های ساختمان، نسبت به ساخت مکانی برای سکونت مردم، نتیجه این شد که عایق صوتی بهتر از حداقل نیاز در نظر گرفته شد. پول این منجر به خانه‌هایی با عایق صوتی شد که در آن روزها قابل قبول تلقی می‌شد، اما امروزه، حدود پنجاه سال بعد، کمتر قابل قبول است.
2 نظریه انتقال صدا
اصول اولیه عایق صدا بسیار ساده است. موضوع ساخت و سازهای به اندازه کافی سنگین بدون هیچ گونه نشتی است. در سال 1910 قانون انبوهی برای عایق صوتی سازه های منفرد توسط برگر تدوین شد.
در نتیجه قانون دوم نیوتن - (نیرو = جرم * شتاب) - تلفات انتقال به ازای دو برابر شدن فرکانس و به ازای دو برابر شدن جرم در واحد سطح 6 دسی بل افزایش می یابد
این برای یک پانل نازک است که در آن می توان از سفتی چشم پوشی کرد. در سال 1942 کرمر مقاله ای را منتشر کرد که اثر سفتی خمشی را توضیح داد و مفهوم مهم تصادف و فرکانس بحرانی یک پانل را معرفی کرد. این منجر به تصویر پیچیده‌تری می‌شود که در آن زاویه فرود نیز مهم است. بالاتر از فرکانس بحرانی، دو امپدانس به دلیل جرم و سفتی خمشی تمایل دارند یکدیگر را در فرکانسی که به زاویه بستگی دارد خنثی کنند. بروز، که به معنای کاهش قابل توجهی در تلفات انتقال است.
با این حال، مدل‌های نظری با فرض دیوارهای بی‌نهایت برای پیش‌بینی عایق صوتی در سازه‌های واقعی ساختمان کافی نیستند. در شکل زیر نمونه ای از تجسم انتقال صدا از طریق پانل هایی با اندازه های مختلف دیده می شود.
صدای فرود، یک موج سطحی با زاویه تابش معین است. در مورد یک پانل بسیار کوچک، صدای ارسالی در تمام جهات تقریباً مانند یک تک قطبی تابش می شود. اما با یک پانل بزرگتر، صدای ارسالی در دو پرتو تابش می شود که یکی از آنها تقریباً در همان جهت صدای فرودی است. پرتو دیگر تابش متقارن نسبت به نرمال پانل است، و این انتقال تشدید است که می تواند با یک الگوی موج ایستاده در پانل توضیح داده شود. (به هر حال این تابش از امواج ایستاده به دو طرف پانل می رود). بنابراین، اندازه محدود پدیده های پراش و همچنین سهم تشدید از حالت های عادی پانل را معرفی می کند.
با این حال، از آنجایی که سازه های ساختمان را نمی توان همیشه با صفحات نازک تقریب زد، برخی تغییرات در هنگام اعمال بر سازه های ضخیم مانند کف بتنی و دیوارهای آجری ضروری است. امواج خمشی معمولاً در مدل‌های نظری برای عایق صدا در نظر گرفته می‌شوند، اما در بسیاری از ساختمان‌های معمولی این درست نیست. هنگامی که سرعت فاز امواج عرضی به عنوان تابعی از فرکانس اندازه‌گیری می‌شود، از منحنی پراکندگی به نظر می‌رسد، انتقالی از امواج خمشی در فرکانس‌های پایین به امواج برشی در فرکانس‌های بالاتر وجود دارد. در حالی که امواج برشی سرعت ثابتی دارند، برای امواج خمشی مشخص است که سرعت متناسب با جذر فرکانس افزایش می یابد. یک مثال در شکل زیر نشان داده شده است. برای این دیوار بتنی 100 میلی متری (تراکم 1690 کیلوگرم بر متر مکعب) فرکانس متقاطع را می توان در حدود 2760 هرتز شناسایی کرد.
### پایان خبر رسمی