، تهران , (اخبار رسمی): در سال 1906، Halsey Willard Taylor و Luther Haws نخستین آب سردکن آشامیدنی را اختراع کردند و انگیزه اولیه خود را ارائه آب آشامیدنی سالم برای اجتناب از خطر تب تیفوئید مطرح کردند.
پدر لوته هاوس از تب تیفوئید ناشی از آب آلوده مرده بود بنابراین وی انگیزه اولیه خود را از ارائه آبسردکن، ارائه آب آشامیدنی سالم و اجتناب از خطر تب تیفوئید (حصبه) ناشی از آب آلوده دانسته است.
آب سردکن‌ها در ابتدا آب آشامیدنی را در دمای اتاق قرار دادند، اما تقاضا موجب توسعه آب سردکن‌هایی شد که می‌توانست آب سردتر را تولید کنند و از طرفی میکروارگانیسم‌های مسئول آلودگی و بیماری را از بین ببرد.
اما آب سردکن‌های اولیه، روش تصفیه آب برای تصفیه H2O را نداشتند. با گذشت سال‌ها، آب سردکن‌ها بیشتر به دستگاه‌های کوچکتر، سبک‌تر و کارآمدتر تبدیل شدند.
شکل و اندازه متنوع، بسته به نیازهای مصرف‌کننده متفاوت است. امروزه دو نوع اصلی آب سردکن وجود دارد:
بطری دار و بدون بطری.
آب سردکن بطری دار بدون نیاز به آب، مستقیما به آب نیاز ندارد و آب مورد نیاز خود را توسط یک بطری تامین می‌کند و یک فرآیند فیلتر برای تمیز کردن آب دارد.
یکی از مزایای بزرگ این آب سردکن‌ها این است که لازم نیست که بطری‌های سنگین را حفظ کنید؛ به علاوه، آب سردکن بطری‌دار ارزان‌تر و مناسب برای محیط زیست است.
### پایان خبر رسمی